Η αξία της αγκαλιάς
- Η πανδημία του δολοφονικού κορωναϊου covid-19 θα μας διδάξει πολλά!!
Σαφώς, οι χιλιάδες θάνατοι ανά την υφήλιο αποτελούν μια μεγάλη πληγή για την παγκόσμια κοινότητα και ένα μεγάλο μάθημα για τους κυβερνώντες, καθώς όλα τα συστήματα διακυβέρνησης αποδείχτηκαν ανεπαρκή ...ηττήθηκαν από έναν αόρατο εχθρό.
Χιλιάδες ανθρώπινες ζωές χάνονται σε μια άνιση μάχη. Ζωές που δυστυχώς στερούνται το ίδιο το ανθρώπινο δικαίωμα τους στη ζωή, λόγω της χρόνιας υποβάθμισης των συστημάτων δημόσιας υγείας και της αδυναμίας τους να περιθάλψουν τον μεγάλο όγκο των νοσούντων.. Το ζούμε καθημερινά!
Η κοινωνία ανήμπορη να αντιδράσει παρακολουθεί τις δηλώσεις γιατρών που με πόνο ψυχής δηλώνουν πως κοιμίζουν ασθενείς για να ‘φύγουν’ όσο πιο ανώδυνα γίνεται γιατί δεν μπορούν να τους προσφέρουν κάτι περισσότερο... Να αναγκάζονται να επιλέξουν ποιοί ασθενείς θα μείνουν στη ζωή και ποιοί θα αφεθούν βορά στις ορέξεις του covid-19! Και φυσικά χωρίς να φταίνε για αυτήν την επιλογή.
Οι οικογένειες των ασθενών να αγωνιούν καθημερινά μακριά από τους ανθρώπους τους που βρίσκονται στις εντατικές μονάδες χωρίς ένα χάδι, ένα βλέμμα αγάπης ... Να φεύγουν οι άνθρωποι τους χωρίς ένα τελευταίο αντίο , χωρίς το κράτημα της παλάμης ως μια ύστατη έκφραση αγάπης... Ένα στερνό αντίο με την αρχέγονη γλώσσα του σώματος!!
Σε αυτές τις αδυσώπητες στιγμές για τον άνθρωπο, όπου κανείς δεν γνωρίζει αν θα βγει νικητής από την εντατική-γιατί εντατική σημαίνει διαπάλη με τον θάνατο- ο καθένας είναι μόνος του.. Πόσο σκληρό συναίσθημα να δίνεις μια άνιση μάχη μόνος! Με τη φροντίδα φυσικά του ιατρο-νοσηλευτικού προσωπικού , τους πραγματικούς ήρωες αυτής της μάχης!
Αυτές τις δύσκολες στιγμές που κανείς δεν γνωρίζει πόσο θα μείνει στη ζωή μας ο νέος παγκόσμιος εχθρός , αυτές τις στιγμές που οι ζωές μας έχουν ανατραπεί και η καθημερινότητα μας έχει περιοριστεί σε τέσσερις τοίχους, που η επικοινωνία μας με τους δικούς μας, τους φίλους μας, τους συνεργάτες μας έχει μπει σε καραντίνα, αυτές τις στιγμές που δεν ξέρει κανείς τι μας ξημερώνει ( έκφραση που σοφά χρησιμοποιούσε η γιαγιά μου) , αυτές οι στιγμές είναι πολύτιμες για τον καθένα μας!
Στιγμές για περισυλλογή, αναθεώρηση προτεραιοτήτων, επαναξιολόγηση αναγκών και φιλοδοξιών. Είναι στιγμές αυτογνωσίας, αυτοκριτικής, συγχώρεσης.. Είναι οι στιγμές που μας βοηθούν να καταλάβουμε ποια είναι πεμπτουσία της ζωής: η ανθρώπινη ανάγκη για αγάπη, φροντίδα, επικοινωνία!
Αλήθεια σε ποιον δεν έχει λείψει η ανθρώπινη επαφή, η αγκαλιά, το χάδι, το φιλί, η ανθρώπινη συναναστροφή , πολύτιμες εκφράσεις αγάπης που έχουν μπει κι αυτές σε καραντίνα!! Είναι οι στιγμές που εύχομαι πραγματικά να συμβάλλουν στην βελτίωση της ανθρώπινης φύσης και στην ανάδειξη αξιών που άρχισαν να φθίνουν και να χάνονται στη δίνη της εγωκεντρικής ζωής μας... Είναι οι στιγμές που πιστεύω να μας κάνουν πιο ανθρώπινους, πιο ταπεινούς, πιο ευσπλαχνικούς, πιο αλληλέγγυους!!
Οι στιγμές που όλοι έχουμε καταλάβει την αξία της αγκαλιάς!!
