Προσφυγή ενώπιον του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ρόδου κατέθεσε χθες η 31χρονη από την Κάρπαθο, ζητώντας να εξαφανιστεί το ένταλμα προσωρινής κράτησης που εξέδωσε σε βάρος της η Ανακρίτρια Πλημμελειοδικών Ρόδου, και να διαταχθεί η εκ των φυλακών απόλυσή της και η αντικατάσταση της προσωρινής της κράτησης με περιοριστικό όρο.
Η 31χρονη που κατηγορείται για τη δολοφονία του 30χρονου συντρόφου της, επαγγελματία οπλίτη, ζητά επί της ουσίας να αποφυλακιστεί μέχρι και την εκδίκαση της υπόθεσής της.
Στην έκθεση προσφυγής που κατατέθηκε χθες ενώπιον του Συμβουλίου Πλημμελειοδικών Ρόδου από τους συνηγόρους υπεράσπισης της 31χρονης, Στέλιο Αλεξανδρή και Κώστα Διακονή, περιγράφονται συγκεκριμένα και μεταξύ άλλων τα κάτωθι:
«Δυνάμει παραγγελίας του Εισαγγελέως Πλημμελειοδικών Ρόδου, ασκήθηκε εναντίον μου ποινική δίωξη για πράξη, την οποίαν ουδέποτε διέπραξα και συγκεκριμένα για αυτήν της ανθρωποκτονίας εκ προθέσεως του προσώπου που αγάπησα περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο στον κόσμο. Μετά δε την απολογία μου ενώπιον της Ανακριτού Πλημμελειοδικών Ρόδου, διατάχθηκε η προσωρινή μου κράτηση, με το αιτιολογικό ότι συντρέχουν εις βάρος μου σοβαρές ενδείξεις ενοχής και ότι η προσωρινή μου κράτηση τυγχάνει απολύτως αναγκαία προκειμένου να προληφθεί η τέλεση υφ’ εμού νέων αξιόποινων πράξεων.
(…) Ουσιαστικά, λοιπόν, αναδιατυπώνονται τα κριτήρια και της προσωρινής κράτησης ως εξής : α) κίνδυνος φυγής, αφού η ανάγκη διαπίστωσης σκοπού φυγής του κατηγορουμένου το μεν υποδηλώνει ότι δεν αρκεί μόνο η διαπίστωση των λοιπών προϋποθέσεων για την επιβολή προσωρινής κράτησης, το δε είναι εναρμονισμένη με τους σκοπούς του άρθρου 296 ΚΠΔ, β) μη γνωστή διαμονή στη χώρα, γ) προπαρασκευαστικές ενέργειες για διευκόλυνση φυγής κλπ, και δ) ο κίνδυνος τέλεσης νέων εγκλημάτων. Ουδεμία των προαναφερθεισών προϋποθέσεων προσωρινής κράτησης δύναται να θεωρηθεί πληρωθείσα στο πρόσωπό μου, καθώς η αθωότητά μου, αποδεικνύεται περίτρανα, όχι μόνο από την έλλειψη στοιχείων που να οδηγούν στο αντίθετο συμπέρασμα αλλά και από την ίδια την από 25.02.2014 ιατροδικαστική έκθεση, η οποία κάνει λόγο περί ατυχήματος.
Η αγάπη
«Με τον εκλιπόντα με συνέδεαν αισθήματα παθολογικής αγάπης, τα οποία ουδέποτε μου επέτρεψαν να αποδράσω από μία σχέση, η οποία είχε καταστεί βασανιστική για εμένα και την οικογένειά μου, εξαιτίας του πάθους του για το αλκοόλ και της συνεπακόλουθης βιαιότητας του χαρακτήρα του. Καθημερινές τύγχαναν οι σκηνές ζηλοτυπίας προς το πρόσωπο μου, οι οποίες σχεδόν πάντοτε κατέληγαν σε ύβρεις και πολύ συχνά σε χειροδικίες μέχρις αναισθησίας και δημόσιους προπηλακισμούς, εξαιτίας της βιαιότητος, που του δημιουργούσε η εξάρτησή του από το αλκοόλ και άλλες ψυχοτρόπες ουσίες.
