«Με όλο το σεβασμό απέναντι στην αγωνία των παραγωγικών φορέων της Δωδεκανήσου σχετικά με το ενδεχόμενο κατάργησης των μειωμένων συντελεστών στα νησιά μας, θα ήθελα να επισημάνω ότι δεν είμαστε όλοι οι βουλευτές ίδιοι.
Ως Βουλευτής Δωδεκανήσου έγκαιρα είχα τονίσει ότι η ψήφιση και του δεύτερου μνημονίου θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην κατάργηση των μειωμένων συντελεστών για τα νησιά μας.
Τιμώντας την εμπιστοσύνη των συμπατριωτών μου, δεν ψήφισα το μνημόνιο βάζοντας σε απόλυτη προτεραιότητα το γεγονός ότι είμαι πρώτα Βουλευτής Δωδεκανήσου και μετά κομματικός βουλευτής.
Θυμίζω, ακόμη, ότι τότε δεν υπήρχε καν η ιδέα ιδρύσεως του κινήματος που είμαι τώρα, αλλά προτίμησα να διαγραφώ, να πάω σπίτι μου και να τερματίσω την πολιτική μου πορεία, παρά να προδώσω τους Δωδεκανήσιους που με εμπιστεύτηκαν.
Θυμίζω, ακόμη, ότι για την απόφαση μου αυτή είχα δεχτεί κοροϊδίες, προσωπικές επιθέσεις και πικρόχολα σχόλια, αλλά την απάντηση την έδωσαν οι ίδιοι οι Δωδεκανήσιοι στις εκλογές του 2012.
Με πράξεις, λοιπόν, και όχι λόγια κάνω το καλύτερο δυνατό για να είμαι αντάξια του τίτλου «Βουλευτής Δωδεκανήσου». Το ερώτημα είναι τι κάνουν, ή τι θα κάνουν, οι υπόλοιποι βουλευτές των νησιών μας, οι οποίοι στηρίζουν με απόλυτη κομματική νομιμοφροσύνη τη συγκυβέρνηση των προθύμων».