Με κούρασε η αρνητικότητα...γράφει η Ισμήνη Φραντζέσκου, πρώην υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων Δήμου Ροδίων

Με κούρασε η αρνητικότητα... -Καταρχήν ευχαριστώ για τα περαστικά σας (με την ίωση που έχω),και τώρα σας γράφω σχετικά για αυτά που πραγματικά με ενόχλησαν στο FB.πολλοί ίσως ενοχληθείτε μαζί μου δεν πειράζει έχω μάθει όμως από την δουλειά μου τι είναι σωστό..τι είναι λάθος και τι κάπου στην μέση...τις τελευταίες ημέρες γίνεται από πολλούς ο κακός χαμός για το κλειδί που έδωσε ο Δήμαρχος Ρόδου στον Πρωθυπουργό της χώρας. Με γνωρίζεται όλοι και κυρίως μέσα από την δουλειά μου στον Δήμο Ρόδου αν την έκανα καλά έχω ήδη κριθεί..οι τιμητικές διακρίσεις που έγιναν ήταν πολλές στα 25 χρόνια που ήμουνα στον Δήμο και αισθάνομαι και περήφανη με τόσους σπουδαίους ανθρώπους που γνώρισα ...οι Διακρίσεις αφορούν πρώτα το Γραφείο Δημοτικού Συμβουλίου μαζί με το Γρ.Δημοσίων Σχέσεων και πάντα μαζί με άψογη συνεργασία..τιμήσαμε τόσους σημαντικούς ανθρώπους...αν λοιπόν κάποιοι δεν το γνωρίζεται να ξέρετε ότι υπάρχει διαδικασία και προγραμματισμός ανάλογα με το πρόσωπο που θα τιμηθεί ως προς την διάκριση και τον χρόνο... Ομως υπήρχαν φορές που χωρίς προγραμματισμό και για το καλό της Πόλης τιμήθηκαν σημαντικά πρόσωπα επιτρέψτε μου να πω με πολύ γρήγορες διαδικασίες..για να επωφεληθεί η πόλις της Ρόδου. και ερχόμαστε στο τώρα..γιατί ενοχληθήκατε??? γιατί τα βάλατε όλοι με τον Δήμαρχο? Ένα προσωπικό αναμνηστικό δώρο του Δημάρχου της Ρόδου, πιστό αντίγραφο του κλειδιού της πόλης, ήταν αυτό που έδωσε ο κ. Φώτης Χατζηδιάκος στον πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα στο κλείσιμο του αναπτυξιακού συνεδρίου. Συνεχίζοντας το σκεπτικό της απονομής του κλειδιού, είπε ότι γιορτάσαμε τα 70 χρόνια από την Ενσωμάτωση και ο αείμνηστος Γαβριήλ Χαρίτος απένειμε τότε τιμητική διάκριση στον Βασιλιά Παύλο με το χρυσό κλειδί της πόλης. Έτυχε, ο ίδιος, αναζητώντας την ιστορία, και βρήκε το πρωτότυπο του καλουπιού που φτιάχτηκε αυτό το κλειδί το οποίο είχε φυλάξει συμπολίτης μας. Ούτε έγινε επίσημη Τελετή που θα απαιτούσε απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, το ξεκαθάρισε χθες ο ίδιος ενώ αυτό ακριβώς ανέφερε, σε ανακοίνωσή του, και ο Πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου κ. Βαγγέλης Μανδρακός, ο οποίος ωστόσο επέμεινε στη διαφωνία του με την κίνηση ίσως (δική μου άποψη) γιατί θα το ήθελε να γίνει πιο επίσημο λόγω του προσώπου. Κακά τα ψέματα οι Πρωθυπουργοί που πέρασαν από την χώρα μας δεν μας είχαν συνηθίσει με την παρουσία τους.....το ξέρετε καλά ήταν το παράπονο όλων μας σε Εθνικές Εορτές κτλ Ασχετα λοιπόν αν ο Πρωθυπουργός είναι ο Αλέξης Τσίπρας (που όλοι μας σήμερα περνάμε δύσκολα με την Κυβέρνηση του ) εκλέχθηκε από τον ελληνικό λαό με νόμιμες διαδικασίες, ως πρωθυπουργός της Ελλάδας. Κάθε πολίτης που σέβεται τον εαυτό του και το Κράτος του, αλλά και κάθε θεσμός κυρίως όταν μιλάμε για τον Δήμο Ροδου ( ο Δήμος με την μεγαλύτερη Πολιτιστική και Οικονομική Δύναμη του Ελληνικού Κράτους) οφείλει να τιμά τον εκάστοτε Πρωθυπουργό ασχέτως την κομματική, και πολιτική του ταυτότητα. Οι κάλπες δεν αργούν εκεί όλοι μας θα κρίνουμε και θα αποφασίσουμε.. το κλειδί αντίγραφο μας ενόχλησε??? Συνεπώς κατά την άποψή μου, το Κλειδί της Πόλης καλώς δόθηκε στον Έλληνα Πρωθυπουργό σαν προσωπικό αναμνηστικό δώρο του Δημάρχου της Ρόδου. Εδω δεν χωράνε συντελεστές ΦΠΑ εφορίες,κτλ πρέπει να νιώσουμε όλοι ότι κάθε μνημόνιο και χειρότερο..πόσα χρόνια έχουμε κρίση???. Είναι υποχρέωση του Δημάρχου της πόλης, όταν υποδέχεται θεσμικά εκπροσώπους της πολιτείας ή του εξωτερικού, συμβολικά να δίνει κάποιο σημαντικό δώρο. Αυτή είναι η εθιμοτυπία μαζί με την ροδίτικη φιλοξενία συμβολικά πάντα δίναμε κάτι . Είναι αδιανόητο, λοιπόν, να έρθει ο πρωθυπουργός της χώρας και ο Δήμαρχος της Ρόδου να μην του δώσει ένα συμβολικό δώρο. Οτι έγραψα σήμερα το έγραψα γιατί νιώθω δίκαιη επίσης κάτι που με χαροποίησε ήταν όταν σε ανάρτηση της η φίλη μου Litsa Papathanassi πηγαίνοντας στο Καστελλόριζο που όλοι αγαπάμε ιδιαίτερα και εκείνη έγινε και δημότης του γράφει σε παράγραφο της ... (Η πρώτη ευχάριστη έκπληξη που με περίμενε, ήταν η επάρκεια σε νερό του νησιού, πρόβλημα που το ταλάνιζε δεκαετίες, και πάντα στηριζόμασταν σε μια πολυέξοδη υδροφόρα που πολλές φορές είχε αφήσει για μέρες το νησί χωρίς νερό. Από την ψήφιση του νόμου για εγκατάσταση σύγχρονης μονάδας αφαλάτωσης μέχρι την υλοποίησή της πέρασαν μόλις μερικοί μήνες, χρόνος ρεκόρ για την ελληνική μέχρι τώρα πραγματικότητα. Μοιάζει σαν θαύμα κάτι που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο και προτεραιότητα! ) το τι έχει τραβήξει αυτό το νησί χωρίς νερό δεν περιγράφεται...βέβαια άλλες κυβερνήσεις το ξεκίνησαν αλλά τώρα τελείωσε και γρήγορα μάλιστα...αυτό το έγραψα για να δεχόμαστε και τα καλά όχι μόνο τα κακά.. Για να μάθουμε να διαβάζουμε και μερικά θετικά γι αυτό το τόπο. Με κούρασε η αρνητικότητα...