Κάρπαθος, Θ. Μιντσινίγος :Τέρμα πια με τους πολιτικούς "κίντερ-έκπληξη"! (υπ. περιφ. σύμβ. Νησιωτικής Ανατροπής) - Tου Μανώλη Δημελλά

Ο Θανάσης Μιντσινίγος μοιάζει σαν ορμητικός χείμαρρος, μπαίνει ολόφρεσκος στον πολιτικό στίβο του Μαϊου, όμως από τη πρώτη στιγμή, δεσμεύει τον εαυτό του. Ξεκαθαρίζει στους Καρπάθιους, εκείνες τις κόκκινες γραμμές, για το πιθανό ρόλο ή τις όποιες προσωπικές υποχρεώσεις απέναντι τους. Ο Θανάσης δεν έχει σκοπό να είναι το "καλό-ήσυχο παιδί", για να αρέσει σε ηγεσίες, και υψηλόβαθμα στελέχη, που ακόμη και σήμερα τα γνωρίζει μόνο από τα τηλέφωνα!

Μόλις χθες ανακοινώθηκε το όνομα του, στη θέση του υποψήφιου συμβούλου με το συνδυασμό του Σπύρου Μπενέτου για τη Κάρπαθο, όμως το όνομα του στη λίστα είναι γραμμένο λάθος!    

Ο ίδιος προσπέρασε αυτό το πρώτο σφάλμα με χαμόγελο, αφού οι αγωνίες του για το αύριο του τόπου, τον έχουν ξεσηκώσει.  Δεν ήταν μέχρι τώρα, ο σκληρός διεκδικητής των αγώνων του πεζοδρομίου. Μέσα από μια ραδιοφωνική εκπομπή στο Karpathosfm, αλλά και το διαδύκτιο, είναι αλήθεια ότι έκανε πάντοτε ηχηρή τη παρουσία του, και έπαιρνε στα ανοιχτά θέση, όχι όμως τόσο για τα καθημερινά προβλήματα της Καρπάθου, αλλά κυρίως της χώρας μας. Στην αναζήτηση ρόλου προχώρησε, πρόσφατα γίνεται μέλος της τοπ. οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ, όμως ακόμη δείχνει να αναζητά το πλαίσιο συνεργασίας και της διεκδίκησης. Δεν πιστεύει σε μάγους και σωτήρες, μάλιστα μέχρι χθες, η κριτική του στα πρόσωπα, που είχαν θέσεις και πολιτικά ανακατέματα, ήταν ιδιαίτερα σκληρή! Στη συζήτηση μας τόνισε αρκετές φορές το θέμα της ευθύνης, και αποσαφήνισε ότι ανα πάσα στιγμή, είναι έτοιμος να καταγγείλει και να "επιστρέψει σπίτι του", αν αντιληφθεί, ολιγορίες ή πολιτικές λοβιτούρες και τακτικές του παρελθόντος.

Αναγνωρίζει τον νέο βαρύ ρόλο του, όμως δεν βλέπει τις λύσεις να πέφτουν από τον ουρανό, ούτε μπορεί να φανταστεί μικροβολέματα και εξυπηρετήσεις με στόχο τα κλειστά  μάτια και τα στόματα να κελαηδούν λέξεις περί του περιβόητου εφικτού μονόδρομου!  

Ποιός όμως πολιτικός δεν ξεκίνησε με τέτοιες βάσεις και αρχές; Ποιός δεν υπόσχεται το καλύτερο; Ποιός δεν μιλά σήμερα για συστράτευση;

Ας σταθούμε στη πρωτιά, που έχει ο Θανάσης Μιντσινίγος. Δεν έχει καταγωγή από τη Κάρπαθο, όμως αγάπησε και αγαπά με πάθος, αυτό το τόπο.

Είναι ο ξένος, που κέρδισε τους δύσκολους Καρπάθιους. Και σήμερα, βγαίνει μπροστά, εκτίθεται, προσπαθεί να εκπροσωπήσει το νησί, και πάντως σίγουρα όχι για να είναι ουραγός και φτωχός συγγενής των υπολοίπων.

Αξίζει λοιπόν να μην προσπεράσουμε, να σταθούμε και προσέξουμε τις θέσεις του. Αξίζει να τον "μαρκάρουμε" και να τον κρίνουμε σκληρά, μα ισότιμα, με όλους εκείνους που από χρόνια φλερτάρουν με τη ψήφο μας.

