ΕΡΓΑ ΚΑΙ (ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ) ΗΜΕΡΕΣ.-Μετέχοντας στη διαδικασία των Περιφερειακών εκλογών, διαπιστώνω καθημερινά ότι ο προεκλογικός δημόσιος διάλογος σε σχέση με το τεχνικό αντικείμενο, παρότι αυτό είναι τεράστιο, εξαντλείται (τεχνιέντως) σε δυο κυρίως έργα. Αυτά της Ρόδου – Λίνδου και της γέφυρας Κρεμαστής. Επειδή λοιπόν κουράστηκα να ακούω συνεχώς τα ίδια και τα ίδια για τα ταλαίπωρα αυτά έργα που τελειωμό δεν έχουν και μάλιστα ορισμένες φορές από ανθρώπους που δεν γνωρίζουν καν τι είναι ένα τεχνικό έργο, εκφράζω δημόσια τις παρακάτω σκέψεις.
Σε σχέση με τη διαπλάτυνση της Ρόδου – Λίνδου και τις καθυστερήσεις στην ολοκλήρωσή της είμαι υποχρεωμένος να υπενθυμίσω ότι ο αρχικός εμπνευστής Γιάννης Παρασκευάς, στην πρόθεσή του να κάνει ένα έργο πνοής (αρχική διαπλάτυνση Ρόδος – Φαληράκι ανεξάρτητα από τις όποιες τεχνικές πλημμέλειες είχε), κατηγορήθηκε, έχασε τις εκλογές, σύρθηκε στα δικαστήρια, για να αναγνωριστεί τελικά η προσφορά του για το συγκεκριμένο έργο (και όχι μόνο) μετά από αρκετά χρόνια!
Τις μετέπειτα αμαρτίες, τη συνέχεια δηλαδή του έργου αυτού από Φαληράκι μέχρι Κολύμπια, χρεώνουν αυτή τη φορά σ’ έναν άλλο Γιάννη και μάλιστα εφ’ όλης της ύλης! Δεν πρόκειται να κάνω ασφαλώς το συνήγορο κανενός. Άλλωστε, εγώ ήμουν αυτός που σαν πρόεδρος του ΤΕΕ άσκησα σκληρή κριτική για τις κακοτεχνίες, τις καθυστερήσεις, την ελλιπή σήμανση και τόσα άλλα που παρουσιάσθηκαν στην πορεία του έργου και που χάριν συντομίας δεν θα αναφέρω. Όμως το να χρεώνεις τις αμαρτίες ενός έργου την ευθύνη εκτέλεσης του οποίου μέχρι πρότινος είχε το Υπουργείο Περιβάλλοντος - ΥΠΕΚΑ (εδώ και περίπου μια δεκαετία) σε έναν άνθρωπο και κατ’ επέκταση σε έναν ολόκληρο φορέα όπως η Περιφέρεια που εν τέλει υπεισήλθαν στη διαδικασία και ανέλαβαν την ευθύνη εκτέλεσης του έργου πριν ένα ακριβώς χρόνο προκειμένου να μη μείνει ημιτελές (γιατί αυτό θα γινόταν εν τέλει), ομολογώ ότι ξεπερνά τα ειωθότα . Για όσους γνωρίζουν και για όσους κάνουν ότι δεν γνωρίζουν, αυτή είναι η αλήθεια. Όντας τεχνικός, γνωρίζω πολύ καλά που πάσχει το έργο και ποιες οι ατέλειές του από τον αρχικό του κιόλας σχεδιασμό. Για πολλές από αυτές έχω ήδη τοποθετηθεί δημόσια. Όποιος όμως επικαλείται καθυστερήσεις και κακοτεχνίες μη γνωρίζοντας το αντικείμενο (και μη έχοντας βέβαια οποιοδήποτε ενδιαφέρον να μάθει) αλλά μόνο ενδιαφέρεται να τις χρεώσει κάπου σε πολιτικό πλέον επίπεδο χάριν πρόσκαιρων σκοπιμοτήτων, εν τέλει προσφέρει κακές υπηρεσίες. Το πολύπαθο αυτό έργο, σε λίγο καιρό ολοκληρώνεται. Τότε όλα θα είναι ως δια μαγείας μέλι γάλα. Άλλωστε θα έχουν τελειώσει και οι εκλογές!... Αυτή εν τέλει είναι η σύγχρονη πολιτική. Πλανεύτρα και υποκρίτρια!
Και μιας που μιλάμε για τη Ρόδου - Λίνδου, πρέπει να ξέρουν οι συμπολίτες μας ότι η επικίνδυνη (στατικά) γέφυρα στ’ Αφάντου (δεν ξέρω τελικά πόσοι από τους όψιμους ευαίσθητους περί τα κοινά, το είχαν επισημάνει έγκαιρα αυτό), σε λίγο καιρό θα είναι παρελθόν. Στη θέση της, επί τέλους, θα κατασκευασθεί νέα (έχει ήδη γίνει από την Περιφέρεια η ανάθεση του έργου και αναμένεται η ολοκλήρωσή του περίπου σε ένα έτος).
