Γιάννης Σάββας: Αγωνιστές της ζωής οι μαθητές του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας

Ο Γιάννης Σάββας, εκπαιδευτικός, υπεύθυνος για το σχολείο δεύτερης ευκαιρίας στη Ρόδο, παραχωρεί σήμερα συνέντευξη στη Γνώμη και μιλά για την πορεία του «άλλου» σχολείου με μαθητές, αγωνιστές της ζωής. «Το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας (ΣΔΕ) Ρόδου, που ουσιαστικά είναι ένα διετές ισότιμο Γυμνάσιο, καθιερώθηκε στη συνείδηση των συμπολιτών μας και αναγνωρίζεται σαν ένας εκπαιδευτικός θεσμός του οποίου το έργο θεωρείται αξιόλογο. Είναι ένα σχολείο στο οποίο η γνώση αντιμετωπίζεται ως κοινωνικό αγαθό και ως τέτοιο προσφέρεται. Φοιτούν εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, εποχιακά εργαζόμενοι στα τουριστικά επαγγέλματα, επαγγελματίες, οδηγοί, μάνες νοικοκυρές με μικρά παιδία, κάποιοι/ες άνεργοι/ες» δηλώνει και προσθέτει: «Είναι καθημερινοί άνθρωποι που έρχονται στο σχολείο όχι γιατί τους υποχρεώνει κάποιος, αλλά για να πετύχουν αυτό που οι περιστάσεις της ζωής τους στέρησε, την επανένταξή τους, δηλαδή, στην εκπαιδευτική διαδικασία». Υπήρξαν προβλήματα από έλλειψη εκπαιδευτικών που όμως καλύφθηκαν από εθελοντές: «Υπάρχουν ελλείψεις κάποιων ειδικοτήτων που δεν έχουν ακόμη καλυφθεί με ωρομίσθιους. Αυτές όμως οι ελλείψεις καλύπτονται με την εθελοντική εργασία είτε των μονίμων, είτε άλλων εκπαιδευτικών, υπηρεσίες που προσφέρονται αμισθί! Σημαντική επίσης και η στήριξη της Δευτεροβάθμιας Σχολικής Επιτροπής. Απόδειξη λοιπόν πως αυτές τις δύσκολες εποχές τα κοινωνικά ανακλαστικά λειτουργούν θετικά όταν πρόκειται για την υπεράσπιση του Δημόσιο Σχολείου»! Το «άλλο» σχολείο έχει και επιτυχίες όπως μας λέει ο κ. Σάββας: «Αρκετοί από τους απόφοιτούς μας ολοκλήρωσαν τη φοίτησή τους και στο εσπερινό Λύκειο και ΕΠΑΛ. Η εμπειρία τους από τη συνέχιση των σπουδών τους στο τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα καθώς και οι επιδόσεις τους μαρτυρούν πως αυτό που κέρδισαν στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας είναι ότι έχουν «μάθει πώς να μαθαίνουν». Μια, μάλιστα, απόφοιτος του Επαλ έδωσε Πανελλήνιες Εξετάσεις και πέτυχε την εισαγωγή της στη Σχολή Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του ΤΕΙ Αθηνών! Πληροφορούμαστε, δε, πως και άλλοι μαθητές μας προετοιμάζονται για τις επόμενες εξετάσεις». Η Δημόσια Εκπαίδευση θα αντέξει στην κρίση; Ο Γιάννης Σάββας απαντά: «Το δημόσιο σχολείο μπορεί να τα καταφέρει. Φτάνει οι εμπλεκόμενοι να επιδιώξουν να βρουν κοινή γλώσσα συνεννόησης. Πρέπει να αντιληφθούμε πως το να μεμψιμοιρούμε δεν θα μας οδηγήσει πουθενά. Και η οικονομική κρίση προσφέρει την ευκαιρία να αναθεωρήσουμε σκέψεις, απόψεις και πρακτικές. Να βγούμε όλοι από την κρίση πιο δυνατοί και πάνω απ’ όλα …σοφότεροι!». Ο κ. Γιάννης Σάββας μιλά και για το ασφαλιστικό που απασχολεί και τον κλάδο των εκπαιδευτικών και ζητα να ξεκινήσει άμεσα ένας ουσιαστικός διάλογος για την αναζήτηση δίκαιας και βιώσιμης λύσης στα προβλήματα του ασφαλιστικού συστήματος.

