Εκπαίδευση και Κοινωνική Απομόνωση στις Ευπαθείς Κοινωνικές Ομάδες Πληθυσμού στην εποχή του Covid -19.
Με αφορμή τις μελέτες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο σχετικά με την κακοποίηση ατόμων που ανήκουν στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες πληθυσμού προβληματιζόμαστε.
Ειδικά δε η κακοποίηση των γυναικών πολλές φορές υπάρχει και δεν φαίνεται. Παρόλο που τα στερεότυπα της κοινωνίας μας και η θέση της γυναίκας αλλάζουν προς όφελος των γυναικών, μάλιστα έχουμε και ελληνίδα Πρόεδρο της Δημοκρατίας, υπάρχουν ακόμη πολλές κοινωνικές ανισότητες.
Εξαιτίας των πολλαπλών ρόλων της γυναίκας σήμερα, εργαζόμενης μητέρας κλπ δημιουργεί ένα κλίμα ανισότητας μεταξύ των δύο φύλων σύμφωνα με την κοινή λογική. Ισότητα είναι, να υπάρχουν ίσες ευκαιρίες δικαιώματα και υποχρεώσεις στην εργασία αλλά και στη ζωή. Δυστυχώς ακόμη και στις μέρες μας το βαρύ φορτίο των ευθυνών για την ανατροφή των παιδιών και του νοικοκυριού είναι κατά πλειοψηφία ευθύνη της γυναίκας. Δεν θέλουμε βέβαια ν’ αδικούμε τους άντρες ή να θίγουμε θέματα ισότητας των φύλων άλλωστε κοινωνικές διακρίσεις συναντάμε παντού.
Κατά το διάστημα της Κοινωνικής Απομόνωσης που διανύουμε σήμερα λόγω Covid -19, είναι πολύ σημαντικό να υπάρχουν ισορροπίες μέσα στα σπίτια ήτοι τις εστίες μας δλδ. Πολλές φορές οι άνθρωποι όταν απομονώνονται βρίσκονται αντιμέτωποι με την πραγματικότητά τους. Παράλληλα ασκούνται πιέσεις για την ανασφάλεια του μέλλοντος και της επιβίωσής τους. Η εργασία, τα παιδιά, οι σπουδές, η υγεία, τα έξοδα. Όλα αυτά είναι προβλήματα που λειτουργούν σωρευτικά και όσο παρατείνονται οι απαγορεύσεις, άλλο τόσο αυξάνονται η εσωτερικές πιέσεις και το άγχος που πολλές φορές εκδηλώνονται, εκτός των άλλων με τη μορφή οικογενειακών συγκρούσεων με θύματα τους αδύνατους κρίκους αυτής της αλυσίδας κυρίως παιδιά και τις συζύγους.
Η αναστολή λειτουργίας των σχολείων, των περισσότερων Δημοσίων Υπηρεσιών, των γυμναστηρίων, των κέντρων αισθητικής, των καταστημάτων εστιάσεως, οι περιορισμοί στους χώρους λατρείας όπως οι εκκλησίες ειδικά τώρα τις Άγιες Ημέρες του Ορθόδοξου Πάσχα, οδηγεί τους πολίτες σε πρωτόγνωρες καταστάσεις , σε συνειδησιακές συγκρούσεις που εκδηλώνονται πολλές φορές με τη μορφή βίας.
Η ελεγχόμενη μετακίνηση και η επιλογή για σωματική άσκηση είναι μία διέξοδος προκειμένου να εκτονώνεται η κρίση και να εξομαλύνονται οι συγκρούσεις αλλά δεν είναι η μόνη λύση. Η Πολιτεία ορθά μερίμνησε για βοήθεια με διάφορες δομές όπως την Τηλεφωνική Γραμμή Ψυχοκοινωνικής Υποστήριξης 10306 για τον κορονοϊό, την Ευρωπαϊκή Γραμμή Ψυχολογικής Υποστήριξης Ενηλίκων 116-123, τη Γραμμή Άμεσης Κοινωνικής Βοήθειας 197 κ.ά. To ζητούμενο είναι η έξοδος από την κοινωνική απομόνωση να μας βρει όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά υγιείς.
Η συνεχιζόμενη εκπαίδευση και δη τα προγράμματα διαρκούς και συνεχιζόμενης εκπαίδευσης ειδικά στα Κέντρα Εκπαίδευσης Ενηλίκων μπορούν να βοηθήσουν έστω και με νέες μορφές μάθησης και τη μέθοδο της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Ειδικά δε για τις ευπαθείς ομάδες πληθυσμού, ανέργους κλπ ήταν μία διέξοδος από την καθημερινότητά τους. Τα οφέλη από τη συνεχιζόμενη εκπαίδευση και κατάρτιση αντανακλώνται σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και τους τομείς της κοινωνίας μας, οικονομικούς, κοινωνικούς κ.ά. Οι εργοδότες απασχολούν επαρκώς καταρτισμένα άτομα τα οποία έχουν παρακολουθήσει αυτά τα προγράμματα ενώ οι ίδιοι οι επωφελούμενοι μέσα από την κατάρτιση νιώθουν αυτοπεποίθηση και σιγουριά. Μέσα από τις διεργασίες της συνεχούς κατάρτισης οι εκπαιδευόμενοι αλληλεπιδρούν θετικά μεταξύ τους και συμπληρώνουν τα κενά που έχουν δημιουργηθεί είτε από τις επιλογές της ζωής ή την πορεία της σταδιοδρομίας τους, δίνοντάς τους νέες ευκαιρίες κι ελπίδες για το μέλλον. Άλλωστε η κοινωνική απομόνωση που έχει φέρει ο Covid -19 σηματοδοτεί το τέλος μιας εποχής και την αρχή μιας νέας. Τα προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης θα πρέπει ν’ ακολουθήσουν τις εξελίξεις.
Οι περισσότεροι από μας έχουν περάσει τα στάδια της δια βίου μάθησης και της συνεχιζόμενης επαγγελματικής κατάρτισης, έχουμε συναντήσει ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά στρώματα και έχουμε βιώσει τον μετασχηματισμό που συντελείται μέσα από την εκπαίδευση, τη διά βίου μάθηση και κατάρτιση. Συνεπώς καλό θα ήταν να προσανατολιστούμε ώστε να δώσουμε ευκαιρίες για συνεχιζόμενη επαγγελματική κατάρτιση και εκπαίδευση στις μέρες του κοινωνικής απομόνωσης ειδικά στις ευπαθείς κοινωνικά ομάδες πληθυσμού γιατί αυτές το έχουν περισσότερο ανάγκη.
Η εκπαίδευση, ο προσατανολισμός και η ένταξη των ατόμων που ανήκουν στις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες είναι και η βάση για την εξέλιξη και την επιβίωσή της κοινωνίας μας.
Ελένη Ν. Καραγιάννη
Αθλήτρια Τριάθλου
Απόφοιτη Τμήματος Μεσογειακών Σπουδών Πανεπιστημίου Αιγαίου
Απόφοιτη ΑΣΠΑΙΤΕ Ρόδου
