Πληροφορίες που αναντίρρητα θα διαμόρφωναν διαφορετικά τη γνώμη όσων διαβάζουν τη μελέτη.

Η έκταση και το εύρος του συγκεκριμένου οικοδομήματος δημιουργεί ερωτήματα για το μέλλον εν συνόλω της Περιφέρειας μας. Φαραωνικά έργα τα οποία έχουν ως σκοπό την ενίσχυση της μονοκαλλιέργειας του τουρισμού χωρίς να υπακούν σε οποιαδήποτε περιβαλλοντική η άλλη διάταξη δυστυχώς δεν αποτελούν κάτι το άγνωστο για εμάς.

Για άλλη μια φορά θέτουμε το ερώτημα του ποια ανάπτυξη επιθυμούμε και με ποιους όρους. Είναι πράγματι το μέλλον μας η απόλυτη εκμετάλλευση κάθε τετραγωνικού παραλίας και δάσους στο όνομα μιας υποτιθέμενης ανάπτυξης; Ποιου το συμφέρον εξυπηρετεί αυτό;

Απορία βέβαια προκαλεί το κατά πόσον η Περιφερειακή Αρχή έχει αλλάξει πραγματικά στάση και καταθέτει σήμερα αρνητική εισήγηση για το θέμα αυτό.

Μία Περιφερειακή Αρχή μάλιστα, η οποία έχει πολλάκις δηλώσει την -σε υπερθετικό βαθμό- θετική άποψη της για τις φαραωνικές και κολοσσιαίες ξενοδοχειακές μονάδες που στις κατά τόπους περιοχές δεν θα αφήνουν το παραμικρό οικονομικό ή πολιτισμικό κέρδος στις κοινωνίες.

Μία Περιφερειακή Αρχή, η οποία εδώ και 2,5 τουλάχιστον έτη, λειτουργεί τύποις δημοκρατικά, βασιζόμενη στην πλειοψηφική της υπεροχή.

Μια Περιφερειακή Αρχή, ο ηγέτης της οποίας, μερικούς μήνες πριν, τιμούσε με τον τίτλο της “πρέσβειρας περιβάλλοντος” την σύζυγο του μεγαλομετόχου της εταιρείας στην οποία σήμερα γνωμοδοτεί αρνητικά ως προς τη ΣΜΠΕ!

Είναι μάλλον προφανές πως οι εκλογές πλησιάζουν… Χαλεποί καιροί, ποιους να δυσαρεστήσεις άραγε, τους φίλους ή τους πολίτες;

Μπορεί η Περιφερειακή Αρχή να χρειάστηκε 2,5 χρόνια για να βρεθεί στη “σωστή πλευρά της Ιστορίας”, και να ακολουθεί -επιτέλους- τις προτάσεις και τις ιδέες που εδώ και καιρό καταθέτω, αλλά αυτό δεν φτάνει για να έρθει η άνοιξη. Γιατί αρκετοί από τους λόγους που απορρίπτεται σήμερα η ΣΜΠΕ, είναι επιδερμικοί, δίνοντας την ευκαιρία στην εταιρία να επανέλθει με διορθώσεις, ονειρευόμενη τη δόμηση αυτού του στρεβλού και άσχετου με το ανάγλυφο της Ίου οικοδομήματος.

Το πλέον ενδιαφέρον ίσως είναι ότι ένα απο τα αποτελέσματα της “επένδυσης” αυτής είναι ότι αποδεικνύει ότι οι μεγάλες μονάδες δεν δημιουργούν κέρδος παρά μόνο για τον ιδιοκτήτη τους, διότι πραγματοποιούν αναδιανομή του πλούτου μονάχα υπέρ του.

Και αυτό σημαίνει ότι οι μικροεπιχειρηματίες δεν έχουν καμία θέση σε αυτό το μοντέλο ανάπτυξης. Ειδικά μάλιστα για την συγκεκριμένη περίπτωση, όπου ο επιχειρηματίας επιθυμεί να φτιάξει έως και νέους οικισμούς! Ο σύγχρονος ορισμός της Φεουδαρχίας βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας, και ορισμένοι αρνείστε ακόμη να δείτε την αλήθεια!

Στην πραγματικότητα συνάδελφοι επικροτείτε τις κατασκευές αυτές. Κατασκευές που τίποτα δεν θα προσφέρουν στις τοπικές κοινωνίες σε κανένα επίπεδο θετικής ανάπτυξης και ευμάρειας της περιοχής. Το μόνο που θα φέρουν είναι χαμηλόμισθες θέσεις εργασίας και ανισομερή κατανομή του κέρδους. Αλλά δεν ενδιαφέρεστε για το γεγονός ότι φέρνετε στα νησιά μας το μοντέλο της Ταϊλάνδης...

Άλλωστε, τα παιδιά των άλλων θα δουλέψουν εκεί για 500 και 600 ευρώ, όχι τα δικά σας.

Εμείς όμως ως παράταξη, καταψηφίζουμε και τη μελέτη και το δόγμα των ΕΣΧΑΣΕ που αποκλείει τις κοινωνίες από τη διαβούλευση, αλλά και το επενδυτικό μοντέλο της Ταϊλανδοποίησης.

Γιατί οι επόμενες γενιές, δεν θα θυμούνται στο μέλλον αν ο Χ ή ο Ψ πολιτικός έχτισε γήπεδα τένις.

Την ευθύνη θα την αναζητήσουν σε αυτούς που απλόχερα πούλησαν το κάλλος των νησιών μας προς ένα μοντέλο τουρισμού αποτυχημένο και βρόμικο όπου αλλού κι αν εφαρμόστηκε.