Κτηματολόγιο Ρόδου, αθλητικά παπούτσια, γραφική εργασία κι εμμονές…
Πριν μερικά χρόνια πλέον της δεκαετίας διορισθείσα στο Κτηματολόγιο Ρόδου η πρώτη εντύπωση ήταν ότι βρισκόμουν στη βιβλιοθήκη που έμοιαζε με τα μυθικά παραμύθια και τις κινηματογραφικές ταινίες του Χάρρυ Πότερ με τη διαφορά ότι αυτό που ζούσαμε ήταν μία πραγματικότητα. Η αλήθεια είναι ότι έψαξα να βρω αν υπήρχε κάποιος ηλεκτρονικός υπολογιστής στα γραφεία...Η εικόνα ήταν κόσμος παντού για να εξυπηρετηθεί φωνές άλλες φορές επιφωνήματα χαράς και άλλες φορές δυσαρέσκειας. Πήγα και στάθηκα στο παράθυρο πάνω από το κτίριο της Πυροσβεστικής εκεί που στεγαζόμασταν και έβαλα τα κλάματα.
Στις πρώτες εβδομάδες ένιωθα να πονάνε οι πλάτη μου και η μέση μου από το σήκωμα των τόμων. Μερικοί ήταν πιο βαριοί (κι ακόμα είναι) του Παραδεισίου πχ και της Ρόδου οι πρώτοι τόμοι με αυθεντικό δέρμα που φτιάχτηκαν επί Ιταλοκρατίας (αυτούς δουλεύουμε μέχρι και σήμερα. . ) Μου έκανε εντύπωση που υπήρχαν οι Ιταλικές εγγραφές και μου έδειχνα οι παλιότεροι υπάλληλοι πως έπρεπε να διαβάζω και τι να ελέγχω.
Το θέμα είναι ότι δεκατρία χρόνια μετά και παρόλο που προσφέραμε θεωρώ πολλά στην Υπηρεσία μας για να διευκολύνουμε το κοινό συμπεριλαμβανομένης και της συνδρομής μας για τη μεταφορά του ιστορικού αυτού αρχείου από το παλιό κτίριο στο νέο και παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του Διευθυντή και των συναδέλφων για την εξυπηρέτηση του κοινού η εικόνα παραμένει περίπου η ίδια.
Υπάρχει δυσλειτουργία στην αντιστοίχηση της εκτός Υπηρεσίας πραγματικότητας και της λειτουργίας εντός της Υπηρεσίας εξαιτίας του αναλογικού συστήματος που επικρατεί σε σχέση με τα σύγχρονα ψηφιακά μέσα διεκπεραίωσης εργασιών της επιστημονικής εργασίας πολλών επαγγελματικών κλάδων, μηχανικών, συμβολαιογράφων, δικηγόρων, λογιστών, φοροτεχνικών, εκτιμητών ακινήτων, μεσιτών κλπ. Ειδικά όταν γίνονται σε όλους αυτούς τους χώρους ψηφιακά και άρα με αρκετά μεγάλη ταχύτητα, κατατίθενται στην Υπηρεσία μας και πρέπει να διεκπεραιωθούν σε αναλογικά και χειρόγραφα συστήματα.
Αυτό δημιουργεί επιπλέον καθυστερήσεις. Τα υπόλοιπα προβλήματα τα νομικά εννοώ τα γνωρίζουν οι απόφοιτοι νομικών σχολών, αλλά η κοινή λογική λέει ότι θα έπρεπε σε κάποιους τομείς εφόσον είναι εφικτό να έχουμε εκσυγχρονισθεί ώστε να διευκολύνουμε τη φύση της εργασίας μας και να ελαττωθούν τα προβλήματα.
Σχετικά με το θέμα της χειρονακτικής εργασίας στο νέο κτίριο είναι πραγματικά δυσβάσταχτη η κούραση να ανεβοκατεβαίνουμε τις σκάλες για να βρούμε έναν τόμο που ζυγίσει αρκετά κιλά, το ίδιο συμβαίνει και για την έκδοση πιστοποιητικών όπου μπορεί να σηκώσουμε και 100τόμους ανά ημέρα. Τα τακούνια έχουν αντικατασταθεί με τα αθλητικά και μάλιστα ειδικού τύπου μιας και τα πόδια μας έχουν γεμίσει κότσια και έχουν παραμορφωθεί…
Για το ιστορικό αρχείο που μέχρι τώρα δεν υπήρξε μέριμνα για την συντήρηση και την ανάδειξή του, ας μην αναφερθούμε πάλι γιατί θεωρείται ντροπή για τον πολιτισμό μας και δείχνει την απαξίωση και την εγκατάλειψη του ίσως πιο σημαντικού τομέα του νησιού του Κτηματολογίου του. Παραμονή εκλογών και οι υποσχέσεις παρέμειναν υποσχέσεις..
Ουσιαστικά εργαζόμαστε χωρίς ιδιαίτερο αποτέλεσμα ή ικανοποίηση εξαιτίας της καταστάσεως αυτής, μήπως έπρεπε κάποια πράγματα να βελτιωθούν; «Φως» πουθενά μόνο στους φωτεινούς διαδρόμους του νέου κτιρίου..
Ελένη Ν. Καραγιάννη
Αθλήτρια τριάθλου