Είμαι θυμωμένος. Θέλω να φωνάξω, να ουρλιάξω, θέλω να βρίσω, θέλω να κλάψω και φοβάμαι όταν ο θυμός μου γίνεται δάκρυα. Θέλω να βρω τις λέξεις που θα χαραχτηρίσουν τα ανθρωπόμορφα κτήνη που κατέστρεψαν προϊόντα τέχνης ενός απο τους μεγαλύτερους πολιτισμούς- το μουσείο της Μοσούλης… μα το λεξιλόγιό μου δεν είναι τόσο πλούσιο όσο θα’ θελα. Θέλω να καταλάβω πώς ο θρησκευτικός φανατισμός μπορεί να στραφεί ενάντια στην τέχνη, το πιο ευγενές προϊόν του ανθρώπινου γένους. Ο ίδιος αυτός φανατισμός που κατέστρεψε αρχαία Ελληνικά αγάλματα και ναούς, που έκαψε βιβλιοθήκες μαζί κι ανθρώπους. Όμως δεν πολυκαταλαβαίνω. Πάω σε μια γωνιά μην τύχει και δει κανείς τα δάκρυά μου.
Ο αποκεφαλισμός της Τέχνης – Tου Βαγγέλη Παυλίδη
Φωτογραφικό υλικό
