Κάποτε στην Κάρπαθο το καλύτερο ποδαρικό το έκανε ένας σκύλος!
Μάλιστα διάλεγαν ναχει λευκό τρίχωμα και τον έβαζαν να τριγυρίσει μέσα σε όλο το σπίτι, έπειτα κερνούσαν μεζέδες το τετράποδο πλασματάκι και περίμεναν να τους φέρει γούρι για την επόμενη χρονιά. Μα είναι γνωστό πως όλη η αθωότητα του κόσμου φτιάχτηκε με τις δικές τους ανάσες, σχηματίστηκε πάνω στις μουσούδες τους!
Η Πρωτοχρονιά του 2018 ήταν κάπως διαφορετική, το ποδαρικό από δεκαετίες έπαψε να ακολουθεί την παράδοση.
Μέσα σε έναν κάδο σκουπιδιών, στο χωριό Μενετές, βρέθηκαν τέσσερα κουλούκια. Τα μωρά μόλις είχαν γεννηθεί, ίσα που δοκίμασαν το γάλα της μάνας τους, τυλίχτηκαν σε μια πλαστική σακούλα και πετάχτηκαν ως τα πιο άχρηστα αντικείμενα.
Ευτυχώς ένας περαστικός ήταν φιλόζωος (ο χαρακτηρισμός στις μικρές κοινωνίες παραμένει ακόμη και σήμερα ένα θλιβερό ταμπού, αντίθετα σχεδόν σε όλο τον κόσμο οι νοοτροπίες και οι νόμοι άλλαξαν). Ο Ντίνος ήταν ο άνθρωπος που άκουσε το κλάμα τους, σκάλισε μέσα στις σακούλες των γιορτινών σκουπιδιών και έσυρε τα μικρά πλασματάκια στην αγκαλιά του.
Όχι, δε θα σταθώ στον ασυνείδητο, εκείνον το τύπο που έχει τη δύναμη να τραβάει από το στήθος της μάνας τα νεογέννητα, να πετάει με τέτοια απάθεια ζωντανές ψυχές και να περιμένει να πεθάνουν από πείνα ή το μηχανήμα που συνθλίβει τα σκουπίδια να τους λιώσει το κορμάκι. Αυτός άραγε ανάβει και κεριά στις εκκλησιές; προσεύχεται σε μοναστήρια; κάνει κριτική για τα λάθη της κοινωνίας στα καφενεία;
Από την άλλη στέκει ο άνθρωπος που έσωσε τα νεογέννητα σκυλάκια, τα πήρε σπίτι του κι από την πρώτη στιγμή τα φροντίζει, κάθε δυο ώρες τα ταϊζει γάλα με μια σύριγγα, τα έβαλε δίπλα στην ξυλόσομπα και προσεύχεται να τα καταφέρουν!
Υπάρχουν άνθρωποι και είναι δίπλα μας! Όμως οι προσωπικές πρωτοβουλίες δεν είναι αρκετές και δεν αφυπνίζουν το σύνολο.
Δυστυχώς στο νησί δεν υπάρχει ενδιαφέρον από τις αρχές και για να μην κρυβόμαστε, ο Δήμος του νησιού, αυτός σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία έχει όλες τις ευθύνες, όμως μήνες τώρα εξακολουθεί μια σταθερή τακτική, να κωφεύει και να κρύβεται, όταν μιλάμε για τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς.
Πάγια τακτική οι ευχές και οι παραινέσεις, δίχως την παραμικρή πρόθεση για αληθινά αποτελέσματα.
Δεν θέλει ή μήπως δεν μπορεί να σηκώσει τις ευθύνες; Τι φταίει και δεν καταφέρνει να προχωρήσει ούτε ένα πρόγραμμα;
Δυστυχώς στην Κάρπαθο δεν υπάρχει ούτε Φιλοζωϊκή Ένωση, έτσι κάθε ατομική εθελοντική προσπάθεια, αν της επιτρέψουν να περπατήσει, διαρκεί λίγο και πνίγεται από τη συνολική αδιαφορία.
Τα κουλούκια, που πετάχτηκαν στον κάδο σκουπιδιών, το πιθανότερο είναι ότι δεν γεννήθηκαν από αδέσποτα ζώα! Kάποιοι που ήδη έχουν σκυλιά δεν τα φροντίζουν, ούτε τα στειρώνουν, θεωρούν ότι είναι αντικείμενα, κάπως έτσι το θλιβερό φαινόμενο των αδέσποτων πολλαπλασιάζεται ανεξέλεκτα.
Σώθηκαν από θαύμα, αγωνίζονται να ζήσουν και θα μπορούσαν να συμβολίζουν την Κάρπαθο, που παλεύει να επιβιώσει κόντρα στις δυσκολίες και την αδιαφορία!
Τα σκυλάκια περιμένουν έναν υπεύθυνο δίποδο σύντροφο, για να του χαρίσουν αγάπη και καλοτυχία.
Ο συνάνθρωπος που έχει δυνατότητα, θα ήθελε με οποιονδήποτε τρόπο, να βοηθήσει τα τέσσερα πλασματάκια, μπορεί να καλέσει στο τηλέφωνο 697-215-95-89 τον κ. Ντίνο ή με μήνυμα στο μαιλ dimellasm@hotmail.com
