Έχουν εμφανιστεί παντού. Κάπου έχουν αρχίσει ήδη τις επιδρομές. Στα βόρεια ήδη μετράμε τα θύματα τους. Τώρα αναθάρρησαν και οι υπόλοιποι. Δείχνουν αγριεμένα τα δόντια τους και απειλούν ευθέως ότι θα μας επιτεθούν.
Πάντα σε περιόδους που η ανθρωπότητα έχανε το δρόμο της, εμφανίζονταν αυτοί. Μυρίζονταν πάντα την αγωνία της επιβίωσης. Αυτό ήταν κάτι που τους εξίταρε κάθε φορά. Να παίζουν με τα θύματά τους πριν τα κατασπαράξουν.
Οι «λύκοι» δεν εμφανίζονται όταν γνωρίζουν ότι θα χάσουν. Εμφανίζονται όταν ξέρουν ότι υπάρχει ασυνεννοησία και απόγνωση. Όταν οι άνθρωποι είναι αποξενωμένοι μεταξύ τους και δεν μπορούν να τους πολεμήσουν συντεταγμένα. Όταν μπορούν με πολυμέτωπες επιθέσεις να προκαλέσουν το απόλυτο χάος.
Οι «λύκοι» δεν φοβούνται να θυσιαστούν προκειμένου να πετύχουν τον σκοπό τους και αυτό είναι που τους κάνει ακόμα πιο επικίνδυνους. Ξέρουν πως κάποιοι θα πεθάνουν για την αγέλη. Για να μπορέσουν να κυριαρχήσουν και αυτό δεν τους τρομάζει. Δε λογαριάζουν τίποτα μπροστά στο στόχο τους. Δεν έχουν κανέναν ηθικό φραγμό και καμιά ευαισθησία. Όποιος βρεθεί απέναντι τους κατασπαράζεται.
Μετά από τόσο καιρό που είχαν εξαφανιστεί, ήρθε και πάλι η εποχή τους. Περίμεναν υπομονετικά, κρυμμένοι στα λαγούμια τους, να έρθει η κατάλληλη ευκαιρία για επίθεση. Και τώρα που οι άνθρωποι είναι και πάλι χαμένοι στα μικρά «εγώ» τους, άρχισαν τις επιδρομές.
Μας βρήκαν πάλι απροετοίμαστους, ανυποψίαστους και με μια ανόητη βεβαιότητα ότι δεν θα τολμούσαν να τα βάλουν μαζί μας. Επί αιώνες αυτό το λάθος πληρώνει η ανθρωπότητα. Ποτάμια αίματος χύνονταν για να τους διώξουν αλλά μετά βυθιζόμασταν στη λήθη. Δεν κάναμε τίποτα για να προφυλαχθούμε από την επανεμφάνιση τους.
Τώρα απλά τους κοιτάμε και προσπαθούμε να μην τους αγριέψουμε περισσότερο. Στήνουμε ψεύτικες θωρακίσεις, ανασυντάσσουμε τις δυνάμεις μας αλλά είναι ήδη αργά. Έχουμε χάσει πολύτιμο χρόνο μέσα σε παλινωδίες και συμβιβασμούς. Ακούσαμε τις “σειρήνες” να μας μαγεύουν με τα απατηλά τραγούδια τους και μεθύσαμε από την επίπλαστη ευδαιμονία μας.
Δεν τους τρομάζουμε όμως με ψεύτικες δηλώσεις και παραστάσεις. Γνωρίζουν καλά ότι τους φοβόμαστε. Απ’ αυτό αντλούν τη δυναμή τους. Ο φόβος μας τους κάνει ακόμα πιο άγριους. Μυρίζουν την αδρεναλίνη που κυλάει στο αίμα μας. Αφουγκράζονται τον πανικό μας. Ξέρουν ότι στην πρώτη τους συντονισμένη επίθεση θα διασπαστούμε και κοιτάξει ο καθένας να σωθεί. Λίγοι θα μείνουν πίσω να τους αντιμετωπίσουν. Κάποιοι ήδη έχουν περάσει στη μεριά τους. Αυτούς θα τους κατασπαράξουν τελευταίους ως αντίδωρο για τις υπηρεσίες τους.
Είμαστε στη ζώνη του λυκόφωτος για μια ακόμα φορά. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία. Όποιος δεν το βλέπει είναι ή ανόητος ή αφελής. Είναι θέμα χρόνου και συγκυρίας να αρχίσει η ομαδική επέλαση σε όλο τον κόσμο. Και θα είναι άγρια η επέλαση. Αδυσώπητη. Αιματηρή.
Δεν είναι ώρα για εφησυχασμό. Είναι ώρα ευθύνης για όλους. Ώρα να κοιτάξει η ανθρωπότητα τον κίνδυνο που είναι προ των πυλών. Δεν υπάρχουν περιθώρια για άλλους πειραματισμούς. Κάθε μέρα που περνάει είναι κρίσιμη. Αυτή τη μάχη δεν έχουμε την πολυτέλεια να τη χάσουμε. Είναι η μάχη που θα κρίνει την ίδια μας την ύπαρξη.
Από τη στήλη "ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ" στη ΡΟΔΙΑΚΗ της Κυριακής