Πως πάει το σχολείο δεύτερης ευκαιρίας; Τι προβλήματα αντιμετωπίσατε το τελευταίο διάστημα; Φαίνεται πως το Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας (ΣΔΕ) Ρόδου, που ουσιαστικά είναι ένα διετές ισότιμο Γυμνάσιο, καθιερώθηκε στη συνείδηση των συμπολιτών μας και αναγνωρίζεται σαν ένας εκπαιδευτικός θεσμός του οποίου το έργο θεωρείται αξιόλογο. Παρά τις σημαντικές δυσκολίες που προκύπτουν από την εξαιρετικά δυσμενή οικονομική κατάσταση της πατρίδας μας, το ΣΔΕ λειτουργεί αναζητώντας λύσεις και καλύπτοντας τα όποια προβλήματα. Φέτος, μάλιστα, στα θετικά, σε σχέση με προηγούμενες περιόδους, καταγράφεται το γεγονός πως σημαντικός αριθμός μονίμων εκπαιδευτικών αποσπάσθηκε έγκαιρα στο σχολείο. Υπάρχουν ελλείψεις κάποιων ειδικοτήτων που δεν έχουν ακόμη καλυφθεί με ωρομίσθιους. Αυτές όμως οι ελλείψεις καλύπτονται με την εθελοντική εργασία είτε των μονίμων, είτε άλλων εκπαιδευτικών, υπηρεσίες που προσφέρονται αμισθί! Το γεγονός αυτό, άλλωστε, προβλέπεται και από τον κανονισμό λειτουργίας των ΣΔΕ. Σημαντική επίσης και η στήριξη της Δευτεροβάθμιας Σχολικής Επιτροπής. Απόδειξη λοιπόν πως αυτές τις δύσκολες εποχές τα κοινωνικά ανακλαστικά λειτουργούν θετικά όταν πρόκειται για την υπεράσπιση του Δημόσιο Σχολείου!

Πόσα άτομα φοιτούν; Τι ξεχωρίζει τους μαθητές του σχολείου δεύτερης ευκαιρίας από τους άλλους, τους “κανονικούς” μαθητές; Φέτος έχουμε 94 εγγεγραμμένους μαθητές. Οι μαθητές μας είναι αγωνιστές της ζωής! Είναι κυρίως εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα, εποχιακά εργαζόμενοι στα τουριστικά επαγγέλματα, επαγγελματίες, οδηγοί, μάνες νοικοκυρές με μικρά παιδία, κάποιοι/ες άνεργοι/ες. Είναι καθημερινοί άνθρωποι που έρχονται στο σχολείο όχι γιατί τους υποχρεώνει κάποιος, αλλά για να πετύχουν αυτό που οι περιστάσεις της ζωής τους στέρησε, την επανένταξή τους, δηλαδή, στην εκπαιδευτική διαδικασία. Αν και έρχονται με ένα αρχικό δισταγμό, για το αν θα τα καταφέρουν, σύντομα καταλαβαίνουν πως βρίσκονται σε ένα «άλλο» σχολείο. Ένα σχολείο του οποίου τα πρωτοποριακά προγράμματα σπουδών είναι ανοικτά και ευέλικτα και απευθύνονται σε ενήλικες μαθητές. Ένα σχολείο το οποίο πρώτα απ’ όλα έχει ως μέλημα τη διάγνωση των μαθησιακών αναγκών αλλά και των δεξιοτήτων των εκπαιδευομένων. Ένα σχολείο στο οποίο η γνώση αντιμετωπίζεται ως κοινωνικό αγαθό και ως τέτοιο προσφέρεται. Η σχολική εργασία γίνεται μέσα στη τάξη και όχι στο σπίτι. Οι ανάγκες των εκπαιδευομένων προσεγγίζονται συνολικά και όχι εν μέρει. Οι μαθητές μας υποστηρίζονται στην αντιμετώπιση δυσκολιών σε άλλους τομείς, όπως στην υγεία, την οικογένεια, τον εργασιακό χώρο, τον άμεσο κοινωνικό περίγυρο. Σημαντική επίσης η διάθεση προσφοράς που επιδεικνύουν, συμμετέχοντας στις εθελοντικές ομάδες που δημιουργούνται στο σχολείο (εθελοντές αιμοδότες, δενδροφυτεύσεις, καθαρισμός δημόσιων χώρων κ.α.)

