Τι τρώμε; από που ξεκινά και πως καταλήγει η τροφή στο πιάτο μας;πως χτίσαμε τις διατροφικές συνήθειες μας; τα άπειρα στερεότυπα, τόσους μύθους για το φαγητό πως τους φορτωθήκαμε; τελικά τι είναι η απόλαυση;
Οι απαντήσεις στις πιο πάνω απορίες δείχνουν το δρόμο μας, τη φιλοσοφία της ζωής μας.
Πράγματι, σήμερα όλο και περισσότερος κόσμος, με τη γνώση κυριολεκτικά μέσα στο πιάτο, γυρνά πλάτη στην παγκόσμια αντίληψη πραγμάτων που θέλει νόμιμη και εντελώς φυσιολογική την εκμετάλλευση των ζώων, αλλάζει τα δεδομένα στην κουζίνα και το ψυγείο του κι έτσι πετυχαίνει μια τεράστια στροφή.
Πρόκειται για τη σπουδαιότερη και θα τολμήσω να πω εντιμότερη προσωπική πολιτική αλλαγή, αφού κάθε οικονομική-ιδεολογική θεωρία που αναζητά πιστούς, αποτελείτε από γράμματα και σελίδες κάποιου βιβλίου, την υπηρετούν πολιτικά κόμματα και ενώ μιλούν για το συμφέρον, όλο και πιο σπάνια αφορά το σύνολο.
Από την άλλη ο Βιγκανισμός, μια φιλοσοφία ζωής που ξεκίνησε από την αρχαιότητα και ξανα-διατυπώθηκε πολύ πρόσφατα, λίγο μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, αντιμετωπίζει τα διατροφικά πρότυπα από το μηδέν, αφήνει πίσω κρέας, ψάρι, κοτόπουλο, μέλι, αυγά και τα γαλακτοκομικά, επιλέγει βιολογικά προϊόντα, υποστηρίζει το δίκαιο εμπόριο και μποϊκοτάρει τις οικονομίες που κερδίζουν κάνοντας τους ανθρώπους να υποφέρουν.
Για όλους εμάς, που δεν γνωρίζουμε την ουσία και στεκόμαστε στην απέναντι όχθη, υπάρχει η εύκολη και ανώδυνη τακτική, να κλείσουμε τα αυτιά, έπειτα να συνεχίσουμε με τάξη πάνω στο συνηθισμένο μας πρόγραμμα, σα να μη συμβαίνει τίποτα!
Είπαμε πως είμαστε φιλόζωοι, αλλά δε θα κόψουμε και το κρέας!
Έλα που έρχεται ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και χτυπάει καμπανάκια, κάθε τόσο απαγορεύει κάτι από όλα αυτά που βαφτίσαμε “δεδομένα” και τα βάζουμε στο στομάχι μας!
Μα να ήταν μονάχα αυτός, όπου κι αν κοιτάξεις θα δεις κάτι στραβό και λάθος, πασχίζουν να μας πείσουν ότι είμαστε παμφάγα και σαρκοφάγα, όμως με τρόπο φροντίζουν να μας αποτρέψουν από το κρέας γιατί, όπως λένε, αυτό γεννά αρρώστιες!
Κάποτε όσοι δεν κάπνιζαν ήταν μαύρα πρόβατα, σήμερα εκείνος που κρατά τσιγάρο γνωρίζει τις βλάβες στο εαυτό του και το κακό που προκαλεί στους γύρω του!
Ακριβώς το ίδιο συμβαίνει με τη διατροφή, μόνο που τα δίκτυα και συμφέροντα είναι παγκόσμια, τα βήματα είναι μικρά και γίνονται με τεράστια καθυστέρηση, γιατί τα ζώα είναι οι σύγχρονοι σκλάβοι, οι υπηρέτες χωρίς φωνή.
Ποιος είναι ο δικός μας δυναμικός ρόλος στην καταστροφή του περιβάλλοντος;
Άραγε μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο μέσα από το σπίτι μας;
Οι χορτοφάγοι το πιστεύουν, το παλεύουν, ακολουθώντας την πιο ειρηνική μέθοδο.
Για το τέλος κρατήστε έναν αριθμό:
150 δισεκατομμύρια είναι τα ζώα που κάθε χρόνο σφάζονται για να τα φάμε, γδέρνονται για να γίνουν ρουχαλάκια και δολοφονούνται πάνω σε πειράματα.
