Η χώρα είναι χρεοκοπημένη. Όχι μόνο οικονομικά - που ήταν άλλωστε από την στιγμή της ίδρυσης του νεοελληνικού κράτους - αλλά κυρίως κοινωνικά, το οποίο γίνεται όλο και περισσότερο αντιληπτό σε καθημερινό επίπεδο. Με αυτή την χρεοκοπία οδεύουμε προς τις πολλαπλές εκλογές σε τοπικό και εθνικό επίπεδο.
Τι σημαίνει χρεοκοπία; Είναι η αδυναμία αποπληρωμής του χρέους από έναν οφειλέτη. Ως εκ τούτου μέρος ή ολόκληρη η περιουσία του δεσμεύονται και ρευστοποιούνται προκειμένου να εξυπηρετήσουν την αποπληρωμή αυτού του χρέους. Σε οικονομικό επίπεδο, μετά από αυτή τη διαδικασία ο οφειλέτης απαλλάσσεται πλήρως από τα χρέη του και για κάποια χρόνια που ορίζει ο νόμος δεν μπορεί να ασκήσει επιχειρηματική δραστηριότητα ή να προβεί σε σύναψη δανείου από οποιοδήποτε χρηματοπιστωτικό ίδρυμα.
Τι γίνεται όμως όταν η χρεοκοπία είναι κοινωνική; Σε αντίθεση με την οικονομία εδώ η ζημία είναι πολύπλευρη και μάλλον ανεπανόρθωτη. Κοινωνικά χρεοκοπημένος είναι ένας λαός που αρχίζει να αποποιείται τις καταβολές, την ιστορία, τις παραδόσεις του προκειμένου να εναρμονιστεί με μια επικρατούσα τάση, όχι απαραίτητα προσοδοφόρα γι’ αυτόν, ως αποτέλεσμα της οικονομικής του χρεοκοπίας.
Η κοινωνική χρεοκοπία έχει διάφορα στάδια. Αρχικά υπάρχει το στάδιο της αναχρονιστικής αμφιβολίας. Αυτό σημαίνει ότι καλλιεργείται από εξωγενείς και ενδογενείς παράγοντες η αντίληψη ότι η διαφορετικότητα ενός έθνους αποτελεί μια τροχοπέδη στην εξέλιξή του. Έτσι δημιουργούνται διασπαστικές τάσεις εντός του που οδηγούν σε εθνικό διχασμό.
Στο επόμενο στάδιο γίνεται η εκμετάλλευση αυτής της εμφύλιας αψιμαχίας προκειμένου να διαρραγεί σε μεγάλο βαθμό η κοινωνική συνοχή. Άπαξ και καταρρεύσει ο κοινωνικός ιστός είναι πολύ ευκολότερη η εκποίηση της πολιτιστικής του ταυτότητας και της καθοδήγησής του προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις. Μια άνευ προηγουμένου προπαγάνδα ξεκινά ενώ ταυτόχρονα υπάρχει και έξωθεν επίθεση σε οικονομικό επίπεδο.
Ένας λαός διχασμένος, με τεράστια οικονομικά προβλήματα και με αδυναμία να αντεπεξέλθει στην καθημερινή του διαβίωση είναι πλέον ένας πολύ εύκολος στόχος. Στο τελευταίο λοιπόν στάδιο εμφανίζονται οι “σωτήρες” που είναι διατεθιμένοι να επωμιστούν τα οικονομικά χρέη σε αντάλλαγμα την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών αλλά και του πολιτισμού της χώρας.
Παλαιότερα που οι πόλεμοι είχαν να κάνουν με μάχες στα πεδία των μαχών, τα πράγματα ήταν πιο απλά και πιο έντιμα. Ο εχθρός έστελνε τελεσίγραφο για την επικείμενη επίθεση και οι αμυνόμενοι έψαχναν τρόπο να τον αντιμετωπίσουν. Ο σύγχρονος πόλεμος γίνεται πρώτα σε επίπεδο ψυχολογίας των μαζών και κάμψης των φρονημάτων των λαών. Ένας αποκαμωμένος λαός δύσκολα αντιστέκεται και προφανώς είναι πιο εύκολη η κατάκτησή του με την καλλιέργεια της ψευδαίσθησης ότι είναι ακόμα ελεύθερος.
Λυπάμαι που θα σας στενοχωρήσω αλλά η χώρα μας έχει χρεοκοπήσει κοινωνικά εδώ και χρόνια. Διανύουμε ήδη την τελευταία φάση της χρεοκοπίας. Μόνοι μας τις περισσότερες φορές “βγάλαμε τα μάτια μας” και δώσαμε δικαιώματα στα διεθνή κοράκια να έρθουν να σκυλεύσουν τη χώρα μας.
Μην έχετε καμία αμφιβολία πλέον. Θα “ρουφήξουν” τον πλούτο μας μέχρι το μεδούλι. Για πολλά χρόνια ακόμα θα βλέπουμε τη χώρα τάχα να προοδεύει και το λαό μας να εξαθλιώνεται. Θα μας πετάνε ξεροκόμματα ενίοτε για να μας κρατάνε ήσυχους και καθημερινά θα μας τρομοκρατούν με το τι θα πάθουμε αν φύγουμε από την προστασία τους.
Κάποια στιγμή θα πρέπει να δούμε την αλήθεια κατάματα. Ούτε εστεμμένοι ούτε εκλεγμένοι πρόκειται να σώσουν αυτή τη χώρα. Όχι τουλάχιστον με αυτές τις τακτικές. Η πραγματική δύναμη των εθνών είναι το έμψυχο δυναμικό τους και όχι οι κυβερνήσεις τους. Κάποια στιγμή πρέπει να μιλήσουν οι λαοί και όταν το κάνουν μόνο τότε αυτός ο κόσμος πρόκειται να αλλάξει.
Από τη στήλη "ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ" στη ΡΟΔΙΑΚΗ της Κυριακής