Ως σχολείο δεύτερης ευκαιρίας είχατε και επιτυχίες στα ανώτατα ιδρύματα... Το αποτέλεσμα της προσπάθειάς μας είναι ήδη εμφανές. Μας ικανοποιεί και μας χαροποιεί το γεγονός να βλέπουμε την καθοριστική βοήθεια του σχολείου στην βελτίωση της προσωπικής και εργασιακής ζωής των μαθητών μας. Αυτή είναι η ανταμοιβή μας…! Σημαντικός είναι επίσης ο αριθμός μαθητών μας που συνεχίζει την εκπαιδευτική του πορεία. Αρκετοί από τους απόφοιτούς μας ολοκλήρωσαν τη φοίτησή τους και στο εσπερινό Λύκειο και ΕΠΑΛ. Η εμπειρία τους από τη συνέχιση των σπουδών τους στο τυπικό εκπαιδευτικό σύστημα καθώς και οι επιδόσεις τους μαρτυρούν πως αυτό που κέρδισαν στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας είναι ότι έχουν «μάθει πώς να μαθαίνουν». Μια, μάλιστα, απόφοιτος του Επαλ έδωσε Πανελλήνιες Εξετάσεις και πέτυχε την εισαγωγή της στη Σχολή Μηχανικών Ηλεκτρονικών Υπολογιστών του ΤΕΙ Αθηνών! Πληροφορούμαστε, δε, πως και άλλοι μαθητές μας προετοιμάζονται για τις επόμενες εξετάσεις. Είναι η απόδειξη πως ποτέ δεν είναι αργά. Θέληση χρειάζεται! Για κάποια πράγματα στη ζωή μας προσφέρεται μια δεύτερη ευκαιρία, που αν δεν την αρπάξουμε δεν είναι σίγουρο πως θα τη βρούμε ξανά.

Δημόσια εκπαίδευση εν μέσω οικονομικής κρίσης...Θα αντέξει; Το δημόσιο σχολείο μπορεί να τα καταφέρει. Φτάνει οι εμπλεκόμενοι να επιδιώξουν να βρουν κοινή γλώσσα συνεννόησης. Πρέπει να αντιληφθούμε πως το να μεμψιμοιρούμε δεν θα μας οδηγήσει πουθενά, παρά μόνο σε μεγαλύτερες απογοητεύσεις στο μέλλον. Και η οικονομική κρίση προσφέρει, κατά τη γνώμη μου, την ευκαιρία να αναθεωρήσουμε σκέψεις, απόψεις και πρακτικές. Να βγούμε όλοι από την κρίση πιο δυνατοί και πάνω απ’ όλα …σοφότεροι!

Να σας ρωτήσω και για το ασφαλιστικό...Πόσο επηρεάζει τον κλάδο σας; Η πικρή και σκληρή αλήθεια για τον εκπαιδευτικό κλάδο, αλλά και για όλους τους εργαζόμενους, είναι πως οι σχεδιασμοί για το ασφαλιστικό σύστημα, όπως τουλάχιστον παρουσιάζονται αυτή τη στιγμή, αποτελούν μια αναδιάρθρωση με οδυνηρές συνέπειες. Ειδικά για την εκπαίδευση, δεν είναι δύσκολο να αναλογισθεί κανείς τα αποτελέσματα που θα επιφέρουν οι αλλαγές όπως λ.χ. στα όρια ηλικίας για συνταξιοδότηση. Άλλωστε πως θα μπορούσε να εμπνεύσει τους μαθητές του ένας δάσκαλος 65 ή 67 ετών, έχοντας 40 χρόνια υπηρεσίας στην επαγγελματική του σταδιοδρομία; Και επειδή οι μορφές εργασίας (πνευματική ή χειρονακτική) είναι ισότιμες ως προς την προσφορά τους στο κοινωνικό σύνολο, κατ’ αντιστοιχία, θα μπορούσε ένας οικοδόμος 65 ή 67 χρονών ν’ ανεβεί στη σκαλωσιά να ρίξει μπετό; Απαραίτητο λοιπόν, και δεν είναι σχήμα λόγου, να ξεκινήσει άμεσα ένας ουσιαστικός διάλογος για την αναζήτηση δίκαιας και βιώσιμης λύσης στα προβλήματα του ασφαλιστικού συστήματος. Είναι ανάγκη να προκύψει ένα συνταξιοδοτικό σύστημα δημόσιου χαρακτήρα κύριας και επικουρικής ασφάλισης στο οποίο τα ασφαλιστικά ταμεία να είναι σε θέση να εγγυώνται ενεργά την επάρκεια των συντάξεων, αλλά και το κράτος να μπορεί να εγγυάται την κοινωνική αποτελεσματικότητα του ασφαλιστικού συστήματος.

Φωτογραφικό υλικό

Προτάσεις Verena

Αγαπητοί φίλοι, Ο κ. Χατζημάρκος με την παρακάτω επονομασθείσα «διακήρυξη» του μας προκαλεί...
Μπορεί να κάνει σήμερα τον ανήξερο ο δήμαρχος Ρόδου Αλέξης Κολιάδης όμως στην συνεδρίαση του...
Χθες ομόφωνα το περιφερειακό συμβούλιο Νοτίου Αιγαίου αποφάσισε και ζητά την μείωση των ελαφιών στη...
Αρχισαν τα...γαλλικά στο νέο δημοτικό συμβούλιο Ρόδου πολύ νωρίτερα απ ότι αναμενόταν!....Σε μια...