ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣΑΜΕ
- Σε αυτή τη μακρά προεκλογική περίοδο ακούσαμε πολλά, όμως τίποτα στην πραγματικότητα από εκείνα που ανταποκρίνονται στα προβλήματα της καθημερινότητας μας και στο σχεδιασμό του πλάνου της χώρας για τα χρόνια που έρχονται. Ακούσαμε τους “σκυλοκαβγάδες” για τις συνεργασίες των κομμάτων, για το πως μπλέχτηκαν ξένες μυστικές υπηρεσίες στις εκλογές, για τις ευθύνες του ναυαγίου της Πύλου, για το απαρχαιωμένο σύστημα υγείας και ποιος το κατάντησε έτσι, για τους φόρους που θα έρθουν αλλά θέλουν να μας τους σερβίρουν ομαλά, για τα κακόβουλα λογισμικά που επιτέθηκαν στην τράπεζα θεμάτων των λυκείων.Σοφότερος δεν έγινε κανείς. Δεν ακούσαμε τίποτα για ακόμα μια φορά για την Παιδεία μας. Ποιό είναι το πλάνο για να αποκτήσουμε ένα σύγχρονο και ανταγωνιστικό σύστημα ώστε να ανταποκριθούμε στις διεθνείς συνθήκες; Θα συνεχίσουν οι πειραματισμοί κάθε φορά που αλλάζει υπουργός ή θα καθίσουμε επιτέλους να σχεδιάσουμε ένα σύστημα για τις επόμενες δεκαετίες που θα προσαρμόζεται μόνο του στις ανάγκες της εποχής;
Δεν ακούσαμε τίποτα για το Περιβάλλον. Η κλιματική αλλαγή είναι ήδη εδώ και τα αποτελέσματά της φαίνονται πάρα πολύ καθαρά. Το κλίμα μας από εύκρατο έχει γίνει σχεδόν τροπικό. Τα δάση μας είναι απροστάτευτα μπροστά στις ορέξεις των “οικοπεδοφάγων” και οι ήπιες μορφές ενέργειας εγκαθίστανται χωρίς κανέναν προγραμματισμό σε περιοχές που τελικά γίνονται εχθρικές για το περιβάλλον.
Δεν ακούσαμε τίποτα για το δημογραφικό πρόβλημα. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που γερνάει με γοργούς ρυθμούς. Οι συνθήκες είναι σχεδόν απαγορευτικές για τη δημιουργία οικογένειας στη χώρα. Τα ενοίκια είναι σχεδόν απλησίαστα και η ακρίβεια κάνει τους νέους ανθρώπους να μην τολμούν να σκεφτούν να κάνουν παιδιά.
Δεν ακούσαμε τίποτα για την τεχνητή νοημοσύνη. Αυτή τη στιγμή μπορεί να μας φαίνεται κάτι πολύ μακρινό, ήδη όμως σε άλλες χώρες μελετούν την επίδραση που θα έχει στην κοινωνία. Οι μηχανές θα αποψιλώσουν κυριολεκτικά πάρα πολλούς κλάδους εργασίας, εφόσον δεν θα είναι αναγκαία η ανθρώπινη παρουσία. Νέα επαγγέλματα θα χρειαστεί να δημιουργηθούν αλλά εμείς θα είμαστε για ακόμα μια φορά ουραγοί των εξελίξεων.
Δεν ακούσαμε τίποτα για την ψυχική υγεία. Οι ασθένειες της ψυχικής υγείας, οι οποίες ενισχύθηκαν μέσα στην καραντίνα, αποτελούν το νούμερο ένα πρόβλημα των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών. Οι άνθρωποι πιέζονται υπερβολικά να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις των καιρών και να “πετύχουν”, θυσιάζοντας την προσωπική τους ψυχική γαλήνη. Δεν είναι τυχαία τα ξεσπάσματα βίας σε όλα τα επίπεδα. Οι ειδικοί έχουν κρούσει προ πολλού τον κώδωνα του κινδύνου για τις μελλοντικές επιπτώσεις.
Δεν ακούσαμε σχεδόν τίποτα για την πρωτογενή παραγωγή. Η χώρας μας ήταν κάποτε μια αγροτική και μεταποιητική οικονομία. Αυτή τη στιγμή όλη μας η προσοχή έχει στραφεί στον τουρισμό και στις υπηρεσίες εστίασης. Καλά όλα αυτά αλλά εντελώς αβέβαια όπως είδαμε μέσα στην υγειονομική κρίση. Κάποια στιγμή οφείλουμε να ασχοληθούμε σοβαρά με τη γη μας και με τους καρπούς που μπορεί να παράξει.
Δεν ακούσαμε επίσης τίποτα για συντήρηση και εξωραϊσμό της κληρονομιάς μας. Τα κτίρια παλιώνουν και οι πόλεις μας γίνονται αφιλόξενες, διότι δεν υπάρχει στην κουλτούρα μας η φροντίδα. Τα αφήνουμε όλα να ρημάξουν και μετά ξοδεύουμε πακτωλό χρημάτων για να φτιάξουμε άλλα. Συντηρώντας τα υπάρχοντα θα μπορούσαμε να αυξήσουμε κατά πολύ τη διάρκεια ζωής τους και να κάνουμε σημαντικές περικοπές στις σπατάλες που γίνονται στο δημόσιο τομέα.
Ένας υπεύθυνος πολίτης και μια εξίσου υπεύθυνη πολιτική ηγεσία οφείλει να τα εντοπίζει όλα αυτά και να αναζητά λύσεις. Δυστυχώς μια ακόμα εκλογική μάχη θα διεξαχθεί με όρους “καλλιστείων”. Θα ψηφίσουμε κάποιον γιατί είναι καλύτερος από τον άλλον. Θα ψηφίσουμε πρόσωπα και όχι προγράμματα. Θα ψηφίσουμε, όσοι ψηφίσουμε, μήπως και αλλάξει κάτι. Στην πραγματικότητα οι προσδοκίες μας είναι περιορισμένες. Και μάλλον έχουμε ήδη πετάξει λευκή πετσέτα.
Από τη στήλη "ΨΙΛΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ" στη ΡΟΔΙΑΚΗ της Κυριακής
