Ίσως παλαιότερα οι άνθρωποι να μην γνώριζαν ακριβώς την έννοια της ενσυναίσθησης. Είχαν όμως τα στοιχειώδη αντανακλαστικά και το σθένος να επέμβουν όταν έπεφτε στην αντίληψή τους κάποιο παρόμοιο περιστατικό. Πολλές φορές θα έθεταν σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή για να προστατέψουν το θύμα από τη μανία του δράστη. Τι άλλαξε μέσα σε μερικά χρόνια και οι άνθρωποι “κοιτούν απλά τη δουλειά τους”;
Τι έχει πάθει ο σύγχρονος άνθρωπος που δείχνει ότι έχει μετατραπεί σε ένα απόλυτα παθητικό πλάσμα που αδιαφορεί για ό,τι συμβαίνει γύρω του; Είναι το γενικότερο περιβάλλον που του έχει επιβάλει να έχει μια σταθερή δουλειά, να πληρώνει φόρους και δάνεια και να “μην φυτρώνει εκεί που δεν τον σπέρνουν”; Είναι η αποχαύνωση που έχει υποστεί όσο γίνεται απόλυτα εξαρτημένος από τη νέα ψηφιακή πραγματικότητα; Τι είναι τελικά αυτό που τον έχει μετατρέψει σε άβουλη προσωπικότητα, η οποία άγεται και φέρεται από τις δημοσκοπήσεις;
Η ανθρωπότητα έχει μπει καθώς φαίνεται σε μια περίοδο ύπνωσης. Συμβαίνουν πράγματα δίπλα της που την αφορούν και συμπεριφέρεται σαν να μην υπάρχουν. Αφήνει μικρές πλειοψηφίες να την οδηγούν προς το δικό τους συμφέρον, εκμεταλλευόμενες τους φόβους και την ανάγκη της να μένει “βολεμένη”. Κανείς δε φαίνεται να νοιάζεται για κάτι περισσότερο απ’ αυτό που του προσφέρεται. Αν επαναστατήσει κάποιος που έχει πέντε, ίσως να πάρει περισσότερα αλλά οι πιθανότητες λένε ότι θα χάσει και αυτά. Άρα προτιμάει να είναι το “καλό παιδί” ακόμα κι αν η αλυσίδα στο λαιμό του σφίγγει επικίνδυνα.
Το τέλος αυτής της περιόδου θα έρθει με δύο τρόπους. Ο απαισιόδοξος λέει ότι θα ξυπνήσει από μόνη της μια ωραία μέρα σε μια εντελώς νέα πραγματικότητα, στην οποία θα κληθεί να προσαρμοστεί και τελικά θα την ακολουθήσει αβίαστα. Αυτό σημαίνει ότι θα έχει εκπληρώσει πλήρως τα σχέδια των μειοψηφιών και θα οδεύσει τον δρόμο που αυτές της χάραξαν.
Ο αισιόδοξος είναι λίγο πιο περιπετειώδης και μάλλον πιο αιματηρός. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, το ξύπνημα θα γίνει βίαια ύστερα από ένα ισχυρότατο σοκ. Κάποιο τυχαίο γεγονός ή κάποιοι απροσάρμοστοι θα αντιδράσουν με τρόπο τέτοιο που θα ενεργοποιήσει τα αντανακλαστικά όλων των υπολοίπων. Προφανώς οι μειοψηφίες θα προσπαθήσουν να καταστείλουν την “εξέγερση” διασπείροντας το φόβο και τον πανικό και θα χυθεί αίμα στους δρόμους σε έναν πόλεμο διαφορετικό από όσους έχουμε γνωρίσει μέχρι τώρα.
Κάποιοι ήδη διαβάζοντας αυτές τις γραμμές να το θεωρούν σενάριο ταινίας επιστημονικής φαντασίας. Όμως όταν οι μάζες ζωηρέψουν και αρχίσουν να διεκδικούν, τα πράγματα θα είναι πολύ πιο σκληρά ακόμα και από την πιο προχωρημένη φαντασία. Ο δρόμος αυτός δεν θα έχει επιστροφή. Αυτός που θα επικρατήσει θα επιβάλει τους κανόνες της Νέας Εποχής.
Ασφαλής πρόβλεψη για το χρόνο και για την έκβαση αυτού του πολέμου δεν μπορεί να γίνει. Είναι όμως βέβαιο ότι όταν ξεκινήσει αυτός, θα είναι ιδιαίτερα σκληρός και θα αναγκάσει την ανθρωπότητα να θέσει τις βάσεις για να μην επαναληφθεί κάτι ανάλογο για πολλά χρόνια. Άλλωστε η ανθρωπότητα έχει ξαναζήσει κάτι τέτοιο στα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα. Το αισιόδοξο μήνυμα ήταν ότι μετά ήρθε η Αναγέννηση με τα τεράστια άλματα που έγιναν στις επιστήμες και στις τέχνες.
Πολλές φορές πιστεύουμε ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται. Αυτό είναι όμως αποτέλεσμα της ανθρώπινης φύσης. Ο άνθρωπος έχει μια ερωτική μανία με τον έλεγχο και την εξουσία. Αυτή είναι η γενεσιουργός αιτία των ιστορικών κύκλων. Δυστυχώς για όλους μας φαίνεται πως διανύουμε την αρχή ενός νέου τέτοιου κύκλου. Κι αν αυτή είναι ακόμα η αρχή, σκεφτείτε τι έπεται...
--
Από τη στήλη "ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ" στη ΡΟΔΙΑΚΗ της Κυριακής