Ερωτ.: Λοιπόν, έχουμε έναν νέο πολιτικό ή παραμένεις ακόμη αθεράπευτα ερωτευμένος με την Κάρπαθο, που δεν είναι καν ο τόπος καταγωγής;

Απαντ.: Ναι  αν και η Κάρπαθος δεν είναι ο τόπος καταγωγής μου, είναι ο τόπος που επέλεξα απ’ όλη την υπόλοιπη Ελλάδα να ζήσω ,να φτιάξω την επιχείρηση μου και να μεγαλώσω την οικογένεια μου. Και πιστεύω ότι η δυνατότητα της επιλογής είναι αυτή που φανερώνει τη πραγματική αγάπη κάποιου.                              

Αγαπώ αυτό το νησί. 20 σχεδόν χρόνια εδώ, εγώ και η γυναίκα μου, βρήκαμε το δικό μας νησί, να στεργιώσουμε και να χτίσουμε τα όνειρα μας. Όμορφο, αγέρωχο , ατίθασο, περήφανο μέρος που σου χαράζεται βαθιά μέσα σου σαν κάτι «διαφορετικό» απ’ όλα τα υπόλοιπα που έχεις δει. Και ναι, είμαι ερωτευμένος, παθιασμένος με τη Κάρπαθο και είμαι περήφανος που ζω εδώ. Επίσης είμαι υπερήφανος για πολλούς ανθρώπους που γνώρισα εδώ, γιατί  διαπίστωσα σ’αυτούς μια «άλλη» ποιότητα ανθρώπων, που δεν υπάρχει πια στις απρόσωπες μεγαλουπόλεις.

Νομίζω ότι η Ελλαδική κοινωνία εκτός λεκανοπεδίου σώζει εξαιρετική ανθρώπινη ποιότητα και δυναμισμό. Που δεν έχει ακόμα αποσβεστεί, της λείπει ο καταλύτης.  Και αυτή η αγάπη μου, είναι και ο λόγος που αποφάσισα να εκτεθώ. Να γίνω ο καταλύτης, η αιτία,  οι δημότες μας, οι φίλοι μου, τα παιδιά μου, να σταματήσουν ν’απαξιούν τη πολιτική και τους πολιτικούς σαν ιδέες, σαν θεσμούς, παρά μόνο να τους επιρρίπτουν τις ευθύνες που τους πρέπουν, σε κάθε έναν ατομικά. Γιατί είτε μας αρέσει είτε όχι, ο μόνος δρόμος για να βγούμε απ’αυτό το θλιβερό αδιέξοδο που μας έχουν οδηγήσει, είναι η αλλαγή της υπάρχουσας κυβέρνησης, και μόνο μέσω της δημοκρατικής οδού, δηλαδή της πολιτικής. Γι αυτό και πιστεύω ότι δεν υπάρχει το περιθώριο της λευκής ψήφου σ’αυτές τις εκλογές. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η μη πράξη, η μη επιλογή, είναι ουσιαστικά και επιλογή, και επιβράβευση της κυβέρνησης…

Όσον αφορά το «πολιτικός», μακριά από ‘μένα αυτός ο χαρακτηρισμός, με την «επαγγελματική»  έννοια που έχει αποκτήσει!   

Ερωτ: Τι διακυβεύεται κατα τη γνώμη σας στις προσεχείς δηµοτικές και περιφερειακές εκλογές;

Απαντ: Η σημερινή κατάσταση προέκυψε από τις καταστροφικές αντιλαϊκές και αντεθνικές μεθοδεύσεις των μνημονιακών πολιτικών, που κυριάρχησαν απέναντι σε κάθε λογική και στην κοινωνική πραγματικότητα. Αυτές, δημιούργησαν στην χώρα καταστάσεις οικονομικής εξαθλίωσης, μεγέθυναν την κοινωνική αδικία, υποβάθμισαν τη ζωή στη νησιωτική Ελλάδα και εξανέμισαν κάθε προσδοκία για μια καλύτερη ζωή.
Μεγάλο θύμα αυτών των νεοφιλελεύθερων  πολιτικών, είναι και η Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση.
Η κυβέρνηση απέτυχε στην περιφέρεια παταγωδώς!
Και αυτό είναι το διακύβευμα των επικείμενων εκλογών:
Ιδιωτικοποίηση των πάντων με αδρανοποιημένη την περιφέρεια; ή ανασυγκρότηση του αυτοδιοικητικού χώρου, που να λειτουργεί με ένα συλλογικό / συμμετοχικό μοντέλο αξιοποιώντας τα τοπικά αναπτυξιακά πλεονεκτήματα;
Και η απάντηση στο καταστροφικό μνημονιακό μείγμα σήμερα είναι περισσότερο από ποτέ επιτακτική και βρίσκεται στο τρίπτυχο: ΑΝΑΤΡΟΠΗ - ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ.