Η εν λόγω βίαιη μάλιστα συμπεριφορά του εκλιπόντος πέραν του γεγονότος, ότι έθιγε καθημερινώς την τιμή και την υπόληψή μου, άρχισε ιδιαίτερα κατά το χρονικό διάστημα του τελευταίου έτους να απειλεί ευθέως τη σωματική μου ακεραιότητα αλλά και να μου προκαλεί φόβο ακόμη και για την ίδια μου τη ζωή.
Χαρακτηριστικό τυγχάνει το γεγονός, ότι κατά το παρελθόν έτος αναγκάστηκα να αλλάξω τη μπροστινή οδοντοστοιχία μου, την οποία είχε διαλύσει με συνεχή κτυπήματα κατά τη διάρκεια διαπληκτισμού μας, να προστρέξω πολλάκις στο αστυνομικό τμήμα της Καρπάθου, προκειμένου να ζητήσω προστασία αλλά και να αναγκαστώ να υποβάλω εναντίον του έγκληση, φοβούμενη πλέον για τη ζωή μου.
Η εν λόγω συμπεριφορά του εκλιπόντος αναβίωσε για άλλη μία φορά το βράδυ της Τσικνοπέμπτης της 20.02.2014 εξαιτίας της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ. Είχε καταναλώσει στο σπίτι της μητέρας μου περί τα δύο λίτρα κρασί, γεγονός, που τον έκανε για ασήμαντη αφορμή και συγκεκριμένα, εξαιτίας του γεγονότος, ότι ακολούθησα τον ξάδερφο μου (…) (με τον οποίον δεν είχαν καλές σχέσεις) μέχρι το σπίτι του, να γίνει και πάλι άκρως επιθετικός εναντίον μου. Μάλιστα εγκατέλειψε πρώτος την οικία της μητέρας μου, όπου λόγω της ημέρας διασκεδάζαμε και κατευθύνθηκε μόνος προς το σπίτι μας.
Ένα μισάωρο περίπου αργότερα και όταν επέστρεψα και εγώ, τον βρήκα να κάθεται στο τραπέζι της κουζίνας με έντονα τα σημάδια του θυμού στο πρόσωπό του. Στην ερώτησή μου τότε, για ποιο λόγο είναι εκνευρισμένος άρχιζε να με εξυβρίζει με ακατονόμαστες εκφράσεις, όπως «π…, που π… με τον ένα και με τον άλλο» κλπ., όταν δε απάντησα στις ύβρεις του στο ίδιο ύφος, άρχισε να με χτυπάει στο πρόσωπο και σε όλο το σώμα. Σε έξαλλη δε κατάσταση και προσπαθώντας να προστατεύσω τη ζωή και τη σωματική μου ακεραιότητα ανταπέδωσα κάποια από τα κτυπήματα.
Βλέποντας ωστόσο, ότι δεν θα είχα τη δυνατότητα να προστατευθώ ικανοποιητικά από τη μανία ενός ανθρώπου γυμνασμένου, άριστα εκπαιδευμένου στη μάχη σώμα με σώμα (καταδρομέας των ειδικών δυνάμεων) και πανύψηλου (ύψος 1.85 μ. περίπου σε αντίθεση με εμένα, που έχω ύψος 1.58 μ.) άρχισα να τρέχω προς το δωμάτιο, προκειμένου να σώσω τη ζωή μου, αφού ήταν προφανές, ότι είχε θολώσει.
