ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: Tι άλλο πρέπει να γίνει για να ασχοληθούμε σοβαρά με την Οδική Ασφάλεια και να σταματήσουν οι θάνατοι οδικής κυκλοφορίας;
Όπως φαίνεται το θέμα της οδικής ασφάλειας δεν είναι άμεσης προτεραιότητας. Δεν είναι αποδεκτό πλέον να έχουμε νεκρούς στην κυκλοφορία. Η ευθύνη για τους θανάτους και τους τραυματισμούς οδικής κυκλοφορίας κατανέμεται μεταξύ των ηγετών για την οδική ασφάλεια σε επίπεδο χώρας, περιφέρειας και πόλης. Όταν οι χρήστες της οδού κάνουν λάθη ή παραβιάζουν τους κανόνες, η ευθύνη επιστρέφει στους σχεδιαστές συστημάτων για να διασφαλίσει ότι αυτές οι αποτυχίες δεν θα οδηγήσουν σε θάνατο ή σοβαρό τραυματισμό. Η ανάπτυξη ισχυρής πολιτικής βούλησης, οδικής παιδείας και εκπαίδευσης οδικής ασφάλειας είναι το ζητούμενο τόσο των αρχών και των ενδιαφερομένων μερών καθώς και του συνόλου του πληθυσμού.
Όλοι έχουν γνώμη, όλοι γνωρίζουν τι θα έπρεπε να γίνεται, όλοι γνωρίζουν πόσο μεγάλο θέμα είναι, όλοι έχουν και κάποιο νεκρό ή τραυματία στον ευρύτερο ή στενότερο κύκλο τους. Ωστόσο φαίνεται ότι τίποτα δεν είναι αρκετό για να κινητοποιήσει την ευρύτερη κοινωνία των πολιτών να διαμαρτυρηθεί γι’ αυτή τη “γενοκτονία” που συμβαίνει καθημερινά στους δρόμους μας. Τίποτα δεν είναι αρκετό για να ευαισθητοποιήσει πραγματικά τις πολιτικές και άλλες ηγεσίες να αναλάβουν μέτρα και να τα εφαρμόσουν, προκειμένου να μειώσουν δραστικά τις απώλειες.
Μήπως όμως οι δρόμοι χρησιμεύουν για την εκτόνωση των ενστίκτων μας.
Η πολιτισμένη συμπεριφορά έχει αναβληθεί επ’ αόριστον. Η μη εφαρμογή του ΚΟΚ, η αδιαφορία, η επιθετικότητα, ο θυμός, η αίσθηση μειονεξίας, τα όποια σύνδρομα, βρίσκουν κατάλληλο πεδίο στο δρόμο για να προβληθούν και ν’ αναπτυχθούν.
Στο τέλος, όταν συμβεί ο θάνατος - και το τροχαίο συμβαίνει πάντα με μαθηματική ακρίβεια – όλοι θα πουν ότι ήταν “η κακιά η ώρα”. Το τροχαίο δεν είναι “η κακιά η ώρα”, είναι η συμπεριφορά μας η αδιαφορία μας. Πάντα κάποιος ή κάποιοι ευθύνονται για τα τροχαία. Γι’ αυτό και δεν πρέπει να λέμε ότι είναι ατυχήματα, αλλά είναι εγκλήματα.
Ελάχιστοι πολίτες φαίνεται να είναι διατεθειμένοι να θυσιάσουν λίγη απ’ την απεριόριστη ελευθερία τους, το εγώ ή απ’ τον χρόνο τους για το κοινό καλό. Κάποιος θα σου πει ότι η οδική ασφάλεια είναι ένα μικρό θέμα μπροστά σε όλα τα δυσάρεστα που συμβαίνουν γύρω μας. Άλλος θα σου πει ότι η οικονομική κρίση είναι πιο σημαντική. Άλλος θα σε παραπέμψει σε άλλους. Στην πράξη η οδική ασφάλεια στην Ελλάδα είναι κάτι το αδιάφορο. Το αποδεικνύουν οι αριθμοί. Περιμένουμε να συμβεί το μοιραίο σε κάποιον δικό μας για να δούμε κατάματα το πρόβλημα, αλλά και πάλι, ούτε αυτό είναι αρκετό για να μας ξεσηκώσει να διεκδικήσουμε ένα ασφαλέστερο οδικό περιβάλλον- την ασφαλή μετακίνησή μας. Δικαίωμα μας να κυκλοφορούμε με ασφάλεια στους δρόμους. Καθένας μας με τον τρόπο του συμβάλλει στην ανασφάλεια και στη διαιώνιση του προβλήματος. Ουσιαστικά, δεν αναγνωρίζουμε καν ότι υπάρχει πρόβλημα. Όταν όλοι παραδέχονται ότι υπάρχει πρόβλημα αλλά δεν κάνουν τίποτα για να λυθεί, τότε δεν υπάρχει και πρόβλημα.