Στις επόμενες  εκλογές δεν θα επιλέξουμε πρόσωπο ή μόνο κόμμα: η επιλογή μας θα είναι ανάμεσα στην ντροπή ή στην αξιοπρέπεια, στην ατιμωτική φτώχεια ή στη χαρά της δημιουργικής καθημερινότητας.

 Ερώτ.: Ο θεσμός της Περιφερειακής Διοίκησης, τι προσέφερε μέχρι τώρα στους πολίτες της Καρπάθου; Αλήθεια πως προκύπτει η ενασχόληση σου με τα αυτοδιοικητικά;                               

Απάντ.: Ξέρεις το να κάνεις αυτό το ερώτημα σε κάποιον που επι 20 χρόνια διατηρεί κατάστημα στο κέντρο των Πηγαδίων και τον οποίο ούτε μια φορά, κανείς, ποτέ δεν τον έχει ρωτήσει τη γνώμη του για κάτι που αφορά το δρόμο που περνά μπροστά από το κατάστημα του, ή το κάδο για τα σκουπίδια που μετακινούν σε άλλο σημείο, ή τη στάθμευση, κλπ. , και ο οποίος εδώ και 3 Δημοτικές Αρχές ακόμα ψάχνει να βρει πως θα καταφέρει να πείσει τους «αρμόδιους» ότι 5-6 πλάκες πεζοδρομίου πρέπει να αλλαχτούν γιατί είναι σπασμένες και ο κόσμος πέφτει και χτυπάει (όπως τα είδες στο internet που τα «ανέβασα»), ή ότι οι συνάνθρωποι μας με ειδικές ανάγκες ΠΡΕΠΕΙ, επιβάλλεται,  να μπορούν να κυκλοφορούν άνετα σ’αυτή τη πόλη εν έτη 2014 (άραγε τι θα ίσχυε εάν ο Δήμαρχος ή ο γιός του ήταν Άτομα με κινητικά προβλήματα;), είναι λίγο «ερεθιστικό»!Η γενική άποψη που έχω είναι ότι η αυτοδιοίκηση μέχρι σήμερα στο νησί μας, έκανε ΠΟΛΥ λίγα πράγματα, πολύ λιγότερα απ’όσα θα έπρεπε να έχουν γίνει (και εδώ θλίβομαι να ακούω ότι αυτό το ελάχιστο που έκαναν το θεωρούν αρκετό και σημαντικό, εδώ φαίνεται η διαφορά στη νοοτροπία μας), και σίγουρα πού λιγότερα απ’όσα άξιζαν στο νησί αυτό. Μ’αυτό δεν εννοώ ότι οι μέχρι τώρα Έπαρχοι και Δήμαρχοι ήταν άχρηστοι, έκαναν ό,τι μπορούσαν, το οποίο όμως δεν ήταν αρκετό, και θα το διαπίστωναν εύκολα εάν ρώταγαν την άποψη των συνδημοτών τους, ή ταξίδευαν σε άλλα πιο «τουριστικά» νησιά.

Ναι μεν εμείς οι δημότες είμαστε πάντα «παραπονιάρηδες», αλλά και οι «εξουσίες» πάντα ήταν «κουφές» και στα αιτήματα μας γι’αυτά που δεν έγιναν, και στις διαμαρτυρίες μας γι’αυτά που μας στέρησαν (πχ.η απομάκρυνση της ψυχολόγου από το νησί μας, και μάλιστα σε περίοδο «μνημονίων»!)…

