Δήμος Τήλος: Θα δημιουργήσουμε χώρο υποδοχής για τους μετανάστες που φθάνουν στο νησί μας

Δελτίο τύπου: «Υποδοχή προσφύγων στην Τήλο»-Συνεχή μπορούμε να χαρακτηρίσουμε την ροή των μεταναστών στην Τήλο τον τελευταίο μήνα.  Άνθρωποι ξεριζωμένοι από την ίδια τους την πατρίδα. Υποχρεώθηκαν να φύγουν για να γλιτώσουν από το διωγμό. Άνθρωποι που ο πόλεμος τους αναγκάζει να αφήσουν το σπίτι τους και την οικογένειά τους για να τους δοθεί μία δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Αξιοπρεπείς, οικογενειάρχες, σεμνοί πληρώνουν μία περιουσία για να φύγουν απ’ την χώρα τους προς την Τουρκία παίρνοντας μαζί τους τα απολύτως απαραίτητα.
Κανένας από τους ανθρώπους που συναντήσαμε δεν σκοπεύει να μείνει στη χώρα μας. Γνωρίζουν όλοι την οικονομική μας κατάσταση και όλοι τους άφησαν πίσω περιουσίες πολύ μεγαλύτερες από τις δικές μας. Ο λαθρέμπορος προσεγγίζει κάποιο απόμερο μέρος του νησιού και τους παρατά στα βράχια. Τους απαγορεύει να έχουν ανοιχτά κινητά τηλέφωνα κατά την διάρκεια του ταξιδιού γιατί καθώς λένε υπάρχει πιθανότητα εντοπισμού. Ο πραγματικός λόγος φυσικά είναι διαφορετικός. Στόχος των λαθρεμπόρων είναι να μην καταλάβουν οι επιβαίνοντες ότι δεν κατευθύνονται στην Αθήνα… Το θέαμα που αντικρίζουμε, είναι  οδυνηρό. Άνθρωποι που έχασαν τα παιδιά τους, παιδιά ορφανά, άνθρωποι που χάθηκαν στο δρόμο.  Ταλαιπωρημένα μωρά, ταλαιπωρημένες έγκυες γυναίκες, καταρρακωμένοι ηλικιωμένοι,  άνδρες καταγδαρμένοι απ τα βράχια. Δεν αισθανθήκαμε ποτέ ότι προσέβαλαν την αισθητική μας. Ούτε και οι επισκέπτες του νησιού… Αντίθετα λίγη ώρα αργότερα, τα κότερα άνοιξαν. Από μέσα βγήκαν πάλι άνθρωποι. Οι ίδιοι άνθρωποι. Άνθρωποι που ήθελαν να προσφέρουν φαγητό, μια αγκαλιά στα μωρά και ότι διέθετε ο καθένας.
Οι κάτοικοι της Τήλου ήταν ιδιαίτερα σοκαρισμένοι από το πώς μπορεί να καταπατηθεί η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Αντίκρισαν ανθρώπους εξαθλιωμένους που στα χέρια μπορεί να κρατούσαν κινητά τελευταίας τεχνολογίας. Άλλος είχε εργοστάσιο, άλλος ιδιοκτήτης χρυσοχοείου,  δάσκαλοι και καθηγητές που όμως είχαν αρκετές μέρες να φάνε και κρατούσαν ένα μπισκότο φυλώντας το ως κόρη οφθαλμού για τα μωρά τους... Με κίνδυνο της ζωής τους και με ιδιωτικά σκάφη, οι κάτοικοι μετέφεραν πρώτα τα παιδιά, τις γυναίκες, τους ηλικιωμένους και τέλος τους άνδρες.
Οι πρόσφυγες φιλοξενήθηκαν στους χώρους της εκκλησίας και του σχολείου και σιγά σιγά απέκτησαν φιλία με τους κατοίκους. Συνεργάζονται άψογα μαζί μας. Δημιούργησαν ομάδες εργασίας. Βοηθούσαν στο μαγείρεμα, έπλεναν τα πιάτα, έπλεναν συνεχώς τα ρούχα τους, τις τουαλέτες, ψώνισαν προμήθειες, πήγαν για καφέ.
Όμως στο μικρό μας νησί δεν υπάρχει η υποδομή να φιλοξενήσει τόσα άτομα και μάλιστα σε χώρους που δεν ενδείκνυνται. Έχουμε έλλειψη μέσων και χώρου. Δεν διαθέτουμε κατάλληλες υποδομές υγείας καθώς ο ένας και μοναδικός γιατρός πρέπει να εξυπηρετήσει τους ντόπιους, τους τουρίστες και τους πρόσφυγες χωρίς να υπάρχει η δυνατότητα για περαιτέρω ιατρικές εξετάσεις (όπως στα περισσότερα μικρά νησιά).  Ευτυχώς, υπάρχει πολύς κόσμος που προσφέρει καθημερινά αφιλοκερδώς την βοήθειά του και μάλιστα από όλη την Ελλάδα (Από Ρόδο, Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Χανιά). Ξενοδοχεία που κάνουν ανακαίνιση, άνθρωποι με μικρά παιδιά που στέλνουν ρούχα, κουβέρτες και ξηρά τροφή. Οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους σας όπως και στον υπουργό κύριο Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη, ο οποίος συμφώνησε να δημιουργηθεί ένας χώρος υποδοχής για τους ανθρώπους αυτούς προκειμένου να μην κοιμούνται στη γη μέχρι να μεταφερθούν με το πλοίο στην Αθήνα. Κατά την επίσκεψή του στο νησί μας τις προηγούμενες μέρες, συμφωνήσαμε να δοθεί στο Δήμο μας ένα μικρό ποσό προκειμένου να επισκευαστεί κτίριο ιδιοκτησίας της εκκλησίας (ο Δήμος μας δεν έχει ιδιόκτητη ακίνητη περιουσία) και να διαμορφωθούν κοιτώνες, τουαλέτες και ντους για τους φιλοξενούμενους. Οι ομάδες εργασίας που σχηματίστηκαν θα είναι επιφορτισμένες για την τροφοδοσία της κουζίνας και την διατήρηση της καθαριότητας του χώρου.
Τις προθέσεις μας δεν τις συζητάμε. Είμαστε όλοι αποφασισμένοι να βοηθήσουμε. Δεν σκοπεύουμε να την χρωματίσουμε με κομματικά συμφέροντα και δεν θεωρούμε ανασταλτικό παράγοντα για την προσπάθειά μας το πολιτικό κόστος. Δεν έχουμε κάτι να φοβηθούμε και οι απειλές δεν βρίσκουν έδαφος γιατί σε όλα μας τα προβλήματα σταθήκαμε και στεκόμαστε χωρίς ιδιαίτερη υποστήριξη σε θέματα υγείας ή στην επίλυση του ακτοπλοϊκού ή στους μηδενικούς ΚΑΠ του Δήμου.