Ε όχι να ακούμε και αλήθειες, ούστ Μάνεση...Του Μανώλη Δημελλά

Όταν μια ενημερωτική εκπομπή ξεσηκώνει αρνητικά την κοινότητα των Καρπαθίων, δεν είναι κάτι που το αφήνεις να περάσει απαρατήρητο και να το προσπεράσεις αδιάφορα.

Αιτία η τελευταία δουλειά του Νίκου Μάνεση, που δεν είναι ο δημοσιογράφος του γραφείου, ούτε εκείνο το κουρασμένο παληκάρι, που ψάχνει ένα απάγγειο για να αράξει. Αντίθετα σε ετούτες τις ανάποδες μέρες, αποφάσισε να γυρνά τη χώρα και να ξετρυπώνει πρωτίστως τα προβλήματα, που για εκείνον καίνε και έπειτα να ξεδιπλώνει τη καθημερινότητα, με το δικό του, προσωπικό χιούμορ και να τη παρουσιάζει  μπροστά στα μάτια μας, από την συχνότητα του καναλιού Άλφα.

Μονάχα δυόμιση μέρες γυρίσματα, έκανε ο Μάνεσης στη Κάρπαθο και ενώ όλοι οι Καρπάθιοι περίμεναν να καμαρώσουν το τόπο τους, έμοιαζε να έπεσε κεραμίδα στα κεφάλια τους. Η απογοήτευση έγινε θυμός και στο facebook "στόλιζαν" τον δημοσιογράφο ακόμα και με απαξιωτικές μαντινάδες.

Συνοψίζοντας την οργή του κόσμου, είπαν και έγραψαν πως έφταιγε η προχειρότητα των γυρισμάτων και του μοντάζ, το στήσιμο και η δομή της εκπομπής, ακόμη και η επιλογή των συγκεκριμένων μουσικών κομματιών, που "έντυσαν" τη ροή της εικόνας, ενόχλησαν έντονα τα μάτια και τα αυτιά των Καρπάθιων. Φυσικά και ο άνισος καταμερισμός χρόνου, ανάμεσα σε βόρεια και νότια Κάρπαθο, αλλά και η ειρωνική προσέγγιση του παρουσιαστή.

Που όμως κρύβεται η αλήθεια; ποιό φαίνεται να είναι το αληθινό θέμα, πίσω από τη γκρίνια και το θυμό.

Βρήκα τον Νίκο να ετοιμάζει βαλίτσες για την Καστοριά, ήξερε για τις αντιδράσεις που προκάλεσε με την εκπομπή του, φανερά ενοχλημένος, αναρωτιόταν, αλλά δεν άφηνε στιγμή για να αμφιβάλλει και να νιώσει πως λάθεψε, για το στήσιμο και το τελικό δημοσιογραφικό αποτέλεσμα.

" Πρώτη φορά κατεβαίνω στην Κάρπαθο, επιλέγω περιοχές της Ελλάδας που δεν γνωρίζω και αφήνω τα μάτια και το συναίσθημα να περιπλανηθούν, ότι προκαλεί, δημιουργεί θέματα, αξίζει τουλάχιστον να το ερευνήσω".

Όσο προχωρά η κουβέντα ο Νίκος ανοίγεται περισσότερο, δεν κρύβεται και δε προσπαθεί να καλύψει ίχνη, όλα γίνονται στα φανερά.

"Με σκάφος μας πήραν στη Σαρία που δεν γνωρίζαμε και εκεί είδαμε το έγκλημα, γιατί είναι έγκλημα, να μετατρέπονται σε πρόχειρες στάνες τα σπίτια  από το 600μ.χ. στο Σαρακήνικο. Δεν το βγάλαμε, ούτε δείξαμε τέτοιες εικόνες, δεν θέλαμε να προκαλέσουμε. Όμως αποφασίσαμε και δείξαμε το κιονόκρανο κορινθιακού ρυθμού ασβεστωμένο και να χρησιμοποιήτε για τραπέζι, εκεί ντύσαμε με το τραγούδι του Σαβόπουλου "κωλοέλληνες" όχι για το σύνολο του νησιού, αντίθετα για εκείνη τη μικρή ομάδα, που δεν λέει να αφήσει τίποτε όρθιο και σήμερα συνεχίζει ανενόχλητη".

