Βάρκα που μας κούναγε...Του Μανώλη Δημελλά

Οι εποχές μας είναι κινηματογραφικές, γεμάτες ιδέες για πρωτότυπα σενάρια, που θα ζήλευαν και οι πιο σπουδαίοι δημιουργοί.

Παράδειγμα ο μεγάλος Καναδός σκηνοθέτης Ντείβιντ Κρόνεμπεργκ,  που μεταξύ άλλων έκανε το σπουδαίο φίλμ "η μύγα" και παίζει με τους φόβους μας.

Το σενάριο της ταινίας, επιστημονικής φαντασίας, είναι βασισμένο στα πειράματα τηλεμεταφοράς ενός επιστήμονα. Στην ταινία, η από λάθος συμμετοχή, μιας μύγας στο δοκιμαστικό πρόγραμμα μεταφοράς, γίνεται αφορμή, για τη μετάλλαξη σώματος αλλά και πνεύματος, του πρωταγωνιστή μπροστά στα μάτια μας.

Η τηλεμεταφορά ήταν και είναι το ζητούμενο σε ταινίες, αλλά και όνειρο για ένα σωρό κόσμο, που τρομάζει με τα ταξίδια και τα διαρκή έξοδα που φέρνουν. Η νησιωτική Ελλάδα ίσως αν είχε ευρώ στο ταμείο της, θα χρηματοδοτούσε κάποιο ερευνητικό πρόγραμμα τηλεμεταφοράς, έστω και προεκλογικά. Αφού όπως φαίνεται επιστρέφει σε ψαροκάϊκα και στην προπολεμική περίοδο.

Με τον επανασχεδιασμό των επιδοτούμενων γραμμών, θεσμός που ξεκινά από την δεκαετία του 1950 και έπειτα από πρόταση και χρηματοδότηση των Αμερικάνων φίλων μας, πετάγεται έξω το κεντρικό λιμάνι του Πειραιά σαν σταθμός αναφοράς και μπαίνουν σταθμοί αναδιανομής των ταξιδιωτών τα λιμάνια του Ηρακλείου και της Ρόδου. Έτσι για να ταξιδέψει κανείς στη Κάσο, θα κατεβαίνει στο Ηράκλειο και θα περιμένει το επόμενο βαπόρι για τον προορισμό του.

Το πλάνο σίγουρα θα απομακρύνει τη νησιωτική Ελλάδα, αλλά αυτά είναι τα "καλά" της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και του καπιταλισμού,

που προσμετρά μονάχα τα χρήματα και όχι τους ανθρώπους και τις ανάγκες τους. Τα καινούρια σενάρια που επεξεργάζονται στο Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου, σίγουρα θα φέρουν "αυτοανάπτυξη", στους ταξιδιώτες των άγονων γραμμών, αφού θα περνούν ατελείωτες ώρες αναμονής, στα λιμάνια μετεπιβίβασης και ίσως αποδώσουν σπουδαίες ιδέες για νέες δημιουργίες.

Στην τελευταία συνάντηση με τους Δημάρχους τα άδεια ταμεία δεν άφησαν περιθώρια για χαμογελαστούς σχεδιασμούς και προοπτικές γρήγορων ταξιδιών.

Αν εξαιρέσουμε τα μεγάλα νησιά, τους τουριστικούς προορισμούς, όλα τα υπόλοιπα μοιάζουν πια καταδικασμένα στην απομόνωση, με τον επανασχεδιασμό των άγονων γραμμών θα μειωθεί το κόστος του Υπουργείου Ναυτιλίας, αλλά και η προσφορά του κράτους στους μικρούς τόπους-βράχους, που είναι μακριά από τα κέντρα των αποφάσεων και η φωνή-κραυγή τους πνίγεται στο πέλαγος.

Στη "Μύγα", τη φανταστική ταινία του Κρόνεμπεργκ, ο πρωταγωνιστής ξεπερνά τη φύση, προσπαθεί να ταξιδέψει μέσω μιας μηχανής τηλεμεταφοράς και μέσα σε ελάχιστο χρόνο να μεταφερθεί σε άλλο χώρο. Όμως πληρώσε πολύ ακριβά το τίμημα, μεταμορφώθηκε σε μύγα.

Αλλά και στο ρεαλισμό της σκληρής καθημερινότητας, μπορεί ο κόσμος να μην αντιδρά και να φαίνεται απαθής, σε τέτοιες αποφάσεις που γυρνάνε στον μεσαίωνα.

Τα αποτελέσματα τέτοιων πολιτικών δράσεων θα προκαλέσουν άραγε τα νησιά, που σαν ακρίτες-φύλακες, στέκουν φρουροί στα σύνορα μας;

Αν δεν αντιδράσουν και τώρα οι νησιώτες...ΒΑΡΚΑ που μας κούναγε....