Όταν το έργο τέχνης γίνεται επίκεντρο δημόσιου (δια)λόγου…Γράφει ο Αγαπητός Ξάνθης, αρχιτέκτονας

Όταν είδα τα έργα του κ.Παπουτσίδη να «απλώνονται» με μεγαλοπρέπεια στο δημόσιο χώρο της πόλης αναρωτήθηκα για το χρόνο, το χώρο και την εικόνα που προκαλούν και διαμορφώνουν. Πράγματι ο δημόσιος χώρος συνδιαλέγεται από μόνος του με το σύνολο των εξελίξεων μιας και κατέχει κεντρική θέση στον πολεοδομικό ιστό. Είναι ένα «εικονογραφημένο βιβλίο» που εκτίθεται στην υποκειμενικότητα του χρήστη. Έξαλλου η τέχνη πάντοτε προκαλούσε ποικίλα σχόλια και αυτή είναι η μαγεία της. Είναι η αναμόχλευση της αισθητικής ως προϊόν σκέψης και πολιτιστικού στίγματος της εποχής. Είναι πολύ δύσκολο να υπάρχει συνολικό ωραίο ή τελείως άκομψο. Στο πέρασμα του χρόνου η αναγνώριση του έργου γίνεται από τη δυνατότητα της χρονικής αναφοράς. Ακόμη και η αρνητική υποσημείωση εγκυμονεί την προβολή του έργου στο θεατή. Ένα έργο τέχνης δεν πρόκειται να καταστεί φευγαλέο θέαμα μιας ματιάς αλλά ένα διαρκές σύμβολο σχολιασμού, ενδιαφέροντος και συσχετικότητας, δηλαδή μιας εμπειρίας και αμοιβαιότητας του θέωντος και του έργου. Ο άνθρωπος φέρεται ως ο «άγγελος της μηχανής και των κατασκευών». Νικώντας τις αδυναμίες του μπορεί να κάνει μεγαλειώδη επιτεύγματα αλλά και συγχρόνως αυτά μπορούν να μετατραπούν και σε καταστροφικά για τον ίδιο και τη φύση ανάλογα τη χρήσης του. Εδώ υπεισέρχεται η σοφία της λογικής για να μπορέσει να αισθανθεί το μέτρο και το ευ ζειν. Μέσα σ΄ αυτό το πλαίσιο κάθε καλλιτέχνημα που προβάλλεται στο δημόσιο χώρο έχει τις δικές του αισθητικές. Και τα έργα που δώρισε ο καλλιτέχνης Γιώργος – Τάκης Παπουτσίδης στο Δήμο Ρόδου από το 2007 και εκτίθενται πλέον ενέχουν την δική τους ταυτότητα. Και αυτή η ταυτότητα δεν μπορεί να μην δεχθεί κριτικές. Και επαναλαμβάνω, αυτό είναι το μυστικό του καλλιτεχνικού έργου. Η αφύπνιση του σχολίου ως κινητήρια δύναμη σκέψης, ανάπτυξης διάλογου, αντιπαράθεσης χωρίς προκαταλήψεις και στερητικές διαστάσεις. Αναφέρει ο πρόεδρος του ΔΟΠΑΡ κ. Σέργιος Αϊβάζης «Ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης χρησιμοποιεί έναν μοναδικό τρόπο με λέιζερ πάνω στο μέταλλο. Έργα του φιλοξενούνται και στον Δήμο Μαραθώνα, στην Αθήνα και σε ιδιωτικές συλλογές. Είναι ένας καταξιωμένος και φημισμένος καλλιτέχνης και είναι τιμή μας να φιλοξενούμε τα έργα του». Ας κρατήσουμε τη υποκειμενικότητα της αισθητικής, τη συσχετικότητα και εικονομισότητα του έργου ως σημεία αναφοράς μιας πόλης που επιζητάει το Θεατό ως οπτικό βίωμα σε μια σταθερή χωροχρονική υπερβατικότητα. Ας ξεκινήσουμε έτσι να μιλάμε για την πόλη μας…

Φωτογραφικό υλικό

Προτάσεις Verena

Αγαπητοί φίλοι, Ο κ. Χατζημάρκος με την παρακάτω επονομασθείσα «διακήρυξη» του μας προκαλεί...
Μπορεί να κάνει σήμερα τον ανήξερο ο δήμαρχος Ρόδου Αλέξης Κολιάδης όμως στην συνεδρίαση του...
Χθες ομόφωνα το περιφερειακό συμβούλιο Νοτίου Αιγαίου αποφάσισε και ζητά την μείωση των ελαφιών στη...
Αρχισαν τα...γαλλικά στο νέο δημοτικό συμβούλιο Ρόδου πολύ νωρίτερα απ ότι αναμενόταν!....Σε μια...