Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας
- Ομιλία του εκπροσώπου του ΚΚΕ Τάσου Γιουρούκογλου, Εκπαιδευτικός Α΄Βάθμιας στο Συνέδριο για τα Άτομα με Αναπηρία
Εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος ευχαριστούμε για την πρόσκληση και ευχόμαστε οι εργασίες αυτές των δύο ημερών ν’ αναδείξουν τα οξυμένα προβλήματα των Ατόμων με Αναπηρίες και των οικογενειών τους.
Ζούμε μια πραγματικά δύσκολη περίοδο με την ακρίβεια και τις συνέπειες του πολέμου να επιδεινώνουν τις συνθήκες διαβίωσης όλου του λαού.
Είναι επιτακτική ανάγκη σήμερα να παρθούν μέτρα στήριξης ειδικά για τα Άτομα με Αναπηρία, τους χρονίως πάσχοντες, τις οικογένειές τους που αντιμετωπίζουν πολύ περισσότερα προβλήματα και αδιέξοδα σε κάθε τους βήμα.
Μπορεί ο καθένας σήμερα να πεί ότι ψηφίστηκαν νόμοι, διατάξεις, υπάρχουν διεθνείς και ευρωπαϊκές οδηγίες για την προστασία, την προσβασιμότητα, την καταπολέμηση της ανεργίας, τα ειδικά σχολεία και άλλα για τα άτομα με αναπηρία.
Πως εξηγείται όμως ότι όλοι αυτοί οι νόμοι και οι οδηγίες, δεν εμπόδισαν πάνω από εκατό χιλιάδες παιδιά που έχουν ανάγκη των υπηρεσιών της ειδικής αγωγής να είναι εκτός αυτών των δομών, δεν εμπόδισαν την ανεργία στους ικανούς προς εργασία ανάπηρους να κυμαίνεται πάνω από 90%;
Υπάρχει σήμερα για όλους μας και πολύ περισσότερο για τα άτομα με αναπηρίες προσβάσιμο σύστημα υγείας, πρόνοιας, παιδείας κ.α.;Όταν ακόμα και για την πιστοποίηση της αναπηρίας στα Δωδεκάνησα πρέπει να ταξιδέψουν από όλα τα νησιά άνθρωποι ανήμποροι και μικρά παιδιά με προβλήματα στη Ρόδο ή στην Κω για να περάσουν από τις επιτροπές των ΚΕΠΑ;
Ανέτρεψαν μήπως την απαράδεκτη κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα ειδικά σχολεία, όπου τα παιδιά στριμώχνονται σε ακατάλληλους χώρους μαζί με το ελάχιστο προσωπικό που καταβάλλει τεράστια προσπάθεια για να δώσει μια στοιχειώδη εκπαιδευτική βοήθεια στα παιδιά; Παράδειγμα θα φέρω το Ειδικό Σχολείο Ρόδου, όπου πέρα από τις μικρές και ακατάλληλες αίθουσες για τον μεγάλο αριθμών παιδιών που δέχεται, την παλαιότητα και χωρίς κανένα αντισεισμικό έλεγχο του κτιρίου, δεν υπάρχει εργοθεραπευτής, ο ένας λογοθεραπευτής δεν επαρκεί γιατί μοιράζεται στο ειδικό σχολείο και νηπιαγωγείο, έχει τέσσερα κενά Ειδικού Βοηθητικού Προσωπικού. Το Νηπιαγωγείο δεν διαθέτει αίθουσες για να δεχθεί όλα τα παιδιά.
