Δυο ξένοι στην ίδια πόλη (η περίπτωση του δημοτικού φόρου) - Γράφει ο Αγαπητός Ξάνθης, αρχιτέκτονας

Αγαπητός Ξάνθης, αρχιτέκτονας - Δυο ξένοι στην ίδια πόλη
(η περίπτωση του δημοτικού φόρου)
-Ο δημοτικός φόρος έχει ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου των φορέων με ειδικός βάρος για τα δρώμενα και την ανάπτυξη στο νησί και όχι μόνο, του Δήμου και του Επιμελητηρίου.
Συγκρουόμενες απόψεις, αντίθετες θέσεις παρά τις κοινές αρχικές εξαγγελίες περί συνεργασίας για το καλό της πόλης. Η ασυνέχεια φορέων ακόμη μια φορά στο προσκήνιο.   
Είναι από τα θέματα που μαστίζουν την τοπική κοινωνία η διπλή φωνή στα  γεγονότα και ίσως είναι ένα από τα αδύναμα στοιχεία της περιοχής μας .   
Δεν χρειάζεται να γίνει ανάλυση περί δικαίου ή αδίκου πράξεως του δημοτικού φόρου  στην αντίληψη των ακραίων αντιθέσεων, γιατί όπως έχει πει ο καθηγητής Τάσιος «η ζωή δεν είναι μαύρο /άσπρο, αλλά είναι η βελτιστοποίηση της πράξης».
Από αυτό ορμώμενος μπορούμε να διατυπώσουμε την ανάγκη συνεννόησης και  σύμπραξης των δύο φορέων σε μια εποχή όπου τα «τείχη» πέφτουν και τα σύνορα επαναδιαμορφώνονται.
Είναι πολύ προκλητικό να ξεπεραστούν ατομικές δυνάμεις σε μια συνισταμένη χωρίς φυγόκεντρες τάσεις.  Η πόλη των πολλών επιλογών,  του ήλιου και της θάλασσας δεν μπορεί να αντέξει διφορούμενες θέσεις, οι οποίες και μέχρι και σήμερα ταλανίζουν την αποτελεσματικά της εκτέλεσης. Είναι καιρός να αποφασίσουμε, εμείς τι θέλουμε  και να μην περιμένουμε «ξένες» προθέσεις για την επιβράβευση της μιας  πλευράς έναντι της άλλης. Έτσι αφήνουμε τις τύχες σε δάνειες δυνάμεις, με απρόβλεπτο αποτέλεσμα.  
Η νίκη της ευελιξίας και των κοινών δράσεων πηγάζουν μέσα από την ωρίμανση της σκέψης και την αντίληψης για το δημόσιο καλό.  Η αναπαραγωγή της εσωστρέφειας δεν διευκολύνει και επιζητάτε άμεσα συνεννόηση και κοινές χαράξεις πολιτικής.  
Ο τόπος δεν χωρά ιδιόμορφες εξωτερικεύσεις και συλλέγω από τη σκέψη μου τρία έργα –σταθμούς.
Την κατασκευή της νέας μαρίνας. Ξεκίνησε ως μελέτη από την περιοχή Φαληρακίου  στα μέσα της δεκαετίας του ΄80 και μετά από μια περιπλάνηση δεκαετιών στο νερά του νησιού ακόμη και σήμερα κείται στην περιοχή Ζέφυρος, αδύναμη να ανταποκριθεί στο σκοπό κατασκευής, για το πολυπόθητο  δέσιμο του πρώτου yacht.
Το νέο Εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στην νότια Ρόδο από τις αρχές του ΄90 δρομολογείται μέχρι και σήμερα να έχουν μπει μόνο οι υπογραφές των οικοδομικών αδειών με σοβαρά προβλήματα ως προς του όρους της ΜΠΕ και τέλος,
Το Γκολφ, μια επένδυση εκατομμυρίων ευρώ ξεκινώντας από τα μέσα του ΄70 δείχνει να βρίσκει το δρόμο της (?), χωρίς την βεβαιότητα ακόμη του τελικού χρονοδιαγράμματος της εξέλιξης.  
Ανέσυρα τρία έργα σε συνδυασμό με  την απόλυτη διαφωνία της εφαρμογής του δημοτικού φόρου για να επισημάνω την ασυνέχεια των φορέων ως προς την τελική εκτέλεση του έργου ή της επιδιωκόμενης  σύμπνοιας.
Η τάση για τμηματικό χειρισμό ενισχύεται από τον ατομικιστικό πολιτισμό, στο οποίο η κοινότητα έχει αντικατασταθεί από αθροίσματα μεμονωμένων  ατόμων, τα οποία επιδιώκουν το προσωπικό. Ο αποπροσανατολισμός που προκύπτει από την ασυμφωνία των τάσεων καθιστά αδύνατο τον προσδιορισμό του τόπου και τη χωρικής λειτουργίας οποιουδήποτε πράγματος μέσα στο αντιληπτό πεδίο.
Αυτή η ενέργεια του αποκομμένου χειρισμού προέρχεται από την «ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΣΗΡΑΓΓΑΣ» όπου υπό κοινωνικές ιδιόμορφές συνθήκες, διαιρούνται τα σύνολα σε άτομα ή σε ομάδες συμφερόντων.
Η  αποτίμηση είναι η φθίνουσα συλλογική προσπάθεια και η απουσία αποτελέσματος. Υπάρχει καιρός για αναθεωρήσεις και επανέλεγχο της συλλογικότητας. Το θέλουμε εμείς.