Πρέπει να κινητοποιηθούμε, να πιέσουμε, να γίνουμε πομποί - όχι μόνο σχολιαστές αλλά ζωντανά παραδείγματα για να μειωθούν οι θάνατοι και οι τραυματισμοί οδικής κυκλοφορίας.
Η ασφάλεια στον δρόμο είναι δικαίωμά μας! Ασφάλεια στον δρόμο είναι να γνωρίζεις ότι δεν είσαι ποτέ μόνος. Ο δρόμος ανήκει σε όλους. Είναι παράβαση για κάθε χρήστη του δημόσιου χώρου να συμπεριφέρεται με τρόπο τέτοιον ώστε να προκαλεί κίνδυνο (ή πιθανό κίνδυνο) ή να παρενοχλεί τους υπόλοιπους χρήστες του δρόμου με οποιονδήποτε τρόπο.
Κυκλοφορώντας μέσα σε ένα οργανωμένο κοινωνικό σύστημα, ο καθένας από μας χρίζεται αυτομάτως «χρήστης της οδού», είτε οδηγεί είτε όχι. Αυτή η πραγματικότητα από μόνη της φέρνει τον καθένα από μας αντιμέτωπο με καθημερινούς κινδύνους, ενώ η έλλειψη οδικής ασφάλειας ενέχει χαρακτήρα μόνιμης απειλής. Η οδική ασφάλεια πρέπει να είναι προτεραιότητα κάθε κοινωνίας που θέλει να χαρακτηρίζεται πολιτισμένη.. Όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποια όνειρα, ο καθένας από μας έχει το δικό του όνειρο και προσδοκά μια όμορφη ζωή με επιτυχίες. Ας φανταστούμε όμως (σαν εφιάλτη) να καταστρέφονται ή να καταστρέφουμε τα όνειρα της ζωής μας, επειδή οδηγούσαμε με υπερβολική ταχύτητα, δεν φορούσαμε τη ζώνη ασφαλείας μας, το κράνος μας ή οδηγούσαμε υπό την επήρεια αλκοόλ κ.λ.π έτσι απλά - επειδή αγνοούμε ή αδιαφορούμε ή αμελούμε τους Κανόνες Οδικής Κυκλοφορίας. Το κίνητρο για να βελτιώσουμε τη συμπεριφορά μας στον δρόμο πρέπει να είναι πρώτα η αγάπη και ο σεβασμός για τον εαυτό μας και κατ’ επέκταση, για τους συνανθρώπους μας. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη δική μας ασφάλεια καθώς και την ασφάλεια των άλλων είναι η απόκτηση όλων εκείνων των γνώσεων και δεξιοτήτων που θα μας επιτρέψουν να προασπιζόμαστε καθημερινά τη δική μας ζωή καθώς και αυτή των συνανθρώπων μας. Είναι γνωστό ότι η άγνοια, η ημιμάθεια και η αδιαφορία στους Κανόνες Οδικής Κυκλοφορίας και όχι μόνο μπορούν να αποβούν καταστροφικές.
Ας κοιταχτούμε μεταξύ μας και ας αναρωτηθούμε γιατί συμβαίνουν!
Το στοίχημα της επόμενης μέρας, της επόμενης δεκαετίας 2021-2030 είναι μεγάλο. Οι θάνατοι και οι τραυματισμοί οδικής κυκλοφορίας αποτελούν μια αφύσικη αιτία θανάτου και τραυματισμού, που μπορεί ευρύτατα να αποφευχθούν γιατί οφείλονται σε έλλειμμα του συστήματος και παιδείας οδικής ασφάλειας. Τα τροχαία είναι προβλέψιμα και μπορούν να εκμηδενιστούν. Χωρίς όραμα όλοι οι άνθρωποι φθείρονται, χωρίς ελπίδα όλοι οι άνθρωποι χάνονται.
Όλοι έχουμε ευθύνη για μια σίγουρη και ασφαλή κυκλοφορία.
Ας γίνει ο δρόμος πεδίο ανάπτυξης της αλληλεγγύης, της αλληλοπροαστασίας και του σεβασμού μας για τον άλλο!
