Γεννήθηκα στη Νίκαια Αττικής το 1988. Το 1989, μόλις 9 μηνών εγώ, μετακομίσαμε με την οικογένειά μου στη Ρόδο.
Είμαι ελεύθερος επαγγελματίας. Μεγάλωσα στους Αγίους Αποστόλους όπου ζω μέχρι και σήμερα με τη γυναίκα μου και τα δυο μας παιδιά. Μια γειτονιά με απόλυτες αντιφάσεις…. μια γειτονιά ξεχασμένη από την πολιτεία και την τοπική αυτοδιοίκηση με εξαίρεση την περίοδο των εκλογών. Έζησα και ζω μέχρι σήμερα την ζεστασιά της γειτονιάς, με την αλληλεγγύη, την αλληλοϋποστήριξη, την συμπόνια. Παράλληλα, ένοιωσα και νοιώθω πώς είναι να είσαι γεμάτος εφιάλτες και φόβο, τόσο για μένα στις μικρές και αθώες μου ηλικίες, όσο και για τα παιδιά μου. Σε αυτή τη γειτονιά, μάθαμε να καθόμαστε στα παγκάκια, στα πεζοδρόμια στα κατώφλια και όχι σε καρέκλες αναπαυτικές.
Αυτή η γειτονιά μου έμαθε να πεισμώνω και να παλεύω για ένα καλύτερο αύριο. Μάθαμε να ζούμε ως ΕΝΑ και όχι σαν ΕΝΑ, δύο σχεδόν ίδιες λέξεις με τελείως διαφορετική έννοια αφού η μία αναφέρεται στην πραγματικότητα και η άλλη στην παρομοίωση. Ο εθελοντισμός μπήκε στη ζωή μου απλά και αβίαστα. Ανέλαβα προϊστάμενος βάσης ετοιμότητας Δωδεκανήσου της υπηρεσίας silver alert Ελλάδος από το 2018 με σκοπό την ανεύρεση αγνοουμένων. Συμμετέχω εθελοντικά στην κατάσβεση πυρκαγιών από το 2008 και όπου αλλού με χρειαστεί ο τόπος μου. Ο εθελοντισμός με έμαθε να μην εφησυχάζω, να μην βολεύομαι και να βλέπω σφαιρικά την κοινωνία. Μ
έσα από αυτή τη ματιά, κατανόησα τις ανάγκες του τόπου μου και την στασιμότητα της ανάπτυξής του. Αντιλήφθηκα τα τεράστια κενά και τις ελλείψεις σε βασικά και αυτονόητα θέματα. Κατανόησα ότι είναι επιτακτική η ανάγκη να «βάλουμε όλοι πλάτη» να ανασκουμπωθούμε και να προσφέρουμε ο καθένας με τον δικό του τρόπο και με τη δική του γνώση. Γεμάτος όνειρα και με την βεβαιότητα ότι μπορούμε να αλλάξουμε το νησί μας, πήρα την απόφαση να δεχθώ την τιμητική πρόταση του Αλέξανδρου Κολιάδη να γίνουμε ΕΝΑ και να παλέψουμε μαζί, στελεχώνοντας το ψηφοδέλτιο ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Ρόδου.