Ποια είναι η κρατική μέριμνα στο ίδρυμα του Αγίου Ανδρέα ώστε να έχει επαρκή χρηματοδότηση και μόνιμο προσωπικό για να παρέχουν την απαραίτητη στήριξη στα παιδιά; Ποιο είναι το εμπόδιο για να μην στερούνται εδώ και δύο χρόνια το Ειδικό σχολείο τρία παιδιά που μένουν στο ίδρυμα, με ό,τι καταστροφικό αποτέλεσμα έχει αυτό στην φυσική και πνευματική τους εξέλιξη;
Σε όλη την χώρα η κατάσταση είναι η ίδια. Ο σχεδιασμός του Υπουργείου Παιδείας στον ευαίσθητο τομέα της Ειδικής Αγωγής και Εκπαίδευσης για τα παιδιά με αναπηρίες και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες , διατηρεί τα οξυμένα προβλήματα παρά τη μικρή αύξηση των προσλήψεων και το διορισμό, που υπολείπεται κατά πολύ των κενών που δίνει το ίδιο και τις ανάγκες που υπάρχουν. Υπάρχουν κενά σε ειδικό εκπαιδευτικό, επιστημονικό και βοηθητικό προσωπικό σε γενικά και ειδικά σχολεία και ακάλυπτες αιτήσεις για παράλληλη στήριξη. Με διαχρονική ευθύνη επίσης όλων των κυβερνήσεων, η μεταφορά των μαθητών με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, είναι παραδομένη στο ιδιωτικοποιημένο σύστημα των συμβάσεων με εταιρείες, μένει έωλη με τη λήξη τους καθυστερώντας την έναρξη των δρομολογίων, με τους μαθητές να μένουν σπίτι. Ταυτόχρονα, η ανάθεση αυτή έχει πολλαπλάσιο κόστος, ενώ οι οδηγοί και συνοδοί δεν έχουν την απαιτούμενη γνώση για τις ανάγκες αυτών των μαθητών.
Αυτή κατάσταση προκαλείται από την απαξίωση κάθε δημόσιας δομής και στηρίζεται στη στρατηγική τόσο των κυβερνήσεων όλων μέχρι σήμερα που συμφωνούν και εφαρμόζουν τις κατευθύνσεις της ΕΕ οι οποίες ενισχύουν την επιχειρηματικότητα σε κάθε πτυχή δήθεν του κοινωνικού κράτους και κατ’ επέκταση στο χώρο της αναπηρίας, της ειδικής αγωγής και της πρόνοιας. Η εφαρμογή αυτής της στρατηγικής είναι που ευθύνεται για την γιγάντωση του χώρου της ιδιωτικής αγωγής και πρόνοιας. Έτσι, στην πράξη όσον αφορά την εκπαίδευση των παιδιών µε αναπηρία όσες οικογένειες έχουν να πληρώσουν ειδικούς και τα αντίστοιχα µέσα, θα καλύπτουν τις ανάγκες των παιδιών τους. Για τα φτωχόπαιδα, όµως, τα ανάπηρα επιφυλάσσεται ένα σχολείο απαξιωµένο, αποθήκη και χωνευτήρι της κοινωνικής βαρβαρότητας που επικρατεί.
Οι διακηρύξεις λοιπόν της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κυβερνήσεων περί ίσων ευκαιριών, καταπολέµησης των διακρίσεων δεν έχουν καµµία πρακτική αντανάκλαση, καµµία πρακτική αξία και για τους ανάπηρους και για τους χρόνια πάσχοντες των φτωχών λαϊκών στρωµάτων, γιατί αντικειµενικά δεν µπορούν και δεν θέλουν να υπερβούν τη µεγάλη ανισότητα που αναπαράγει και διευρύνει το ίδιο το καπιταλιστικό σύστηµα.
Απέναντι σ’ αυτήν την ζοφερή κατάσταση ελπίδα θα φέρει ο αγώνας των ίδιων των ατόμων με αναπηρία, των γονιών, μαζί με όλο το εργατικό κίνημα.
Το ΚΚΕ δεν θα σταματήσει να διεκδικεί μαζί με το λαό το αυτονόητο: όλα τα παιδιά με ειδικές ανάγκες να είναι στα δημόσια σχολεία και στη δομή που το καθένα έχει ανάγκη και νάχουνε παιδαγωγούς με μόνιμη σχέση εργασίας για ν’ αποκτήσουν και την αναγκαία παιδαγωγική σχέση ώστε να μπορέσουν να εξασφαλίσουν τη ζωή και το μέλλον τους. Ενα δημόσιο δωρεάν σύστημα αγωγής με δομές πλήρως στελεχωμένες είναι το σύγχρονο και το αναγκαίο για την πλήρη κάλυψη των αναγκών των παιδιών και των ενηλίκων με αναπηρία με κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης που αφήνει ξεκάθαρα περιθώρια εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου.
Με αυτές τις σκέψεις ευχόμαστε κάθε επιτυχία στις εργασίες του Συνεδρίου σας.