Η Αυτοδιοίκηση σαν οργάνωση και λειτουργία σήμερα, πάσχει  από βαθιά ριζωμένες παθογένειες (πελατειακές σχέσεις, αδιαφάνεια, διαφθορά, κατασπατάληση πόρων κ.λπ.).Οι εκπρόσωποι της έγιναν κρατικοί υπάλληλοι, συμβιβάστηκαν, έχασαν τον διεκδικητικό τους και αυτοδιοικητικό τους χαρακτήρα. Η Αυτοδιοίκηση είναι ένας θεσμός που τον θεσμοθετήσανε αναγκαστικά για να λένε ότι κάνουν κάτι, όπως στήσανε και τη νομαρχιακή αυτοδιοίκηση, που έχεις πάνω σου τον ελεγκτή του κράτους. Παλιά είχανε τον περιφερειακό διευθυντή, τώρα κάνανε την αποκεντρωμένη διοίκηση και μάλιστα τη στήσανε στον Πειραιά και όχι στο Αιγαίο, γιατί ποτέ δεν συζήτησαν σοβαρά για τον αναπτυξιακό προσανατολισμό του Αιγαίου ενταγμένο σε ένα εθνικό σχέδιο που έπρεπε να δώσουν ρόλο σε κάθε νησί.
Ερωτ.: Πως θα τοποθετούσες τον εαυτό σου μέσα στη δομή της περιφέρειας; Τι σκέφτεσαι και θα πρότεινες σε ένα πρωταρχικό πλαίσιο τη δράση σου;
Απαντ.:Στα πλαίσια της μεγαλύτερης ανθρωπιστικής κρίσης, που έχει δει η χώρα μας μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, η προτεραιότητα για ‘μένα είναι μία: ο άνθρωπος, ο πολίτης, ο Καρπάθιος. Η Αυτοδιοίκηση μπορεί, αδιαμφισβήτητα, να παίξει κομβικό ρόλο, ως ανάχωμα προστασίας της κοινωνίας στη σημερινή κρίση. Στις δύσκολες και κρίσιμες στιγμές, που περνά ο τόπος μας η αξιοποίηση των διαθέσιμων χρημάτων και ειδικά των συγχρηματοδοτούμενων προγραμμάτων είναι μονόδρομος.
Κανείς δεν έχει δικαίωμα να στερήσει τους κατοίκους των νησιών μας από την πρόσβαση στην ανάπτυξη. Υπάρχουν άξονες και ειδικοί κωδικοί που μπορούμε πιστεύω να αξιοποιήσουμε για δράσεις για την κοινωνική συνοχή και την ανάπτυξη.  Aυτοί λογαριάζουν μεγέθη, εμείς ποιότητες. Aυτοί μετράνε την πολιτική επιτυχία με τους δείκτες κατανάλωσης, εμείς με το επίπεδο του κοινωνικού κράτους. Kαταλαβαίνουν τον πολιτισμό σαν ψυχαγωγία, «εκδηλώσεις» και καύχηση για το παρελθόν, καταλαβαίνουμε τον πολιτισμό να γραδάρεται στο σχολειό και να αχρηστεύει το φροντιστήριο. H εξουσία γι’ αυτούς είναι αφορμή ηγεμονικής συμπεριφοράς, έπαρσης, αλαζονείας στο ύφος, στις χειρονομίες, στην εκφραστική τους. Για μένα μοιάζει αυτονόητο να ταυτίζεται το δημόσιο αξίωμα με τη γοητευτική απλότητα, την αξιοπρέπεια, την παραίτηση από τη φτήνεια της παντοδαπής ιδιοτέλειας.

Είναι τεράστιο το έργο που απαιτείται να γίνει. Χρειάζεται όλα να ξαναειδωθούν από την αρχή, να υπάρξουν νέες λύσεις, συνολικές και συνδυαστικές καθώς τα προβλήματα είναι αλληλένδετα. Κεντρικοί άξονες της δουλειάς μας θα είναι όπως είπα η κοινωνική πολιτική, ο σεβασμός στον άνθρωπο και το περιβάλλον, η έμφαση στην κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή.

Ερωτ.: Γιατί οι ψηφοφόροι να επιλέξουν τον κ. Μπενέτο στο Νότιο Αιγαίο;

Απαντ.: Κατά τη γνώμη μου πέντε-έξι άνθρωποι διαμορφώσανε την έννοια της νησιωτικότητας στο Αιγαίο. Σπύρου, Γιαννόπουλος, Αλιφέρης, Δεκαβάλας. Η μέχρι τώρα δράση του Σπύρου Μπενέτου 28 χρόνια τώρα σαν  δήμαρχος των Λειψών, είναι νομίζω «εγγύηση» γνώσης του Αιγαίου και των προβλημάτων του, αγωνιστικότητας, υπευθυνότητας, αποτελεσματικότητας, μη συμβιβασμού, μετωπικής σύγκρουσης με την εξουσία. Είναι αυτός, που με επιμονή διατήρησε το νησιώτικο χρώμα των Λειψών και με την αγωνιστικότητα του, κατάφερε να διατηρεί ζωντανές τις κοινωνικές δομές της παιδείας, της υγείας και της πρόνοιας στο νησί. Είναι ο δήμαρχος που υπερασπίζεται με πάθος το δημόσιο χαρακτήρα των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών και του μεταφορικού ισοδύναμου. Την ίδια εκτίμηση χαίρει σε όλη τη Δωδεκάνησο, σε όλη τη χώρα.                        Κρατώ τα δικά του λόγια: «Δεν έχω τίποτα να χάσω, 28 χρόνια δήμαρχος είμαι. Το πολύ πολύ να πάω στο σπίτι μου. Αν αυτή η πατρίδα είναι «καταδικασμένη» από κάποιους κι αν δεν αντιδράσουν οι πολίτες αυτής της χώρας, δεν ξέρω τι θα πρέπει να γίνει».