Για να φθάσουμε στο άλλο μεγάλο θέμα των ημερών. Τη γέφυρα Κρεμαστής. Ένα ταλαιπωρημένο πράγματι αλλά αν το δούμε σε συγκριτική κλίμακα όχι απόλυτα πρωτεύουσας σημασίας έργο (θα εξηγήσω παρακάτω το γιατί), γίνεται πρωτεύον και μάλιστα μετ’ επιτάσεως αναδεικνυόμενο λόγω των πρόσφατων τραγικών γεγονότων που όλοι μας ζήσαμε. Από σεβασμό προς τα θύματα και τις οικογένειές τους, καλό θα ήταν οι τόνοι να είναι χαμηλοί. Άλλωστε ανεξάρτητα από τις όποιες (μεγάλες) καθυστερήσεις για την κατασκευή της, για τις οποίες χάριν συντομίας δεν θα αναφερθώ (έχουν εξ’ άλλου ήδη αναλυθεί από τους αρμόδιους), η γέφυρα αυτή σε ένα περίπου χρόνο θα είναι γεγονός. Αν όμως πρέπει κάποιος να μιλήσει τεχνικά, έχω να πω ότι για όποιον γνωρίζει στοιχειωδώς συγκοινωνιακή τεχνική και πολεοδομία και παράλληλα διαθέτει την ψυχραιμία να αποδεχθεί την αλήθεια, ναι μεν το έργο αυτό είναι χρήσιμο και θα έπρεπε να είχε κατασκευαστεί εδώ και καιρό, όμως εν τέλει, από μόνο του δεν θα επιλύσει ως δια μαγείας όλα τα κακώς κείμενα. Όπως λέγαμε και στα μαθηματικά, είναι «αναγκαία» αλλά όχι «ικανή» συνθήκη. Η ικανή και αναγκαία συνθήκη για τη λύση στο πρόβλημα της ασφαλούς και σύντομης μετακίνησης από αεροδρόμιο προς την πόλη της Ρόδου και αντίστροφα, είναι η κατασκευή της οδού «νέας εισόδου πόλεως Ρόδου» και του αντίστοιχου «περιμετρικού δακτυλίου». Είναι κάτι περισσότερο από προφανές ότι οι μετακινήσεις αυτές δεν μπορούν να συνεχίσουν να γίνονται μόνο μέσω της υφιστάμενης υπερκορεσμένης από κάθε άποψη επαρχιακής οδού (μέρος της οποίας θα αποτελέσει και η εν λόγω γέφυρα), αλλά κυρίως μέσω της ως άνω νέας εισόδου της πόλης της Ρόδου (νέα χάραξη οδού που θα συναρμόζεται επί της εθνικής οδού Τσαϊρι - αεροδρόμιο περίπου στο ύψος της Παστίδας και θα καταλήγει στο ύψος του Νοσοκομείου στη Ρόδο) και στη συνέχεια μέσω του περιμετρικού δακτυλίου στον οποίο θα «κουμπώσει». Τα έργα επομένως κλειδιά είναι αυτά (για όποιον επιθυμεί περισσότερες λεπτομέρειες, εδώ είμαστε) και εκεί θα έπρεπε να επικεντρώσει κυρίως το ενδιαφέρον του όποιος πραγματικά ενδιαφέρεται για το καλό του τόπου και ξέρει παράλληλα να ιεραρχεί τους στόχους.
Κατακλείδα. Εκείνο που πρέπει να επισημάνω είναι ότι καθίσταται επιτακτική ανάγκη να γίνει ένας πραγματικός και ειλικρινής διάλογος για το σύστημα παραγωγής των δημοσίων έργων και τις προτεραιότητές μας σε τοπικό επίπεδο. Διότι όσες φορές αυτό επιχειρήθηκε, ο διάλογος εξαντλούνταν όταν οι κάμερες απομακρύνονταν και τα φώτα της δημοσιότητας βασίλευαν. Όχημα γι’ αυτό το διάλογο μπορεί να αποτελέσει το χωροταξικό σχέδιο που ήδη εκπονείται για όλη την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου (για το οποίο έχω την τιμή να συμμετέχω στην ομάδα επίβλεψης), το οποίο θα ιεραρχεί θεσμικά πλέον τις προτεραιότητές μας σε πολλαπλά επίπεδα. Στα έργα και εν γένει στην ανάπτυξη, στον τουρισμό, στον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα κλπ. Στο τόπο έγιναν πολλά και σημαντικά έργα είτε με φορέα υλοποίησης την Περιφέρεια, είτε την πρώην Νομαρχία είτε το Δήμο. Ωστόσο, θα μπορούσε η προστιθέμενή τους αξία να είναι ακόμη μεγαλύτερη αν η ιεράρχηση των στόχων ήταν αδιαπραγμάτευτη και συνομολογούμενη από όλες τις δυνάμεις. Έστω και την ύστερη στιγμή, αντί να φωνασκούμε, ας συνεννοηθούμε. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει όλοι να δουλέψουμε με ειλικρίνεια και πραγματική διάθεση προσφοράς και συνεργασίας και βέβαια να βάλουμε λίγο νερό στο κρασί μας σε σχέση με τις προσωπικές ή παραταξιακές ή άλλου είδους επιδιώξεις και φιλοδοξίες. Σε όποιο φορέα κι αν ανήκεις, είτε είσαι στην συμπολίτευση, είτε στην αντιπολίτευση, έχεις ευθύνη. Διακριτή μεν, ευθύνη δε. Ας συνεννοηθούμε επιτέλους!..
Πάνος Βενέρης
Εργα και (προεκλογικές) ημέρες - Του Πάνου Βενέρη, υποψήφιου με την παράταξη "Αρχιπέλαγος Δημιουργίας"
Φωτογραφικό υλικό
