ΑΚΟΥΣΟΝ ΜΕΝ ΠΑΤΑΞΟΝ ΔΕ
H κάθε μορφή εξουσίας, κρίνεται πάντα από τους πολίτες και αποφαίνονται αν είναι, καλή ή κακή, αποτελεσματική ή αναποτελεσματική, συστημική ή ανατρεπτική, υποχείριο συμφερόντων ή υπηρέτης των πολιτων, από αυτά που θέτει ως κορωνίδα των πολιτικών της, από τις αρχές που θεωρεί απαράβατες.
Στόχος και ειδικά των τοπικών εξουσιών,δεν θα πρέπει να είναι άλλος από την με πολλαπλούς τρόπους ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, της εύρυθμης λειτουργίας της πόλης, της συνέργειας και συμμετοχής των πολιτων στα κοινα δρώμενα και στις δυνατότητες καθημερινού ελέγχου «των ασκούντων την εξουσία και την απόδοση ευθυνών, για πράξεις και παραλείψεις.
Αποτελεί πράξη προδοσίας της εμπιστοσύνης των πολιτων, που με την ψήφο τους και τις επιλογές τους, επέλεξαν ή επιλέγουν τους «άρχοντες της πόλης» αν αυτοί εκχωρούν σε τρίτους θεσμικούς ή μη θεσμικούς, την ευθύνη διαχείρησης των θεμάτων, που είναι αποκλειστικής αρμοδιότητας των τοπικών εξουσιών.
Είναι ιστορικά διαχρονική η αντιπαλότητα κέντρου- περιφέρειας, Μητρόπολης- Περιφέρειας, από την εποχή των μεγάλων Αυτοκρατοριών, το πρόβλημα ηταν υπαρκτό, η Διοίκηση μιας μεγάλης γεωγραφικής ενότητας, εχει ανάγκη μαία άλλης πολιτικης αντιμετώπισης, έχοντας ως στόχο της, την διατήρηση έστω της επισφαλούς συνοχής της και άλλοι είναι οι στόχοι των περιφερειακών πόλεων.
Οι μεγάλες Αυτοκρατορίες, στις μέρες μας τα Εθνικά Κράτη και οι υπερεθνικοί οργανισμοί, εχουν διαφορετικές στοχεύσεις, που καμιά σχέση δεν εχουν από τις στοχεύσεις που θα πρέπει και οφείλουν να εχουν οι πόλεις.
Οι πόλεις και οι θεσμοί Διοίκησης τους, οφείλουν να αρνούνται τις εντολές και μεθοδεύσεις των αρχόντων της ευρύτερης περιφέρειας όταν αυτές αντιστρατεύονται, τη λειτουργία μια πόλης με «πολιτευόμενους» πολίτες.
Δεν εκχωρούν δικαιώματα και υποχρεώσεις, δεν ασκούν «οσφυοκαμπτική πολιτική» και δηλώνουν προς κάθε κατεύθυνση ότι, αυτοί είναι αφεντικά της πόλης, υλοποιώντας τις δεσμεύσεις που ανέλαβαν απέναντι στους πολίτες.
Δεν αποφασίζουν άλλοι για αυτούς, δεν προγραμματίζουν και δεν εξαγγέλλουν άλλοι προγράμματα και παρεμβάσεις που αφορούν το νησί και την πολη ερήμην αυτών, δεν προσφέρουν την συναίνεση τους για οτιδήποτε δεν είναι δική τους απόφαση.
Το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο Διοκητικής Λειτουργίας της χώρας είναι δεδομένο, είναι στρεβλό, είναι ανεπαρκές και τα τελευταία χρόνια είναι απόλυτα ελεγχόμενο από την Κεντρική Εξουσία, την Κυβέρνηση.
Η τοπική εξουσια οι ΔΗΜΟΙ, δεν είναι και δεν πρέπει να μεταλλαχθούν και να αποτελέσουν το πιο μακρύ χέρι άσκησης Κυβερνητικών πολιτικών, είναι δεδομένο ότι είναι αποδεκτες αποφάσεις της Κεντρικής εξουσίας, που είναι προς το συμφέρον του τόπου και του κοινωνικού συνολου.
Τα τελευταία δείγματα Κυβερνητικών επιλογών, όχι μόνο δεν εξυπηρετούν τον τόπο αλλά αντιστρατεύονται το συμφέρον του τόπου και ορθώνουν ανυπέρβλητα αναχώματα για μια άλλη πορεία.
Τα μεγάλα προβλήματα δεν είναι προ των πυλών, εχουν διαβεί τις πύλες από κερκόπορτες που κάποιοι άνοιξαν, είναι κοινός τόπος πια ότι οι κύριες παραγωγικές δραστηριότητες του νησιού εχουν παραδοθεί εις χείρας αλλοτρίων, τα προβλήματα όμως, που προκλητικά ανεμίζουν το τι μας περιμένει, μένουν κάτω από το χαλί και κανείς δεν ασχολείται.
Η επικοινωνιακή αντιμετώπιση κάποιων θεμάτων δεν είναι πολιτική προοπτικής, οι φωτογραφίες, τα φιλιά, οι χοροί, δεν είναι πολιτικές λειτουργίες που φέρνουν λύσεις και δίνουν προοπτικές.
Η ενεργειακή επάρκεια, το νερό, οι υποδομές, η αναδιάταξη παραγωγικών δραστηριοτήτων, η ένωση του νησιού, η αξιοποίηση των κλιματικών και γεωφυσικών πλεονεκτημάτων, η κατοχύρωση της ταυτότητας της πόλης και του νησιού, η αξιοποίηση των αρχαιολογικών χωρών και της ιστορίας του νησιού, η διαμόρφωση πρότασης για την αναβάθμιση της πόλης, Μανδράκι, λιμάνι Μανδρακίου, Ακαντιάς, μαρινα, καρνάγιο, ιστορικά κτίρια, δημοτική περιουσία, δικαστήρια, πυροσβεστική, ενοποίηση πάρκων, κυκλοφοριακό και τόσα άλλα.
Ναι φίλοι, τις περισσότερες φορές βάζουμε το κάρο μπροστά από το άλογο.
Παρασκευας γιαννης
Ροδος 3/8/24
