To δένδρο που πληγώναμε - Του Θάνου Ζέλκα

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΠΟΥ ΠΛΗΓΩΝΑΜΕ Μόνο με εκείνες του Αγίου Ιωάννη του Κλήδονα ή Καλαφουνιάρη θα μπορούσε κάποιος να παρομοιάσει τη φωτιά που άναψε η Κυβέρνηση με την απόφασή της να κλείσει την ΕΡΤ με την παρούσα μορφή της. Μια φωτιά που γύρω της έστησαν χορό ο παραλογισμός, η διχόνοια, ο τυχοδιωκτισμός και όλες οι παθογένειες που ήταν συσσωρευμένες τόσα χρόνια μέσα στα έγκατα του ευδαιμονισμού. Είναι κοινή πεποίθηση ότι αυτή η ΕΡΤ κουβαλούσε πολλές αμαρτίες πάνω της και χρειαζόταν επειγόντως μια αναδιάρθρωση ώστε τουλάχιστον να μην προκαλεί το δημόσιο αίσθημα με τους δεκάδες ειδικούς συμβούλους αγνώστου ειδικότητας καθώς και με τα αστρονομικά μεταγραφικά συμβόλαια των διάττοντων αστέρων της. Μια εξυγίανση που θα την απήλλασε οριστικά από τις ασθένειες της οικογενειοκρατίας και των άνισων διορισμών ημετέρων και υμετέρων προκειμένου να επικρατεί η ομερτά. Όμως η ΕΡΤ δεν ήταν αποκλειστικά και μόνο εστία μολυσματικών ασθενειών για την κοινωνία. Μέσα από τις συχνότητές της έχουν μεταδοθεί τα σημαντικότερα γεγονότα των τελευταίων δεκαετιών αλλά και εκπομπές που μέχρι σήμερα αποτελούν ορόσημο (Ο Χριστός ξανασταυρώνεται, Το μινόρε της αυγής, Λωξάντρα, Το καπλάνι της βιτρίνας, Παραμυθάς, Φρουτοπία). Διαθέτει ένα αξιοζήλευτο τεχνικό τμήμα, όπως και πάρα πολλούς λειτουργούς της ενημέρωσης σε όλα τα επίπεδα. Έχει μια κοινωνική υπόσταση που δεν μπορεί κανένας ιδιώτης να υποκαταστήσει. Ιδιαίτερα στους τομείς του αθλητισμού, του πολιτισμού και της διάδοσης του ελληνισμού σ’ όλες τις άκρες της γης στάθηκε επάξια όλα αυτά τα χρόνια. Η Κυβέρνηση εστιάστηκε όμως αποκλειστικά στις παθογένειες γιατί αποτελούν το ισχυρότερο άλλοθι για την σφαίρα που έριξε. Γιατί αυτά είναι τα στοιχεία που οδήγησαν την ΕΡΤ, την ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ και τελικά την ίδια την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού. Αφού όμως ήρθε η ώρα της αλήθειας και της κάθαρσης, πρέπει να ακουστεί όλη η αλήθεια και όχι μισόλογα και παραποιημένες ιστορίες. Από μόνη της η ΕΡΤ έγινε άνδρο «εξυπηρέτησης πολιτικών πελατών» ή μήπως επί χρόνια κάποιοι έταζαν στο λαό διορισμούς στον ευρύτερο δημόσιο τομέα για να διαιωνίσουν την παρασιτική τους δράση στην εξουσία; Τα ίδια δεν έκαναν στην ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ και στον ΟΤΕ; Τα ίδια δεν έκαναν στη Δημόσια Υγεία; Τα ίδια δεν εξακολουθούν να κάνουν ακόμα όπου δεν τους «εντοπίζουν τα ραντάρ»; Πώς θα συντηρηθούν οι «πεινασμένοι» κομματικοί στρατοί αν κλείσουν όλες οι κάννουλες; Πώς θα σχηματιστούν τα δίπολα αν δεν επενδύσουν στον οπαδισμό και στη διχόνοια; Όσοι έχουν στοιχειώδη κοινωνικά αντανακλαστικά αντιλαμβάνονται ότι η υπόθεση της ΕΡΤ δεν είναι παρά ένα μικρό πείραμα για να χαρτογραφηθεί η αντοχή της ίδιας της κοινωνίας. Σήμερα είναι η Δημόσια Τηλεόραση, αύριο θα είναι η Δημόσια Ύδρευση, μεθαύριο το Ηλεκτρικό και σύντομα το σπίτι του καθενός μας. Σ’ έναν κόσμο που τα τσακάλια και οι λύκοι επιδιώκουν να κυριαρχήσουν, δεν υφίστανται οι έννοιες της ιδιοκτησίας και του δημόσιου κοινωφελούς χαρακτήρα. Οι έχοντες και κατέχοντες μπορούν να αποκτήσουν γνώση, να θεραπεύονται, να ζουν πλουσιοπάροχα αρκεί να μην πειράζουν την εξουσία. Οι υπόλοιποι ας αρκεστούν σε μια χούφτα ρύζι που θα τους δίνει ο «πονόψυχος» αφέντης τους. Η Ελλάδα ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων μια χώρα ευλογημένη, γιατί ακόμα κι αν την πληγώναμε δεν σταμάτησε ποτέ να μας δίνει τα αγαθά της. Φαίνεται πως δεν εκτιμήσαμε την αξία τους και ζηλέψαμε αυτά που κοστολογούνται με τα ανθρώπινα μέτρα και σταθμά. Ακόμα και τώρα που κινδυνεύουμε να τα χάσουμε όλα, αδυνατούμε να χαράξουμε και να εφαρμόσουμε μια εθνική γραμμή για ν’ αποφύγουμε το μοιραίο. Κι είναι κι αυτό το ρουθούνισμα των λύκων που τρυπά τ’ αυτιά και την ψυχή και δεν αφήνει χώρο στην ελπίδα να καρποφορήσει… Από τη στήλη "ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ" στη ΡΟΔΙΑΚΗ της Κυριακής