Εκείνος ωστόσο δεν εγκατέλειψε την προσπάθεια. Αντιθέτως με ακολούθησε, με έριξε στο κρεβάτι και με έπιασε δυνατά από το λαιμό αλλά και από τα μαλλιά πιέζοντας το κεφάλι μου πάνω στο κρεβάτι, με τρόπο, που θα μπορούσε να με πνίξει. Στην προσπάθειά μου δε να σώσω τη ζωή μου, άρχισα να τον σπρώχνω δυνατά με τα πόδια, ενώ εκείνος με κτυπούσε και προσπαθούσε να με συγκρατήσει σκίζοντας το κολάν, που φορούσα, σε περισσότερα σημεία.
Καταφέρνοντας μάλιστα με τον τρόπο αυτό να τον απωθήσω και φοβούμενη πλέον πραγματικά για τη ζωή μου, άρχισα να τρέχω προς την κουζίνα με τον εκλιπόντα να με καταδιώκει κατά πόδας και πέφτω πάνω στον πάγκο με τα ποτήρια. Τότε παρακινούμενη από απύθμενο φόβο και ταραχή και προκειμένου να προστατευτώ από τον άμεσο κίνδυνο ζωής, που διέτρεχα και να τον εκφοβίσω, ώστε να με αφήσει παίρνω το πρώτο αντικείμενο, που βρήκα μπροστά μου και συγκεκριμένα ένα ποτήρι του νερού και γυρίζω απότομα προς το μέρος του. Εκείνος ωστόσο αντί να φοβηθεί και να οπισθοχωρήσει στη θέα του θραυσμένου ποτηριού κινούμενος με μανία εναντίον μου, πέφτει πάνω στο προτεταμένο ποτήρι, με συνέπεια να του δημιουργηθεί μία μικρή εκδορά στο στήθος του, ασήμαντη με μία πρώτη ματιά.
(…) για λίγα δευτερόλεπτα και μέχρι να κάνει την εμφάνισή του το αίμα στη μπλούζα του, ο διαπληκτισμός μας συνεχιζόταν με αμείωτη ένταση.
Μετά από λίγα δευτερόλεπτα σταματάει να κινείται, προφέροντας τις λέξεις «πονάω, πονάω, υποφέρω». Πετάω το ποτήρι και τρέχω καταπάνω του ενώ αυτός κατευθυνόταν προς το δωμάτιο. Αρχίζω να φωνάζω σε έξαλλη κατάσταση «… αγάπη μου, μίλησε μου σε παρακαλώ», πιέζω τη μπλούζα του πάνω στην πληγή, για να σταματήσει η αιμορραγία, φέρνω νερό για να πλύνω το πρόσωπο και το σώμα του και καλώ σε αλλόφρονα κατάσταση τη μητέρα μου, για να καλέσει γιατρούς σε βοήθεια και να έλθει και η ίδια στο σπίτι το ταχύτερο δυνατό. Όπως και έγινε. Ήλθε σχεδόν αμέσως, κάλεσε τον κουμπάρο της προκειμένου να βοηθήσει αλλά και το ασθενοφόρο. Μετακίνησαν τον …, τον ξάπλωσαν πάνω στο κρεβάτι και προσπαθούσαν να δουν αν αναπνέει. Αλλά το κακό είχε ήδη γίνει ήταν νεκρός.
Η ιατροδικαστική
Κατά τα όσα φέρονται να περιγράφονται στην Ιατροδικαστική Έκθεση του Ιατροδικαστού Παναγιώτη Κοτρέτσου, ο θάνατος του εκλιπόντος δεν προήλθε από την προαναφερθείσα εκδορά, βάθους 0,3 εκατοστών, η οποία προκλήθηκε από την επαφή του θώρακος αυτού με το θραυσμένο γυαλί, αλλά από ραγισμένο οστούν, το οποίο εστράφη προς τα μέσα, με συνέπεια να προκαλέσει ρήξη της δεξιάς έσω μαστικής αρτηρίας. Σύμφωνα δε με τη γνώμη εξειδικευμένων ιατρών οι πιθανότητες να συμβεί κάτι τέτοιο δεν υπερβαίνουν τη 1 στις 1.000 περιπτώσεις.
ΠΗΓΗ: εφημερίδα Πρόοδος