Ερωτ: Η διαφωνίες και τα "κεντρο-αριστερά" παχιά λόγια, θεωρείτε πως ταιριάζουν περισσότερο σε κουβέντες καφενείου και στον καναπέ, με παντόφλες και αγκαλιά τον υπολογιστή;

Απαντ.: Κοίτα, θεωρώ ότι στη παρούσα συγκυρία, όσον αφορά τα «μικρά» μέρη σαν τη Κάρπαθο , είναι πια καιρός τα κόμματα να αφήσουν ελεύθερες τις τοπικές κοινωνίες να αναπτύξουν τη δική τους δυναμική και οι ίδιες οι τοπικές κοινωνίες να διεκδικήσουν αυτά που τους έχουν στερήσει.

Πρέπει πιστεύω στο νησί μας να υπάρξει σύγκλιση και ευρύτερη συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων. Βέβαια νομίζω ότι αυτοί που εξέφραζαν, μέχρι σήμερα, το «πολύ παλιό», δεν μπορούν να εγγυούνται το νέο. Πρέπει να γίνει η ανατροπή, με τους νέους ανθρώπους μπροστάρηδες, με φρέσκιες ιδέες που τόσα χρόνια δεν μπορούσαν να τις υλοποιήσουν γιατί ποτέ δεν εισακούστηκαν με ειλικρίνεια από κανένα, με τους πολίτες του νησιού μας, οι οποίοι, παρ’ ότι δίνουν πολλά σ’ αυτή τη χώρα, δεν έχουν το ανάλογο κοινωνικό αντίκρισμα.

Επίσης πιστεύω ότι εμάς τους Καρπάθιους, θα έπρεπε να μας απασχολεί η πολιτική διαφωνία περισσότερο όχι σαν  πολιτική αντίθεση ΠΑ.ΣΟ.Κ.-Ν.Δ.- ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σαν αντίθεση «Αθηναϊσμός, Αθηναϊκό Κράτος» – Ελληνική Περιφέρεια. Είναι Περιφερειακό το πρόβλημα και το έλλειμμα αυτής της χώρας. Η Αθήνα» σχεδιάζει όλη την Ελλάδα σαν κοντινά ή μακρινά προάστια του λεκανοπεδίου της. Ας αφήσουμε λοιπόν τα παχιά πολιτικά λόγια, κι ας σηκώσουμε τα μανίκια, ΟΛΟΙ μαζί.

Ερώτ.: Υπάρχουν οι "Ενεργοί πολίτες" Καρπάθου ή κρύβονται πίσω από τις οθόνες υπολογιστών;                                     

Απαντ.: Δεν ξέρω πως αυτοπροσδιορίζονται πολιτικά πλέον τα άτομα που αποτελούσαν το χώρο των «Ενεργών Πολιτών». Πιστεύω όμως ότι άσχετα με το εάν θεωρούμε επιτυχημένη ή μη τη πολιτική τους παρουσία στο νησί μας, σίγουρα οι ιδέες τους ήταν χρήσιμες και ουσιώδεις. Απλά  νομίζω ότι δεν έτυχαν της απαραίτητης προσοχής. Από κει και πέρα, τα άτομα που την αποτελούσαν είναι όλοι γνωστοί μου και με τους περισσότερους είμαστε και φίλοι! Είναι άτομα που τα γνωρίζω, αξιόλογα, με αξιοπρέπεια, που πίστεψαν και πάλεψαν για μια καλύτερη Κάρπαθο με ειλικρίνεια και που σκοπεύω να ακούσω πολύ προσεκτικά αυτά που έχουν να με συμβουλεύσουν!           

Τώρα για τις οθόνες των υπολογιστών, και ‘γω αν δεν έκανα τις εκπομπές με το Χατζηκουτσό, πίσω από μια οθόνη θα ήμουν!         

Σε μια χώρα που ξέχασε να διαμαρτύρεται συλλογικά και δυναμικά, τεχνολογίες όπως το Facebook αποτελούν πολύτιμους χώρους έκφρασης.