Δελτίο τύπου Τ.Ε. Νότιας Δωδ/σου ΚΚΕ και Τ.Ο. Ρόδου ΚΝΕ, 18/11/2019
-Με πλήθος κόσμου και κυρίως νεολαίας πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 16 Νοέμβρη στη Ρόδο εκδήλωση των οργανώσεων του ΚΚΕ και της ΚΝΕ με αφορμή τα 46 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
Η εκδήλωση έγινε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, σε μια περίοδο που σε όλη τη χώρα τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ και της ΚΝΕ πρωτοστατούν στον αγώνα για τα σύγχρονα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας στην μόρφωση, τη δουλειά και τη ζωή.
Στην ομιλία της, η Αρμονία Διακολαμπριανού, μέλος του Τομεακού Συμβουλίου της ΚΝΕ, αναφερόμενη στα επίκαιρα μηνύματα του Πολυτεχνείου, δηλαδή την ανάγκη να δυναμώσει ο αγώνας κόντρα στα σχέδια ΗΠΑ-ΝΑΤΟ στην περιοχή, τόνισε:
“Το μήνυμα του Πολυτεχνείου είναι επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε, κι ό,τι και να κάνουν το ΚΚΕ και η ΚΝΕ είναι εδώ, η μνήμη τους δεν ξεθωριάζει. Οι φιλίες των λαών δεν κρίνονται στις συμμαχίες και στα συμφέροντα, αλλά στα κοινά τους σημεία, την αλληλεγγύη, στην ένωση των δυνάμεων τους ενάντια στον κοινό εχθρό που ντύνεται σαν φίλος, ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης, των πολέμων, της φτώχειας και της προσφυγιάς. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα, ενάντια σε κάθε εμπλοκή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια που μετατρέπουν την χώρα μας σε υποχείριο επικίνδυνων επιχειρηματικών συμφερόντων. Τώρα χρειάζεται να δυναμώσει η αντίθεση του λαού σε όσα συμβαίνουν, να δυναμώσει η πάλη μας ενάντια στην αποστολή ελληνικών στρατευμάτων εκτός συνόρων, να γίνει ακόμα πιο μεγάλη η απαίτηση για αποδέσμευση της Ελλάδας από όλους αυτούς τους οργανισμούς, με επιμονή να φύγουν όλες οι ξένες βάσεις.
Το ΚΚΕ ήταν και είναι εκεί για να βοηθάει σε αυτό, να ερμηνεύει σωστά τις συνθήκες της εποχής για πιο αποτελεσματική δράση, να παλεύει ακούραστα για να ανοίξει ο δρόμος για τη ρήξη και την ανατροπή αυτού του σάπιου εκμεταλλευτικού συστήματος.
Σε όλους όσους κράτησαν τη φλόγα αναμμένη όταν επικρατούσε το πιο βαθύ σκοτάδι και αγωνίστηκαν για έναν κόσμο στο μπόι των ονείρων τους.
Τους λέμε ότι οι θυσίες τους δεν πήγαν χαμένες.
Το ΚΚΕ και ΚΝΕ ήταν και είναι εκεί,
στη μάχη για μία νέα σοσιαλιστική κοινωνία.”
Μετά την ομιλία ακολούθησε μουσικό-αφηγηματικό αφιέρωμα, που με όρεξη και μεράκι επιμελήθηκε ομάδα φοιτητών. Περιλάμβανε αγαπημένα τραγούδια για το Πολυτεχνείο, ενταγμένα στο χρονικό των γεγονότων, που εμπνέουν τους νέους και τις νέες μέχρι και σήμερα στον αγώνα για τα σύγχρονα δικαιώματα τους.
