Γράφει ο Γιάννης Κουμπιάδης, δικηγόρος
« ΕΡΡΩΣΘΕ»
« …Όλους και όλες θα μας κρίνει η ιστορία…..» επανέλαβε στα ΜΜΕ στις 23- 08-2015 η Πρόεδρος της Βουλής. Αυτή η αποσπασματική ρήση της , έδωσε σε μένα , ως απλού πολίτη έχοντος το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης ,ένα ερέθισμα και θα ήθελα να εκφρασθώ δημόσια, παρά την μη διάθεση μου , εδώ και αρκετό καιρό. Ειδικότερα: Δικαιολογημένα πιστεύω ότι έχω τη παρακάτω απορία μου : Η ιστορία δεν θα έπρεπε να έχει και κάποιες κενές σελίδες , ώστε να μπορεί ο ιστορικός του μέλλοντος να προσπερνά κάποια γεγονότα, με τα οποία ούτε χρειάζεται ούτε αξίζει το κόπο να ασχοληθεί και να τα καταγράφει η ιστορία, σώνει και καλά; Εκφράζοντας δε , ως πολίτης, το σεβασμό μου στους πολιτειακούς θεσμούς της χώρας μου, θα προτιμούσα αντί των όποιων και ενίοτε εκείθεν κακείθεν βαρειών χαρακτηρισμών , που μόνο απρόβλεπτες απαντήσεις και ανταπαντήσεις ακολουθούν, όπως συμβαίνει τις τελευταίες μέρες , που μόνο θλίψη προκαλούν , θα αρκούσε να αφιερωθούν πολύ ενωρίτερα στη Πρόεδρο της Βουλής , από τον αιτιώμενο αυτήν σήμερα πλέον ανοικτά και δημόσια -δια της κυβερνητικής εκπροσώπου ή μέσω κυβερνητικών κύκλων ήδη παραιτηθέντα Πρόεδρο της Κυβέρνησης , συνοδευόμενοι απλά με ένα «καλό κατευόδιο», οι παρακάτω προφητικοί στίχοι, οπότε και θα ελάμβανε αυτή πιο σοβαρά το ποιητικό μήνυμα, αφού θα ελάφρυνε πολύ τη βαρειά ατμόσφαιρα και τη ψυχική της διάθεση, από το τραγούδι του αξέχαστου Βασίλη Τσιτσάνη «Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα », τους οποίους κρίνω σκόπιμο , ως καθ’ όλα επίκαιρους έστω κατά μεταφορά , να σας παραθέσω αποσπασματικά:
« ….Τι σήμερα, τι αύριο, τι τώρα;
Ας καθαρίσουμε μια ώρα αρχύτερα.
Του χωρισμού μας έφτασε η ώρα,
μπορεί και για τους δυό να ’ναι καλύτερα.
…………………………………………….
Κι αν περιμένουμε τι θα κερδίσουμε;
Αφού η γκρίνια ξέσπασε σαν μπόρα,
στο δρόμο αυτόν κι οι δυο θα δυστυχήσουμε.
……………………………………………
Αφού δε γίνεται μαζί να ζήσουμε
……………………………………….»
ΕΠΙΜΥΘΙΟ :Ούτως ή άλλως , ό, τι δεν πρόλαβαν να κάμουν οι παραπάνω στίχοι , αν αφιερώνονταν τη κατάλληλη στιγμή , από το διστάζοντα να παρέμβει προσωπικά τότε εν ενεργεία και ήδη παραιτηθέντα Πρόεδρο της Κυβέρνησης , το πράττει αναγκαστικά αλλά όχι ανώδυνα η οσονούπω διάλυση της Βουλής, για να ακολουθήσει μια ταραχώδης , όπως πιθανολογείται , προεκλογική περίοδος .Καλό στομάχι λοιπόν για όσους δεν μπόρεσαν να συνηθίσουν να είναι χαλκέντεροι και ΕΡΡΩΣθΕ.
Υ.Γ Οι δυνατοί κραδασμοί , με σοβαρό αντίκτυπο στη σωστή διακυβέρνηση της χώρας , ενός εσωτερικού- εμφυλίου διχασμού σ’ ένα κόμμα που κυβερνά δεν θα μπορούσαν να απορροφηθούν με άλλο κατά τη ταπεινή μου γνώμη τρόπο εκτός από την προσφυγή σε εκλογές , ΆΛΛΩΣΤΕ με τις ευλογίες , άλλως με την ανοχή, όπως ήδη εκδηλώθηκε και των εταίρων . Εξ άλλου δεν πρέπει να ξεχνάμε αυτό που ισχύει διαχρονικά στη πολιτική «εχθροί υπάρχουν μόνο στο ίδιο κόμμα , ενώ στα άλλα κόμματα υπάρχουν μόνο αντίπαλοι». Επομένως , κι’ αν ακόμη πράγματι μπορούσε να σχηματισθεί προεκλογικά κυβέρνηση συνεργασίας , τουλάχιστον είναι καλός οιωνός ότι αυτό θα υλοποιηθεί, αν χρειασθεί, μετεκλογικά , όσο κι αν επαναλαμβάνεται σχεδόν μονότονα και μετ’ επιτάσεως τελευταία στα μίντια , αλλά και από τα άλλα κόμματα, η αιτίαση « προς τι οι εκλογές αν μπορούσε να προκύψει τώρα κυβέρνηση συνεργασίας, η οποία όμως δεν επιδιώχθηκε καθόλου προτού παραιτηθεί η παρούσα κυβέρνηση ; » .Ούτως ή άλλως ο κύβος ερρίφθη. ΕΡΡΩΣΘΕ.
« ΕΡΡΩΣΘΕ» - Γράφει ο Γιάννης Κουμπιάδης, δικηγόρος
Φωτογραφικό υλικό