Η παραγωγή του Μάνεση είναι δημοσιογραφική και δεν είναι στηριγμένη σε χορηγούς, ούτε και παρακαλά τις τοπικές κοινωνίες, να ανοίγουν πορτοφόλια και να συμμετέχουν.

Οι λόγοι είναι προφανείς, δεν θέλει να χρωστά, ούτε και θέλει να νιώθει υποχρεωμένος σε πρόσωπα και καταστάσεις.

Στην Κάρπαθο, ένα κέρασμα έγινε από το Δήμαρχο, Μιχάλη Χανιώτη και ένα σκάφος μετέφερε την ομάδα δωρεάν στη Σαρία.

Αρέσει ή όχι, προσπάθησε στο λίγο χρόνο που είχε για τα γυρίσματα, να δει τα ανοιχτά θέματα του νησιού, να "διαβάσει" τα προβλήματα που μετέφεραν οι ίδιοι οι Καρπάθιοι, εκείνοι που στάθηκαν κοντά, αλλά και μπροστά στην ανοιχτή κάμερα.

"Εκατό φορές να μόνταρα, θα έβαζα το ίδιο μουσικό κομμάτι, τους κωλοέλληνες, πάνω στην εικόνα βεβήλωσεις των αρχαίων, ακόμη και αν δεν ήξεραν, εκείνοι που έκαναν τη πράξη, δεν θα έπρεπε όποιος το είδε να έπαιρνε θέση;  Εκείνοι που γκρινιάζουν μοιάζουν με τη νοικοκυρά που καθαρίζει το σπίτι και δεν χρησιμοποιεί το φαράσι. Κρύβει κάτω από τα χαλάκια, σκόνες και σκουπίδια". Επαναλαμβάνει αυτή τη κουβέντα αρκετές φορές στη τηλεφωνική συνομιλία μας.

Τα λόγια μας δεν δικάζουν και δεν καταδικάζουν, ο Νίκος Μάνεσης έκανε μια απόπειρα προσέγγισης στη ευαίσθητη Καρπάθικη κοινωνία, με πρωτογενή εικόνα και όχι κλεμμένα βιντεάκια από το διαδύκτιο, προσπάθησε να εκθέσει τα προβλήματα του τόπου. Ενοχλήθηκαν κυρίως εκείνοι που περίμεναν ένα ωριαίο τουριστικό πρόγραμμα, αφιερωμένο στο νησί.

Η Κάρπαθος είναι αδιαμφισβήτητα ένα από ομορφότερα νησιά της Ελλάδας (ο γεννηθείς στη φυλακή τη φυλακή θυμάται) και δεν είναι κακό, που τα σκουπίδια τα μαζεύουν με μουλάρια, όμως υπάρχουν τόσα πολλά προβλήματα που τα ομολογούμε μονάχα όταν σκάνε πάνω  στα κεφάλια μας.

Μπορούμε να κατηγορούμε, να χτυπάμε τον κάθε Μάνεση, να κρύβουμε ότι μας απασχολεί, αλλά να ξέρουμε ότι δεν υπάρχει πια κρυμμένος, ο τρανός από μηχανής Θεός, που θα ρίξει στο πέλαγος ότι μας τσουρουφλίζει.

Οι φωτιές που σιγοκαίγαν έχουν ήδη φουντώσει, γιατί να κρύψουμε την έλλειψη γιατρών; γιατί να μην προβάλλουμε την αλλαγή πολιτικής στην "άγονη γραμμή"; γιατί αλήθεια να μην βάλουμε στον πάγο εκείνους που δεν σέβονται την πολιτιστική μας κληρονομιά;

Όσο για τον πολιτισμό και τα καλά της Καρπάθου, που είναι ατέλειωτα, ήταν την περασμένη Άνοιξη το συνέδριο λαογραφίας με δεκάδες ομιλίες, όλες αφιερωμένες στο νησί, μα  οι άδειες καρέκλες έδειχναν το ενδιαφέρον της κοινωνίας.  

Όπως γράφει και ο Νίκος Νταργάκης στο διαδύκτιο,

"λέτε τελικά να είναι ο Μάνεσης η αιτία να συσπειρωθούν όλοι οι Καρπάθιοι και να ξορκίσουν το "κακό" ;

Τα like πάντως σίγουρα δεν φτάνουν...