Κάρπαθος, η κανακαρά που ξομένει στο ράφι - Του Μανώλη Δημελλά

Ακόμα δεν πιάσαμε το Γενάρη, τη μέση του χειμώνα, και το μυαλό τριγυρνά σε ταξίδια και διακοπές. Είναι ο ουρανός, τα χρώματα, όπου κι αν είσαι στην Ελλάδα, όποια εποχή, όσο γκρίζα και να είναι, πάντα η χώρα μας προκαλεί. Πόσο δίκαια τη χαρακτηρίζουν σαν ένα από τα καλύτερα οικόπεδα του πλανήτη. Εμείς μετά κορδίζουμε και επενδύουμε πάνω στα προικιά της ολάκερο το μέλλον μας.

Ωστόσο πόσο ξεπεράστηκε το ρεφρέν του τραγουδιού " λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και το αγόρι μου" ή η διάσημη ατάκα του Βόγλη στην Άννυ Λόμπεργκ "μύγδαλα-μύγδαλα", στην αντιμετώπιση του χαμογελαστού Ευρωπαίου τουρίστα;

Το ζήτημα των καλοκαιρινών εραστών της Καρπάθου, είναι εξαιρετικά καυτό. Όλοι έχουν άποψη, γνωρίζουν, είναι σχεδόν σίγουροι, ότι οι αριθμός των ταξιδιωτών για το νησί, θα μπορούσε να ήταν πολύ μεγαλύτερος.

Τα άσφαιρα πυρά βρίσκουν εύκολο στόχο στην μακρινή, σχεδόν πάντα απούσα πολιτεία. Στην όποια στρατηγική ακολουθεί, η Κάρπαθος δεν έχει καμμιά συμμετοχή.

Με τις βασικές υποδομές υγείας και συγκοινωνίας, να μην φτάνουν να καλύψουν ούτε τις 6.000 ψυχές, που στέκονται στον βράχο το χειμώνα, πως να ξεκινήσεις να μιλάς για επενδύσεις, προβολή και μάρκετινγκ, για το καλά κρυμένο μαργαριτάρι του αιγαίου;

Ας ξεροβήξουμε, πρσπερνάμε τα άλυτα καθημερινά ζητήματα και προσγειωνόμαστε σαν σε πτήση τσάρτερ, στον επίγειο παράδεισο μας, την Κάρπαθο.

Περίπου 7.500 καλοστρωμένα κρεβάτια περιμένουν τον διψασμένο ταξιδιώτη. Τον στραγγισμένο, από ήλιο και θάλασσα τουρίστα.  Στιγμές γαλήνης, γεμάτες από ζωντανή παράδοση και γεύσεις που μοιάζουν με μικρούς θησαυρούς.

Αυτά τα γνωρίζουν καλά οι Καρπάθιοι, τα προσπερνούν σχεδόν σαν δεδομένα και προχωρούν παρακάτω. Μα δεν υπάρχει παρακάτω, αυτό είναι το ζητούμενο για το σύνολο  των υποψιασμένων, που αποφασίζουν να ξοδέψουν χρήματα τους και να ταξιδέψουν για το νησί.

Ο Ηλίας Αλεξίου, πρόεδρος της ενώσεως ξενοδόχων Καρπάθου από το 2011, δεν περνάει μέρα που να μην βλέπει το πραγματικό κίνδυνο για τον προορισμό που λέγεται Κάρπαθος:

"Δεν παλεύουμε με κανέναν, δεν ανταγωνιζόμαστε άλλα νησιά, ή κάποιες μακρινές περιοχές του πλανήτη. Πρώτος και κύριος στόχος μας είναι η λέξη Κάρπαθος, το νησί μας, να μην παραπέμπει στο πουθενά, όταν κάπου ακούγεται. Να μην είμαστε μια άγνωστη φράση, για τον μέσο Ευρωπαίο".

