O JAY KAI OI 1000 ΛΕΞΕΙΣ - Του Θάνου Ζέλκα

Δεν συνηθίζω να σχολιάζω φωτογραφίες εκτός και αν πρόκειται για κάτι τόσο συγκλονιστικό όσο αυτή η φωτογραφία του μικρού Jay που πανηγυρίζει την πρόκριση της Εθνικής μας στους 16 του Παγκοσμίου Κυπέλου Ποδοσφαίρου της Βραζιλίας. Ο Jay είναι ο «κολλητός» του διεθνή μας Γιώργου Σαμαρά, ο οποίος έγινε γνωστός σε όλο τον κόσμο όταν τον πήρε αγκαλιά στον γύρο του θριάμβου για την κατάκτηση του πρωταθλήματος της Σκωτίας σκορπώντας παγκόσμια ρίγη συγκίνησης. Θεωρείται πλέον η μασκότ της ομάδας της Celtic και είναι ένα σύμβολο του αγώνα των παιδιών που πάσχουν από το σύνδρομο Down.
Η αξία αυτής της φωτογραφίας δύσκολα μπορεί να μετρηθεί με τρόπαια, με χρήματα, με κλικ, με like. Είναι απλά ανεκτίμητη γιατί ενισχύει μια ήδη κορυφαία στιγμή. Γιατί εμπνέει, συναρπάζει, συγκλονίζει. Γιατί κοιτάζοντάς την κάποιος βάλλεται από ένα στιγμιαίο ηλεκτροσόκ χωρίς να μπορεί να καταλάβει από πού προήλθε. Γιατί κρύβει όλη την αξία του αθλητισμού που δεν είναι άλλος από το να προκαλέσει θαυμασμό για την προσπάθεια και για τη δύναμη που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος.
Θέλω πάρα πολύ όπως όλοι οι Έλληνες να κατακτήσουμε το Παγκόσμιο Κύπελο, όμως ακόμα κι αν δεν το κατορθώσουν οι αθλητές μας δεν έχει καμία σημασία. Η απρόσμενη χαρά που προκάλεσαν σ’ αυτό το παιδί αλλά και η τεράστια ανατροπή που προκάλεσαν στην ψυχολογία μας το βράδυ της Τρίτης είναι πολύ πιο σημαντικά από ένα χρυσό αγαλματάκι.
Μέσα σε μιάμιση ώρα 11 ποδοσφαιριστές απέδειξαν ότι δεν υπάρχουν ακατόρθωτοι στόχοι. Υπάρχει μόνο έλλειψη θέλησης. Όποιος θέλει βρίσκει τη δύναμη και τον τρόπο να κερδίσει. Ξημερώματα της Τετάρτης όλοι μας ξεχάσαμε την εθνική μας τραγωδία με τα μνημόνια και τις τρόικες και μεθύσαμε από ένα τεράστιο κατόρθωμα τραγουδώντας όλοι το ίδιο τραγουδάκι με τη γαλανόλευκη ξανά περήφανη, ξανά επίκαιρη, ξανά στον ψηλότερο ιστό.
Ακόμα κι αν η Εθνική μας στεφθεί Πρωταθλήτρια Κόσμου, που δεν είναι κάτι μικρό αν συνυπολογίσουμε με ποια θηρία πάει να τα βάλει, στην ουσία τα προβλήματα που έχει η χώρα δεν θα αλλάξουν. Όμως θα αλλάξει ο τρόπος που αυτή η χώρα τα αντιμετωπίζει. Θα πάψει να νιώθει ντροπιασμένη, με το κεφάλι σκυφτό, ως ο αποδιοπομπαίος τράγος της παγκόσμιας κρίσης. Κι αν τελικά το πιστέψει ότι μπορεί να τα καταφέρει θα το κάνει.
Ο μικρός Jay από τη Σκωτία χοροπηδάει από χαρά που η Ελλάδα προκρίθηκε και υποστηρίζει ότι ο φίλος του ο Γιώργος θα βάλει το γκολ και θα πάρουμε το Παγκόσμιο Κύπελο. Εγώ δεν έχω κανένα λόγο να τον αμφισβητήσω. Άλλωστε για να πραγματοποιήσεις κάτι μεγάλο, πρέπει πρώτα να το ονειρευτείς και ύστερα να το πιστέψεις. Κι αφού οι αθλητές μας μας έδωσαν ένα δικαίωμα στο όνειρο, ας το ζήσουμε όσο διαρκέσει.

Από τη στήλη “ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ” στη ΡΟΔΙΑΚΗ της Κυριακής