Ο Ηλίας δεν είναι ο παραδοσιακός κουστουμάτος ξενοδόχος. Αντίθετα σηκώνει τα μανίκια και χώνεται στη δουλειά, μα δεν έχει περιθώρια, αφού από τις 120 περίπου ξενοδοχειακές μονάδες πολύ λιγότερες από τις μισές, είναι εγγεγραμένες και συμμετέχουν στις δράσεις της ενώσεως. Ακόμα και τα δύο μεγάλα ξενοδοχεία του νησιού, είναι δύσπιστα και στέκονται απέξω από τον κύκλο της ομάδας των ξενοδόχων, έτσι αποφασίζουν μέσα από προσωπικές γραμμές, στον αγώνα της προβολής και των κρατήσεων.

Ίσως να μην έχουν άδικο, αφού το παιγνίδι το παίζουν πολύ καλά τα διεθνή πρακτορεία τουρισμού. Αυτά ανεβοκατεβάζουν προορισμούς και καθορίζουν τα διεθνή στάνταρ.

Όπως περιγράφει ο Ηλίας αλεξίου, "αν θέλει κανείς να υπάρχει στους καταλόγους ενός πρακτορείου, προπληρώνει 500 ευρώ συμμετοχή. Πριν λοιπόν ξεκινήσει η άνοιξη, οι ιδιοκτήτες ξεκινούν να δίνουν χρήματα για να φανούν στα κατάστιχα των πρακτόρων".

Οι ελπίδες για γεμάτα τσάρτερ πέφτουν πάνω τους, και εκείνοι με τη σειρά τους πιέζουν από παντού. Προσπαθούν να κρατούν τη μπάλα του παιγνιδιού μέχρι το  σφύριγμα λήξης της σεζόν κουνούν τσαμπάλια και σέρνουν το κοπάδι.

Μα για αυτόν το λόγο ακόμη και οι αεροπορικές εταιρίες βρίσκουν ευκαιρία και ζητούν κάθε χρόνο από τους τουριστικούς δήμους να επιδοτούν τις κενές θέσεις των τσάρτερ αεροπλάνων, με αντάλλαγμα να συνεχίσουν δίχως διακοπές το έργο τους.

Σε μια πρώτη ανάγνωση ο ρόλος τον επιχειρηματιών δεν είναι ο πρωτεύοντας. Είναι όμως τελικά έτσι;

Ας δούμε όμως τα νέα δεδομένα για το 2014, όπως τα παρουσιάζει ο πρόεδρος Ξενοδόχων Καρπάθου.

Ξεκινά μια νέα πτήση τσάρτερ. Περίπου οκτώ χρόνια προσπάθειας, καταφέρνουν τελικά να φέρουν μια καινούρια χώρα στην Κάρπαθο. Θα ξεκινήσει πιλοτικά από την Πολωνία η αεροπορική σύνδεση του νησιού.

Παίρνει μπροστά και η έξτρα πτήση τσάρτερ, Λίντς-Κράτζ-Κάρπαθος.  Η γραμμή ήταν τέσσερα χρόνια κομμένη, με ενέργειες κυρίως από την τοπική πράκτορα του "Γκουλέτ", το νησί γίνεται προορισμός.

Ακόμη μια πτήση Τσάρτερ από την Νορβηγία και το Όσλο, πετά για τον Αφιάρτη μέσα στον Ιούνιο.

Σχεδόν διπλασιάζουν τις εβδομαδιαίες θέσεις οι Ισραηλινοί.

Όσο για την Ιταλική αγορά που σηκώνει το μεγάλο βάρος, δείχνει να προχωρά στους ίδιους δυναμικούς ρυθμούς.

Επιτέλους, έρχονται 50.000 αντίτυπα από το νέο διαφημιστικό φυλλάδιο της Καρπάθου σε 5 γλώσσες, Τουρκικά, Γαλλικά, Γερμανικά ,Ιταλικά και Αγγλικά. Η Ελληνική γλώσσα πάει αργότερα για εκτύπωση!

Έχει προγραμματιστεί συμμετοχή σε 5 μεγάλες τουριστικές εκθέσεις

Κωνσταντινούπολη, Βιέννη,Στοκχόλμη,Μιλάνο, Παρίσι (για πρώτη φορά).

Όπως μας περιγράφει ο Ηλίας Αλεξίου: "Η βασική προυπόθεση για να ταξιδέψει η αντιπροσωπία της Καρπάθου σε αυτές τις εκθέσεις, είναι να συμμετέχει στο ήδη αναπτυγμένο περίπτερο της περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου. Έτσι θα αποφύγουμε το κόστος, που ξεπερνά τις 5000 ευρώ. Οι εκθέσεις δεν είναι παρά ευκαιρία γνωριμιών και διερεύνση άγνωστων αγορών, δεν ελπίζουμε σε τίποτε άλλο".

Στα κλειστά χαρτιά της, η ένωση ξενοδοόχων, κρατά και κάποιες στοχευμένες δημοσιεύσεις σε μεγάλης κυκλοφορίας και αναγνωσιμότητας περιοδικά, που έχει προγραμματίσει αρχές του καλοκαιριού.

Η μεγαλύτερη κίνηση για το 2013 είναι το στρατηγικό άνοιγμα στη αγορά της Τουρκίας. Τον περασμένο Οκτώβριο πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η συμμετοχή της ενώσεως στην διημερίδα ελληνο-τουρκικής συνεργασίας για τον τουρισμό. Η πρόβλεψη για το 2014 παρουσιάζει 800.000 Τούρκους να επισκέπτονται όλη τη χώρα μας. Η Κάρπαθος για την ένωση ξενοδόχων του νησιού, θα μπορούσε να γίνει ένας ενδιαφέροντας προορισμός, αφού έχει τη δυνατότητα να καλύψει σε μεγάλο βαθμό, τα ενδιαφέροντα τους.

Όμως μην γελιέστε η τουριστική σεζόν είναι εξαιρετικά μικρή, ουσιαστικά Ιούλιος-Αύγουστος, και μαζεύει τα τελευταία χρόνια περίπου 60.000 τουρίστες. Αριθμός εξαιρετικά χαμηλός για την προικισμένη από τον Θεό Κάρπαθο. Ίσως αξίζει να αναφέρω (όχι συγκριτικά), ότι η Ρόδος είχε για το 2013 περίπου 1.700.000 αφίξεις, ενώ η Κώς 920.000, η Ζάκυνθος 500.000 και η Κεφαλονιά 200.000, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΣΕΤΕ.

Ο Ηλίας Αλεξίου επιμένει, "εμείς οι μόνιμοι κάτοικοι της Καρπάθου, θα μείνουμε πάνω στον τόπο ή θα εγκαταλείψουμε το νησί όλοι μαζί. Περιθώρια για ηρωικές αλλά προσωπικές κινήσεις δεν υπάρχουν ".

Πόσο όμως έχει νιώσει ο κάθε ξενοδόχος της Καρπάθου τα νέα δεδομένα στον τουρισμό;

αντιλαμβάνεται ότι οι παθιασμένοι με το νησί ταξιδιώτες  γερνούν, και τα τουριστικά πρακτορεία ακολουθούν πολιτικές με μοναδικό στόχο το δικό τους συμφέρον;

Παγκοσμίως φαίνεται να επιβιώνουν τα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα που σαν κλειστά κάστρα, παρέχουν στα σπλάχνα τους τα πάντα. Επιβιώνουν και τα πολύ μικρά ξενοδοχεία, που όμως έχουν χαρακτήρα, προσωπικό στυλ και ατέλειωτη, ασταμάτητη δουλειά από τα χέρια και κυρίως τη καρδιά του ιδιοκτήτη.

Η Κάρπαθος με τις εκατό (τουλάχιστον) παραλίες δεν έχει ούτε μια μπλέ σημαία! Από που να το πιάσεις; Τα ίδια και για τη γαστρονομία και τη μοναδική, σπάνια πανίδα και χλωρίδα του νησιού. Θα μου πεις κανένας δεν αμφιβάλλει για αυτά!

Πριν γκρινιάξουμε για τις Αθηνοκεντρικές πολιτικές, ας κοιτάξουμε τι θέλει και που φτάνει ο ίδιος ο τόπος. Έχει ψυχή και καρδιά, πάντα εκείνο επέλεγε τους κατακτητές του.

Manolis Dimellas